کشف یک باند خرید و فروش کلیه در هند

محمد سلیم ۳۰ ساله‌ است. او کارگری است روزمزد از ایالت اوترا پرادش هند. سلیم دستمزدی ناچیز دارد و قادر به تأمین مالی دو فرزندش نیست. به همین خاطر پیشنهاد اغواکننده‌ی فردی ناشناس برای شغلی با درآمد بیشتر او را می‌فریبد:

«من در Meerot مروت به دنبال کار می‌گشتم. مردی ناشناس به من پیشنهاد کاری در دهلی نو را داد. قرار شد که حدود چهارـ پنج ماه در آنجا کار کنم و روزانه ۱۵۰ روپیه مزد بگیرم. غذا و جا هم برای زندگی می‌دادند. قبول کردم و با او رفتم.»

با وجود این که دهلی نو تا محل فعلی زندگی سلیم هفتاد کیلومتر فاصله دارد، او این پیشنهاد را می‌پذیرد. اما پس از مدت کوتاهی این "بخت بلند"، تبدیل به کابوسی می‌شود. به محض رسیدن سلیم به مکان مورد نظر چند مرد مسلح دستگیرش می‌کنند:

«آنها از من خون گرفتند و چیزی به من تزریق کردند. بیهوش شدم. نیمه‌های شب به هوش آمدم. دور شکمم باندپیچی شده بود و درد زیادی داشت. آنها به من گفتند که کلیه‌ام را برداشته‌اند و بعد از پرستاری، مرخصم می‌‌کنند، ولی من نباید به کسی چیزی بگویم.»

محمد سلیم تنها یکی از صدها قربانی تجارت اعضای بدن در هند است.

دکتر امیت کومار پزشکی است که با باند به‌تازگی کشف‌شده توسط پلیس، همکاری می‌کرد. او کلیه‌ی کارگران بسیاری را یا به زور، یا در ازای حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ یورو از بدنشان خارج کرده است. کومار و هم‌دستانش در ازای هر کلیه، از دریافت‌کنندگان که اغلب خارجی بودند، ۱۰ برابر این مبلغ را مطالبه می‌کردند. خریداران آنها اغلب بیمارانی از ایالت متحده، کانادا، آمریکای جنوبی، یونان و بریتانیا بودند. تحقیقات تاکنون نشان داده که هیچ کدام از مشتریان این باند آلمانی نبوده‌اند.

موهیندر لعل، رئیس‌پلیس گروگائون، واقع در حومه‌ی دهلی نو، به فعالیت‌های غیر قانونی این باند اشاره می‌کند و آن را یک رسوایی بزرگ می‌نامد:

«این پزشک شش ـ هفت سال است که اینجا کار می‌کند. او در این مدت حدود ۵۰۰ عمل جراحی پیوند کلیه انجام داده.»

‌امیت کومار، پزشکی که این جراحی‌های غیر قانونی را انجام می‌داد، برای مقامات هندی شخصیتی آشنا است. او از سال ۱۹۹۳ به بعد در شهرهای مختلف هند، از جمله در بمبئی، هر بار با نامی جدید فعالیت کرده و هر بار توانسته است به نحوی از مهلکه جان سالم به در برد. این دفعه نیز پلیس نتوانست او را دستگیر کند. کومار اندکی قبل از یورش پلیس، بلافاصله‌ بعد از هشدار مأموران، فرار کرد. گفته می‌شود که او با گذرنامه‌ای جعلی از راه نپال گریخته است.

نکته‌ی دیگر این است که خریداران خارجی کلیه که طرف معامله‌ی این باند بودند، به رغم آگاهی از غیر قانونی بودن این عمل‌‌، به آن تن در دادند. آنها می‌دانستند که جراحی‌های پیوند کلیه که از طریق این افراد انجام می‌گیرد، با استدانداردهای قابل قبول تطبیق ندارد، با وجود این می‌پذیرفتند، تنها به این دلیل که امکان دریافت کلیه را در کشور خود نداشتند.

مردم هند خواستار اعمال قوانینی سخت‌گیرانه‌تر هستند. طبق قوانین جاری هند، خرید ارگان‌های بدن و فروش آنها به خارجیان ممنوع است. اما به قول کارشناسان، مشکل هند، نظارت بر اجرای قوانین است، نه وضع آنها.

رادیو دویچه وله