گردهمايى براى نجات جان اكبر گنجى، روزنامه‌نگار در بند
۱۳۸۴ تیر ۱۹, یکشنبه
كميته پيگيرى آزادى اكبر گنجى، دفتر تحكيم وحدت، سازمان دانش‌آموختگان ايران اسلامى (ادوار تحكيم وحدت)، اتحاد دموكراسى‌خواهان ايران، ماهنامه ”نامه“ و نشريه دانشجويى ”بذر“ و نيز خانواده زندانيان سياسى در رابطه با اكبر گنجى اطلاعيه‌اى منتشر كرده‌اند كه متن آن در بسيارى از سايتهاى خبرى اينترنتى فارسى‌زبان ديده مى‌شود. در اين اطلاعيه از مردم دعوت شده است كه در روز سه شنبه ۲۱ تير ماه، ۱۲ ژوييه، از ساعت پنج تا هفت بعدازظهر در گردهمايى‌اى در برابر در اصلى دانشگاه تهران شركت كنند. هدف از اين گردهمايى درخواست آزادى براى اكبر گنجى است كه اعتصاب غذاى وى امروز يكشنبه ۱۹ تير ماه، ۱۰ ژوييه، وارد بيست و چهارمين روز شده است.
اكبر گنجى بيش از پنج سال است كه در پى شركت در كنفرانسى در برلين، كه سازمانگر آن بنياد سياسى فرهنگى هاينريش بل بو،د در تهران در زندان به سر ميبرد. اما بسيارى از تحليلگران مسائل ايران علت اصلى دستگيرى او را افشاى آمران و عاملان اصلى قتلهاى سياسى زنجيره‌اى در دهه هفتاد مى‌دانند. اين تحليلگران همچنين معتقدند كه اجحافها و بيعدالتيهايى چون نداشتن مرخصى زندان و بى‌بهرگى از درمان در صورت بيمارى، كه در مورد برخى از زندانيان سياسى در ايران، از جمله در مورد اكبر گنجى و ناصر زرافشان، وكيل خانواده‌هاى قربانيان قتلهاى زنجيره‌اى، اعمال مى‌گردد، به علت كينه‌ها و برخوردهاى شخصى با اين زندانيان است.
به گفته خانم معصومه شفيعى، همسر اكبر گنجى، اين روزنامه،نگار در بند تنها در صورتى حاضر به پايان دادن به اعتصاب غذاى خود است كه براى هميشه از زندان آزاد شود. به گفته خانم شفيعى مقامات مسئول به گنجى گفته‌اند كه تنها در صورت طلب عفو از رهبر حكومت اسلامى، على خامنه‌اى، حاضر به آزاد كردن وى هستند. گنجى حاضر به پذيرفتن اين شرط نشده است. و اكنون به گفته وكيلان وى از جمله دكتر شيرين عبادى، وضعيت وى روز به روز نگران‌كننده‌تر ميشود و خطر مرگ جان وى را تهديد مى‌كند.
در فراخوان ياد شده نهادها و شخصيتهاى ايرانى براى شركت در گردهمايى روز سه شنبه آمده است: ” بی تردید کسانی مانند گنجی ، خود خواسته به آغوش مرگ نمی روند . اینان به سبب ماموریتی که در بازگفتن حقیقت در باره شیوه های امنیتی ضد مردمی که گهگاه شاهد آن در سرنوشت مردم بوده ایم ، تن به مرگی ناخواسته سپرده اند و بی تردید اگر اینجنین تقدیر فاجعه باری به نامشان رقم زده شود جز اثبات حقانیت شان در راهی که به ناگزیر برگزیده اند و بی اعتباری بیشتر مرگ اندیشانی که در گوشه و کنار این راه به کمین پویندگان راه حقیقت نشسته اند ، حاصلی نخواهد داشت. تا دیر نشده است با تمام توان، برای رهایی زندانیان سیاسی که سلاحی جز قلم ، و جرمی جز بیان حقایق ندارند، تلاش کنیم.“