کشتی‌های تفریحی، شهرهای کوچک سرگردان
۱۳۸۸ فروردین ۱۰, دوشنبه
خیلی از ایرانی‌ها، قدیم‌‌ترها که حرف از مسافرت می‌شد، به یاد جاده‌ی چالوس می‌افتادند، امروز به یاد سواحل آنتالیا یا فروشگاه‌های دبی می‌افتند. بسته به اینکه در کدامین فصل سال کسی بخواهد چمدان‌هایش را ببندد، گاهی ترکیه، گاهی مالزی و بعضی اوقات هم ارمنستان روی بورس است.
البته در این میان آژانس‌های مسافرتی هم هستند که تورهای ویژه‌ی نوروزی، مثل کازابلانکا، مراکش، یا برزیل قصد دارند تا "خاطرات به یاد ماندنی" برای مسافرانشان رقم بزنند. طبیعی است که قیمت این خاطرات هم کاملا به یاد ماندنی خواهند بود، به خصوص وقتی برای سفر نه روزه‌ای به برزیل بیش از پنج میلیون تومان باید پرداخت. البته این امر را نمی‌توان انکار کرد که چنین تورهایی مشتریان خاص خود را دارند و گاه از مدت‌ها پیش نیز ظرفیت آنها تکمیل می‌شود.
امروزه کسی در اهمیت صنعت گردشگری و به عبارت ساده‌تر سود کلان آن، هیچ شکی به خود راه نمی‌دهد، هرچند بحران مالی جهانی در میل و رغبت مسافران برای سیر و سیاحت کم‌تأثیر نبوده است. اما به هر روی، این دلیل نمی‌شود که دست‌اندرکاران دنیای گردشگری از مشتریان دست به جیب خود غافل بمانند، به خصوص از آنهایی که از مسافرت با هوایپما یا قطار دلزده شده‌اند و به دنبال جایگزین‌های متنوع‌تری می‌گردند. یکی از همین جایگزین‌ها هم سفر با کشتی‌های مسافرتی است.
هتل‌های شناور
شاید خیلی از ما تصویری کامل از مسافرت با کشتی نداشته باشیم و این ذهنیت به وجود بیاید که شناور بودن روی آب برای یک هفته یا ده روز به طور قطع خسته‌کننده و کسالت‌آور خواهد بود. اما آنهایی که عازم سفرهای دریایی می‌شوند، هنگامی که پا بر عرشه می‌گذارند، به خوبی از این خبر دارند که وارد یک هتل متحرک و شناور شده‌اند.
کافی است فقط نگاهی به لیست برنامه‌های این کشتی‌ها برای سرگرم کردن مسافران و همینطور امکانات آنها بیاندازیم، تا مطمئن شویم خطوط کشتیرانی هر چه در چنته داشته‌اند، رو کرده‌اند.
البته این را هم باید اضافه کرد که چنین مسافرت‌هایی را نباید جزو لیست "ارزان‌قیمت‌ها" قرار داد، اما با این همه تقاضای بالایی برای این سفرها وجود دارد. گواه این امر هم ۱۱ کشتی تفریحی با درصدهای متفاوت "لوکس بودن" هستند که سال جاری میلادی به آب انداخته خواهند شد. بلیط‌های سفر با این کشتی‌ها نیز بسته به مقصد، مدت اقامت و همینطور راحتی، از هزار یورو به بالا قابل خریداری است.
تفاوت عمده‌ی کشتی‌های تفریحی با هم در سه چیز خلاصه می‌شود: قیمت، راحتی و امکانات. ویژگی آخر، یکی از تعیین‌کننده‌ترین‌ها برای جذب مسافران به شمار می‌رود؛ در واقع در این قسمت است که هر خط کشتیرانی تلاش می‌کند گوی سبقت را از دیگری برباید.
اینجا حوصله‌ی کسی سر نمی‌رود
پیست پاتیناژ، صخره‌های مصنوعی برای صخره‌نوردان، سالن بولینگ و حتی پیست‌های واقعی اتومبیل‌رانی با خصوصیاتی کاملا مشابه پیست‌های مسابقات گرند پری. همه‌ی اینها شناور بر آب! البته برای آنهایی که مطالعه‌ی یک کتاب، لذت آرامش‌شان بر عرشه را تکمیل می‌کند، کتابخانه‌ی ۸ هزار جلدی کشتی "کویین مری" هم حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد.
لیست این دست سرگرمی‌ها همچنان ادامه دارند. برای مثال کشتی "کوستا پاسیفیکا" که متعلق به یک خط کشتیرانی ایتالیایی است، با ساخت یک استودیوی مجهز صدا به مسافرانش این امکان را می‌دهد که در طی مسیر زیر آواز بزنند و آخر سر هم، در صورت تمایل یک سی‌دی از ترانه‌هایشان را ضبط کنند. این کشتی در مجموع گنجایش سه هزار مسافر را دارد و ۵۷۹ میلیون دلار هم برای ساخت آن هزینه شده است.
البته از لحاظ هزینه و گنجایش، کشتی "گوشه‌ی دنج دریاها" روی دست کشتی ایتالیایی بلند شده است و به همین خاطر از آن به عنوان یکی از برجسته‌ترین‌های سال ۲۰۰۹و همچنین بزرگترین و گران‌ترین کشتی تفریحی یاد می‌کنند. این کشتی در حدود یک و نیم میلیارد دلار ارزش دارد و می‌تواند تا ۵۴۰۰ مسافر را در خود جای دهد. با این وصف، سالن بیلیارد، بولینگ و همینطور هم مراکز خرید، جزو بدیهیات "گوشه‌ی دنج دریاها" به شمار می‌روند!
برای همین، امروزه برای ساخت کشتی‌های تفریحی تنها نمی‌توان به سراغ مهندسان کشتی‌ساز رفت، بلکه آرشیتکت‌ها و طراحان و معماران داخلی نیز سهم بسزایی را در این میان ایفا می‌کنند.
"بار" به جای آدم‌ها
سفرهای دریایی در اروپا طرفداران خاص خود را دارند و بسیاری حتی دو روز تعطیلی آخر هفته‌اشان را بر روی آب سپری می‌کنند. از همین رو کشتی‌های کوچک و بزرگ هم برنامه‌های متنوعی را برای مسافران در نظر می‌گیرند. نکته‌ی مهم این است که هرچند کشتی‌های کوچک، تجمل و تنوع بزرگان را ندارند، اما در هر حال استانداردهای اولیه‌ی آنها بالاست.
در واقع، به کشتی تنها به چشم وسیله‌ی حمل بار نگاه نمی‌شود و بندرگاه‌ها یا اسکله‌های مسافربری هم مکان‌هایی شلوغ و پر گل ولای نیستند که مردم ساعت‌ها مجبور به ایستادن و انتظار کشیدن باشند.
برای همین هم می‌توان فهمید که چرا سفرهای دریایی در ایران محبوبیت ناچیزی دارند و بنا بر گفته‌‌ی سید عطاءالله صدر، معاون فنی مهندسی سازمان بنادر و دریانوردی ایران، به ازای هر ۱۳ ایرانی، تنها یک سفر دریایی انجام می‌شود. قضیه هنگامی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که به یاد بیاوریم، ایران بیش از سه هزار کیلومتر مرز آبی دارد. این مقام مسئول همچنین اضافه می‌کند که افزون بر سواحل جنوب، سواحل شمالی کشور هم بسیار نامناسب هستند و امکان پهلوگیری کشتی‌ها وجود ندارند.
پس دور از انتظار نیست که مسافران نوروزی و غیر نوروزی در ایران، همچنان به دنبال رزو بلیط دبی، استانبول یا مالزی باشند، یا اینکه راهی سواحل شمال شوند تا بیشتر از دیدن ساحل و جنگل، به تماشای ویلاهای ساخته‌شده بنشینند.
برای دیدن گوشه‌ای از شهرهای شناور بر روی آب به گالری عکس زیر سر بزنید