پيشنهاد تشكيل حبهه دمكراتيك ملى كرد

اين بيانيه كه دبير سازمان دفاع از حقق بشر كردستان است، در مصاحبه با صداى آلمان ضمن تشريح موضوع هايى كه در اين بيانيه آمده اند، يادآور ميشود كه پيشنهاد هايش در اين بيانيه شخصى است و در صدد است بزودى فراخوانى براى به امضا رساندن موافقان اين پيشنهادها در داخل و خارج، تهيه كند.

مصاحبه: مهیندخت مصباح

دویچه وله: آقای کبودوند، شما طی بیانیه ای که اخیرا منتشر شده به تحریم انتخابات اخیر در کردستان اشاره کرده اید که لزوما برمبنای فراخوان احزاب و دسته ها نبوده و معتقدید برای برنامه دار کردن چنین تحریم ها و اعتراضهایی کردستان نیاز به یک نیروی سازمانگر مناسب دارد. ممکن است در ابتدا بفرمایید که شاخص های شکنندگی اپوزیسیون فعلا موجود چیست که باید آلترناتیوی برایش پیدا بشود؟

محمد صديق کبودوند: باید بگویم که به رغم آنهمه تلاش، کوشش، تبلیغات، پلتیک ها و ترفندهای عوامفریبانه جناحهای حکومتی برای کشاندن کردها به پای صندوقها، دیدیم در اینکار موفق نشدند. کردها در انتخابات شرکت نکردند چون نفعی در اینکار نمی بینند. در واقع عدم شرکت کردها در انتخابات بسیار آگاهانه و هوشمندانه بود و این بنوعی یک رفراندوم می تواند باشد. کردها به رغم آنکه از نظر اقتصادی فقیرند، ولی مجذوب شعارهای رفاهی و تا حدودی سوسیالیستی بنیادگراها نشدند و در عین حال وعده های تامین حقوق شهروندی و لیبرالیستی و دمکرات خواهی رفرم خواهان هم نتوانست آنها را به پای صندوقهای رای بیاورد. چون شرکت در این انتخابات و انتخاباتی مشابه نمی تواند تامین کننده ی خواست آنها باشد.

به باور من کردها دارند به این نتیجه نزدیک می شوند که اساسا قوانین و ساختار حقوقی حاکم نمی تواند حقوق آنها را تامین کند، بلکه نافی حقوق آنها هم هست. بنابراین، تحریم و عدم شرکت در انتخابات می تواند رفراندومی باشد برای وضع چنین قوانین و ساختاری و بويژه ساختار حقوقی و قانون اساسی. حق تعیین سرنوشت ملی این ملت حقی ست که کردها نمی توانند از آن بگذرند. مبارزات دهها، بلکه صدهاساله ی این ملت تاييدى اين بر اين مدعا. البته این تحریم صرفا به خواست اعضای اپوزیسیون کرد نبود. این احزاب و سازمان هاى کردی در حال حاضر به دلیل نبود شرایط تبلیغ و اطلاع رسانی عضو چندانی ندارند و اعضایشان بسیار محدود است. براساس اطلاعاتی که ما کسب کرده ایم بخش بزرگی از مردم کرد حتا اعضای سازمانهای کردی هم در رابطه با انتخابات مطلع نشده اند. بنابراین نمی توان گفت تحریم اپوزیسیون در عدم شركت مردم موثر بوده است.

اما در رابطه با شاخص های شکننده، ملت کرد و نسبت به عموم ملت ایران، تحت ستم ترین و رنجدیده ترین ملت است. این ملت تاکنون بیشترین هزینه ها را داده اما مبارزاتش از لحاظ تشکیلاتی سازمان یافته تر بوده است. سازمانها و احزاب کردی حضوری فعال در مبارزات جنبش ملی داشته اند. قدمت مبارزات برخی از این احزاب به دهها سال می رسد. تشکلات و سازمانهای کردی در طول مبارزات خود با فراز و نشیب های زیادی روبرو بوده اند. اما فشار، سرکوب، تبعید، کشتار تا قتل رهبرانشان آنها را امروز متاسفانه به انفعال کشانده است. گرچه می توان در یک ارزیابی واقع بینانه گفت اینها خاستگاه و پایگاه مردمی دارند اما چنددستگی، چند پاره‌ گی و اختلافات مابین این احزاب و سازمانها و حتا اختلافات درونی شان آنها را واقعا در یک موضع ضعف قرار داده است. درگیرشدنشان با یکدیگر، عدم تحمل همدیگر، انشعاب های غیرضروری درون خود این تشکلات از علل شکنندگی، بلکه تسریع کننده سرکوب آنها بوده است.

دویچه وله: با توجه به توضیحاتی که می دهید، آیا اساسا زمینه های اجتماعی و مدنی لازم در کردستان برای تشکیل فدراسیونی متحد از احزاب و گروهها که مورد پیشنهاد شماست فراهم شده است؟ اصولا نيروهايى با شرايطى كه توضيح ميدهيد وجود دارند كه بتوانند اتحاد مورد نظر شما را بسازند؟

محمد صديق کبودوند: شرایط ذهنی و عینی و آن زمینه های لازم را مردم خود باید بوجود بیاورند آماده ی پرداخت چنین هزینه ای باشیم. بخشی از فعالان داخل کشور و همین سازمانها و احزاب کردی تقریبا هدف مشترک و اشتراك استرتژيك دارند. ولی عدم ارتباط و عدم هماهنگی از یکدیگر و مورد توجه قرار ندادن برخى پروژه ها با آن رویکردها، تاکتیک ها و دیدگاه هایشان که هیچ تجدیدنظری در آنها نشده و پافشارى بر تحليل هاى سابق، یکی از علل همین گسیختگی برنامه ای ست که وجود دارد.

دویچه وله: آیا در مورد پیشنهادی شما الگوی عراق می تواند مورد نظر قرار بگیرد؟ اگر آری، به چه ترتیب، با چه تفاوتها و چه نقاط اشتراکی؟

محمد صديق کبودوند: منظور شما اگر انتخاب سیستم حکومتی ست، باید بگوییم که انتخاب سیستم حکومتی با مردم است. گرچه به نظر من، سیستم فدرالی می تواند یکی از راهکارهای پیش رو برای حل مسئله ی ملیت ها باشد. اما در رابطه با وضعیت فعلی کردها در عراق، اگرچه به دستاوردهای قابل توجهی هم دست یافته اند و این پیشرفت می تواند پیشرفت بزرگی باشد، اما آنها هم در حال حاضر امنیت کامل ندارند و مورد تهدید بخشی از این همسایه های کردستان داخلی هم هستند. اما ما هم در مقابل آزادی نداریم، حقوق مان پایمال می شود حداقل می توانیم بگوییم بخشی از مردم از امنیت برخوردارند. قابل قیاس نیست.

دویچه وله: شما به پتانسیل های حقوقی موجود در سطح بین المللی برای به جریان انداختن مطالبات سیاسی و مدنی ملت کرد اشاره کرده اید. این پتانسیل ها به چه قرارند؟

محمد صديق کبودوند: کردها در ایران باید مبارزاتشان را مدنی و مسالمت آمیز پیش گیرند. کردها می بایست متحد شوند. این احزاب، سازمانها، NGO ها و تمام فعالان سیاسی، مدنی، فرهنگی و اجتماعی می توانند در جبهه ی فراگیر دمکراتیک گردهم آیند. این جبهه باید تمامی مبارزان و فعالان ملی و ملی ـ مذهبی را در بربگیرد، حالا چه در داخل، چه در خارج، و چنین جبهه ای باید مبارزات را بتواند هدایت کند. اما مبارزات این جبهه باید کاملا مدنی، مسالمت آمیز و متمدنانه باشد و بعد هم، با راهکارهای کاملا مسالمت آمیز و دمکراتیک و بکارگیری پتانسیل های حقوقی در سطح بین المللی و توسل به مجامع و محافل بین المللی ست که می توانیم حقوق خود را مطالبه و پیگیری کنیم.

دویچه وله: بطور مشخص آيا منظور شما اینست که به سازمان ملل یا نهادهای مشابه آن مراجعه بشود؟

محمد صديق کبودوند: بله، بخش عمده اش می تواند این باشد. ببینید، اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، پیمانها، میثاقها و اسناد بین المللی حقوقی را برای اقلیت های ملی و ملتهای غیرخودمختار در نظر گرفته اند از جمله حق تعیین سرنوشت ملی. طرح مسئله ی ملی و خواست کردها در مجامع و محافل جهانی و پیگیری آن، می تواند با بسیج عمومی این طرحها به شیوه های کاملا مدنی و مسالمت آمیز، در صدر فعاليت هاى جبهه باشد.

دویچه وله: ممکن است بیشتر در مورد طرح پارلمان کردهای ایران توضیح دهید؟

محمد صديق کبودوند: پارلمان می تواند توسط خود مردم برگزیده شود و بخشی از آن هم می تواند از همین جبهه ای که تشکیل خواهد شد باشد. شاید اگر شرایطی فراهم بشود بتواند در داخل ایران هم باشد، تا این نمایندگان پارلمان حقوق مردم و خواسته های آنها را در قالبهایی که در حوزه های حقوقی بین المللی می توان گنجاند تعریف کنند و برای پیگیری اش به این جبهه بسپارند.

دویچه وله: آيا پيشنهاد تشكيل جبهه متحد دمكراتيك ملى كرد، مربوط به شخص شماست يا سازمان دفاع از حقوق بشر كردستان؟

محمد صديق كبود وند: این پیشنهاد شخصی من بوده است. سازمان دفاع حقوق بشر یک سازمان غیرسیاسی ست كه در عين حال از هر طرحی که بتواند متضمن حقوق ملت کرد باشد دفاع ميكند. همانگونه كه حامى حقوق و آزادى های سیاسی و مذهبی مردم نيز هست.