پیام‌ها و آرزوهای نوروزی

نوروز هنگام آرزو کردن و طرح نو ریختن است.

با چهره‌هایی از از فعالان حقوق بشر و حقوق زنان، فعالان دانشجویی و محیط زیست تماس می‌گیریم تا پیامشان را به مناسبت سال نو بشنویم و دریابیم چه آرزوهایی دارند.

شیرین عبادی

نخست با خانم شیرین عبادی، حقوق‌دان، فعال در زمینه‌ی حقوق بشر و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل تماس می‌گیریم. او این پیام را می‌فرستد:

«سال نو بر شما و بر همه‌ی هموطنان گرامی مبارک باد. امیدوارم در سال جدید زندگی‌ای توأم با صلح و آرامش داشته باشید. صلح به معنای نبود جنگ نیست، و منظور از صلح وضعیتی‌ است که شخص بتواند با حفظ کرامت انسانی خود آزادانه و در رفاه زندگی کند. این شرایط متأسفانه در سال گذشته در ایران فراهم نبود. و من امیدوارم که در سال آتی بتوان این شرایط را برای هموطنان گرامی فراهم کرد. پایدار و موفق باشید.»

الهه کولایی

پیام الهه کولایی، نماینده مجلس ششم و از زنان اصلاح طلب، در سال نو حاوی یک آرزو است:

«من آرزو می‌کنم مردم ایران، بویژه زنان ایرانی در سال ۱۳۸۷ بتوانند برای دسترسی به آرزوهایی که در یک تاریخ طولانی برای رسیدن به آنها تلاش کرده‌اند، گامهای عملی و مؤثری را بردارند. هرچند مثل همه‌ی کشورهای درحال توسعه، در کشور ما، شرایط دشواری برای دسترسی به این آرزوها وجود دارد، ولی من تردید ندارم با توجه به تجربه‌های گذشته مردم ایران و بویژه زنان ایرانی این توان را دارند که این موانع و مشکلات را از سر راه بردارند و بهرحال به وضعیت بهتری امیدوار هستم که انتقال پیدا بکنند.

طبیعی‌ست که من آرزوهای زنان ایرانی را جدا از مردم ایران نمی‌بینم. هرچند که آنها با مشکلات مضاعفی مواجه هستند، ولی تصورم این است که رفع مشکلات، تبعیض‌ها، بی‌عدالتی‌ها و رفع نابسامانی‌ها نمی‌تواند فقط خواست زنان باشد. بهرحال من امیدوار هستم که زنان و مردان ایرانی در مسیر رسیدن به حقوق انسانی خودشان و بهره‌مندی‌های همه‌جانبه از امکاناتی که در کشور ما وجود دارد، بتوانند به نتایج بهتر و قابل قبول‌تری در سال ۸۷ دسترسی پیدا بکنند."

پروین اردلان

پروین اردلان سومین نفری بود که موفق شدیم با او تماس بگیریم. البته درست موقع خرید عیدی آنهم در دقیقه نود!

پروین اردلان چنین می‌گوید:

"پیشاپیش خدمت همه‌ی زنان ایران سال جدیدی را که تا چند لحظه‌ی دیگر، تا ساعتهای دیگر می‌آید، تبریک می‌گویم. البته سال خوبی را پشت سر نگذاشتیم. سال پرتنشی بود، سالی بود پر از دستگیری، بخصوص از فعالان جنبش زنان و فعالان جنبش دانشجویی و جنبش کارگری. امیدوارم که سال آینده همچنان که ما فعالان جنبش‌ها پشت سر گذاشتیم، سال کنشگری و سال مقاومت مدنی ما باشد و بتوانیم ارتباط خودمان را با جامعه‌ و با جنبش‌های اجتماعی دیگر، با فعالان جنبش‌های اجتماعی دیگر گسترده کنیم. چون فکر می‌کنم یک شرط تداوم فعالیت ما همین مقاومت و همین ارتباط گسترده میان جنبشی است. و امیدوارم که ما این سال را بتوانیم با سختی‌هایی که پیش‌بینی می‌کنیم، بخصوص در ماههای آخری که داشتیم و دیدیم، وبا توجه به اینکه فکرمی‌کنم سال پرتنش و سال سخت‌تری را در پیش داشته باشیم، با وجود این آروز می‌کنم مقاومت‌مان هم گسترده‌تر باشد. همین... حداقل بخود من که هنوز وارد سال جدید نشده‌ام احضاریه دریافت کردم و فکر می‌کنم اولین قدمم به سال جدید ورود به دادگاه است که حالا ببینم چه می‌شود. بنابراین فکر می‌کنم که برای همه‌ی فعالان جنبش‌های دیگر هم همینطور است و امیدوار بودم که خیلی از این فعالان، بخصوص فعالان جنبش دانشجویی، آزاد بشوند از زندان و خانواده‌هایشان را ببینند که متاسفانه خیلی‌هاشان هنوز توی زندان هستند. بهرحال، امیدوارم سال خوبی در پیش داشته باشیم."

آسیه امینی

از آسیه امینی می‌پرسیم که در سال ۸۷ چه آرزویی برای مردم بخصوص زنان دارد؟ می‌گوید:

"البته آرزویی که در آستانه‌ی سال جدید با سپری‌ کردن یک سال سخت، تلخ و پرحادثه برای زنان ایران داریم، در آستانه‌ی این سال فکر می‌کنم تنها آرزویی که می‌توانم بکنم این است که حال که زنان ما نطفه‌ی فکر داشتن یک جامعه‌ی سالم و با حقوق برابر، جامعه‌ی شاد و تندرست را در ذهن خودشان و زنان جامعه بسته‌اند، بتوانند این تفکر را بارور بکنند و یک جامعه‌ی برابر، سالم و شاد را در جامعه بنا بگذارند و فکر می‌کنم که از این جهت زنان را در این ماجرا خیلی موثر می‌دانم که فکر می‌کنم هرگونه برابری‌خواهی و هرگونه سلامت و تندرستی جامعه باید از خانواده‌ها شروع بشود. آرزوی من در سال جدید این است که سلامتی و شادی و یک زندگی سرشار از زندگی‌خواهی را در خانواده‌های ایرانی و در جامعه‌ی ایرانی شاهد باشیم."

شهلا لاهیجی

و حال شادباش نوروزی شهلا لاهیجی :

" ضمن اینکه به همه‌ی مردم سال جدید را خوشباش می‌گویم، در آرزوی تحقق یک دموکراسی واقعی، برابری حقوق همه‌ی شهروندان و تحقق آرمانهایی هستم که انقلاب برایش بوقوع پیوست و بسیاری از آنها هنوز دست یافته نشده."

بهاره هدایت

بهاره هدایت فعال دانشجویی عضو دفتر تحکیم وحدت در مترو تهران بود که با او تماس گرفتیم و پرسیدیم چه آرزویی دارد. گفت: همان آرزویی که دهسال است همه دنبالش‌اند، آزادی!

شاید بهاره هدایت آرزوی دیگری هم داشت. بهرحال تماس با او بعد از این جمله قطع شد.

وحیده مولوی

با وحیده مولوی یکی دیگر از فعالان دانشجویی تماس گرفتیم که از زمانی که معلوم شده در دانشگاه ها سهمیه بندی جنسیتی در دست اجراست، با چند نفر دیگر کمپین ضد سهمیه بندی در دانشگاه ها را براه انداخته است. آرزوی شب عید او این بود که:

«که دخترها و زنان مملکت ما حساسیت و ظرفیت‌شان برود بالا و آگاهی پیدا بکنند به آن چیزی که هستند و باید باشند. به امید اینکه ما بعنوان کسانی که در این حوزه‌ها کار می‌کنیم، بتوانیم کمک بیشتری به آنها بکنیم در این زمینه.

بطور مشخص امیدوارم که امسال سهمیه‌بندی انجام نشود و کلا این قانونی که قرار است تصویب بشود از دستور کار، چه در وزارت علوم و چه در مجلس، لغو بشود و از دستور کار خارج بشود.»

مه لقا ملاح

آخرین کسی که موفق شدیم با وی تماس بگیریم خانم مه لقا ملاح فعال زنان و محیط زیست بود که نه دهه از زندگی او می‌گذرد و پیام‌اش پراز تجربه زندگی بود خانم ملاح آرزو کرد که:

«تمام مردم ایران به شعوری برسند که ببینند چه جوری دارند طبیعت‌شان را نابود می‌کنند. ما از کانالهای مختلف برای این مسئله‌ وارد شدیم. شصت ساله که دارم مبارزه می‌کنم و به خانم‌ها می‌گویم، حق گرفتنی است! هیچ کسی نمی‌آید در خانه بدهد. هر خانمی باید این مسئله را بداند. زن را من در آشپزخانه و در سالن پذیرایی مطالعه نکردم. من زن را در گردونه‌ی طبیعت مطالعه کرده‌ام. زن شهروند درجه‌ دو نیست در اصل، شهروند درجه یک است. و همه‌ی مسایل برمی‌گردد به زن.»