1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

پیشرفت روند بازسازی در افغانستان

۱۳۸۷ دی ۳, سه‌شنبه

حضور نیروهای آلمانی در افغانستان از همان آغاز با بازسازی و اجرای پروژه‌های عمرانی همراه بود. علیرغم وضعیت بحرانی امنیت در این کشور، دامنه‌ی تاثیر گام‌های کوچکی که برداشته شده، بسیار گسترده بوده است.

https://p.dw.com/p/GMAa
با هر حمله بنیادگرایان بر ترس مردم در زمینه خروج نیروهای امداگر افزوده می‌شود
با هر حمله بنیادگرایان بر ترس مردم در زمینه خروج نیروهای امداگر افزوده می‌شودعکس: DW

هانه‌لوره بورگل، مشاور وزارت عمران و توسعه‌ی آلمان است. وی می‌گو‌ید، با هر حمله، بر ترس مردم در زمینه‌ی خروج نیروهای امدادگر افزوده می‌شود. خانم بورگل می‌گوید، ما بارها شاهد بودیم که پس از هر حمله، مردم نزد امدادگران آلمانی می‌آیند و از آنها خواهش می‌کنند تا افغانستان را ترک نکنند.

استراتژی گام‌های کوچک با تاثیر بزرگ

استراتژی عمرانی آلمان در افغانستان، تامین مالی پروژه‌هایی بوده که تاثیرات آنها سریعا دیده می‌شده است. برای نمونه، در شمال این کشور و در منطقه‌ی ورزاج با احداث یک جاده کوهستانی به طول ۳۴ کیلومتر، ۹ روستا به هم متصل شدند. بدین ترتیب با این جاده‌ی شوسه و با عرض پنج متر امکان، تردد اتوبوس و یا کامیون فراهم آمد و ۲هزار خانوار از دورافتادگی و انزوا خارج شدند.

قبل از همه زنان و کودکان هستند که در مناطق روستایی با کشیده شدن این جاده‌ها شرایط زندگی‌شان تغییر کرده است. تاکنون در این مناطق از هر ۱۰ زن یکی از آنان به هنگام زایمان و به‌خاطر دوری راه بر اثر خونریزی جان می‌سپرد، یا اینکه کودکان بیمار بر پشت قاطر باید به درمانگاه رسانده می‌شدند.

با کشیده شدن جاد‌های روستایی، تقریبا ۷۰ درصد از هزینه‌ی حمل و نقل کاسته شده است. در عین حال برای احداث این راه‌ها از نیروی کار محلی نیز استفاده شده است. کارگران ۲۰۰ افغانی در روز دستمزد دریافت کرده‌اند، که تقریبا برابر با ۴ دلار است. این کارگران با این دستمزد به‌طور متوسط خرج هفت تا ده نفر را تامین کرده‌اند. برخی از این کارگران حتی موفق شده‌اند با پس‌انداز دستمزد خود مغازه‌هایی را در امتداد این جاده‌های باز کنند.

زنان هم سود می‌برند

در مجموع ۷۵ هزار نفر از ساکنان استان بدخشان، اعم از زنان و مردان، از سیاست جاده‌‌سازی سود برده‌اند. زنان که اغلب به کار ساختن تورهای مشبک مشغول بوده‌اند، با پس‌انداز دستمزد خود توانسته‌اند پس از به پایان رسیدن پروژه‌ی جاده‌سازی، باغچه‌ی خود را گسترش دهند و محصولات باغچه‌ای خود را در بازار ارائه دهند. البته هرچند زنان افغانستان به‌خاطر محدودیت‌های مذهبی و فرهنگی، خود به تنهایی اجازه‌ی ارائه‌ی محصولات کشاورزی را در بازار ندارند، اما با گماردن جوانان به کار و فروش محصولات توانسته‌اند در تامین امرار معاش خانواده یاری رسانند.

راه یعنی تجارت و توسعه

پیش از این روستاییان مجبور بودند محصولات خود را با چارپایان به پایین کوه منتقل کرده و همان روز به هر قیمتی حتما به فروش برسانند. حال آنان دیگر با کشیده شدن جاده چینن الزامی ندارند و محصولات‌شان از قیمت ثابت برخوردار شده‌اند. در منطقه‌ی باغ مبارک در کنار جاده، اکنون مخزن آب آشامیدنی نیز احداث شده که ثاثیری جدی در کاهش میزان وبا و مالاریا در بین روستاییان داشته است.