کابوس جنایت
۱۳۸۶ خرداد ۱۴, دوشنبه
دادگاه ویژه‌ی سازمان ملل در لاهه روز دوشنبه (۴ ژوئن) علیه چارلز تایلور، رئیس جمهوری سابق لیبریا به جرم جنایات جنگی گشایش یافت. تایلور که در سال ۲۰۰۳ سرنگون شد و یکی از جنگ‌سالاران در منطقه به حساب می‌آمد، بخاطر جنایت‌های دهشتناکی که در کشور همجوار سییرالئون مرتکب شده، مورد محاکمه قرار می‌گیرد. در صورت محکومیت، او برای ابد در زندان خواهد ماند.
چارلز تایلور پس از سرنگونی و بازداشت‌اش گفت:
"من هرگز دستم به خون مردم کشورم آلوده نبوده است تا از این راه ثروت بیاندوزم و هرگز نیز چنین نخواهم کرد."
ولی استفن راپ، دادستان و دادگاه لاهه به گونه‌ی دیگری به گذشته‌ی تایلور می‌نگرند. چارلز تایلور ۵۹ ساله نه تنها باید بخاطر خونریزی‌ها علیه مردم کشورش پاسخ دهد، بلکه همین طور در مورد جنایت‌های خونین در کشور همسایه سییرالئون. علیه این مسیحی باپتیست در یازده مورد جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت کیفرخواست تنظیم شده است.
زمانی جبهه‌ی وحدت انقلابی به رهبری جنگ‌سالار سییرالئون «فودای سانکو»، که در این فاصله مرده است، به اسلحه، مزدور و بنزین نیاز داشت. تایلور این نیازها را برای فودای سانکو برآورده می‌کرد و در برابرش الماس می‌گرفت. به مدت بیست سال تمام این کار او بود. وی بیش از یک میلیارد و پانصد میلیون دلار در حساب‌های مخفی بانک‌های سوئیس دارد که در این میان مسدود شده‌اند.
شورشیان مورد حمایت تایلور کودکان سرباز را به صحنه‌های نبرد می‌فرستادند. مردم سییرالئون تا به امروز از کابوس قتل عام‌ها و تکه تکه کردن انسان‌ها در رنجی روحی بسر می‌برند. در این جنگ حدود ۷۰ درصد تمامی زنان و دختران این کشور مورد تجاوز قرار گرفتند. تنها در سییرالئون بیش از ۱۲۰ هزار نفر به قتل رسیدند.
ولی چارلز تایلور پیش از مناقشه‌ی سییرالئون، جنگی داخلی بی‌امانی را در سال ۱۹۸۹ براه انداخت. وی با لشکری از کودکان سرباز وارد لیبریا شد. در جنگ پرخشونتی که در لیبریا درگرفت حدود ۲۵۰ هزار انسان جان خود را از دست دادند و این رقم یک دهم کل جمعیت کشور است. در سال ۲۰۰۳ بود که در اثر فشارهای ایالات متحده‌ی آمریکا جنگ داخلی به پایان رسید.
در آن هنگام چارلز تایلور موفق شد مخفیانه به نیجریه به تبعید رود، و اگر او کشور را ترک نمی‌کرد، آتش‌بسی میان گروه‌های شورشی مخالف تایلور منعقد نمی‌شد. آخرین سخنان وی در سال ۲۰۰۳ جلوه‌ای است از ادعاهای بیشرمانه‌ی یک عنصر ضدانسان:
"تاریخ روی خوش به من نشان خواهد داد. من در جهت منافع مردم لیبریا، به وظیفه‌ی خود عمل کردم. ریاست جمهوری برای من مهم نیست. طبیعی است که می‌توان به مبارزه‌مان ادامه دهیم، ولی مسئله بر سر سرنوشت مردم است. از این رو من به سرنوشت خود که گوسفند قربانی شده‌ام، گردن می‌گذارم."
این سخنان عوامفریبانه‌ی چارلز تایلور شنونده را به یاد شماری دیگر از رؤسای دولت‌ها می‌اندازد، که جنایت‌های خود را لاپوشانی کرده و در پایان خود را قربانی می‌بینند.
سه سال بعد چارلز تایلور به هنگام فرار از مخفیگاه خود دستگیر گشت و به دادگاه ویژه‌ی سییرالئون تحویل داده شد. ولی تشکیل دادگاه علیه وی، بدلیل نگرانی از ایجاد ناآرامی‌ها، به لاهه در هلند انتقال یافت.