گزارش كنفرانس حفظ اتمسفر در بوئنوس آيرس

روز گذشته با ورود تقريبا ۹۰ نفر از وزراى حفاظت محيط زيست كشورهاى جهان به كنفرانس حفاظت از محيط زيست سازمان ملل، اين كنفرانس وارد فاز مهم خود شد. نستور كيرشنر، رئيس جمهور آرژانتين با انتقاد از كشورهاى صنعتى گفت: همان طلبكارانى كه با جديت بدنبال وصول طلبشان هستند، از پرداخت بدهى هاى زيست محيطى شان به كشورهاى فقير جهان سر باز ميزنند.

ديگر اين امر بديهى است كه گازهاى گلخانه اى كه بخش اعظم آن از سوى كشورهاى صنعتى نيمكره شمالى توليد ميشود، خسارات زيادى ببار مىآورد.

براى جبران اين مسئله البته نخستين گام در شكل قرارداد كيوتو برداشته شده است و اين قراداد در بهار سال آينده لازم الاجرا ميگردد. ۱۳۰ كشور امضا كننده پروتكل كيوتو مصمم هستند، ۵ درصد از توليد گازهاى گلخانه اى خود را تا سال ۲۰۱۲ كاهش دهند اما حاضر به برداشتن قدم هاى بعدى در اين زمينه نيستند. يورگن ماير از عضو آلمانى كارزار محيط زيست و توسعه در اين باره ميگويد:« امضا كنندگان پروتكل كيوتو ترس ازخود پيدا نموده اند و ميگويند كه ما دست به چه كارى زده ايم. در حالى كه مخالفان پروتكل و قبل از همه آمريكا و عربستان سعودى بر فعاليتهايشان افزوده اند. اين براى پروسه كيوتو علامت خوبى نيست».

آمريكا كه از امضاى پروتكل كيوتو سرباز ميزند و عربستان سعودى هر دو از اعضاى كنوانسيون اتمسفر هستند كه در سال ۱۹۹۲ به امضا رسيد و به همين خاطر هم در اين مذاكرات حضور دارند. آنها با خواسته هايشان باعث عصبانيت فعالان محيط زيست و كشورهاى اتحاديه اروپا شده اند. عربستان مثلا خواستار پرداخت غرامت، در صورت استفاده از انرژى هاى بازتوليدى از سوى ساير كشورها و كاهش صادرات نفت اش گرديده است. اروپائيان هم كه تاكنون بعنوان موتور مذاكرات محسوب ميشدند، اكنون بصورت چشمگيرى آرامش از خود نشان ميدهند، زيرا ميدانند كه هدف تعيين شده تقليل ۸ درصدى گازهاى گلخانه اى قابل حصول نيست.

تا روز جمعه اين اين كنفرانس به پايان ميرسد، رائول استرادا رئيس آرژانتينى اين كنفرانس تصميم به تشكيل دو گروه كار گرفته است كه در سال آينده قدم هاى بعدى پس از اتمام دوره پروتكل كيوتو را فرمولبندى خواهند كرد. قرار است ازسال ۲۰۱۲ به بعد از يك سو مسئوليت بيشترى بر عهده چين و هند در مورد حفاظت از محيط زيست گذاشته شود و از سوى پروتكل كيوتو شامل گازهائى كه توسط كشتى ها و هواپيماها توليد ميشوند، نيست كه قرار است اين مسئله هم در چارچوب قرارداد حفاظت از اتمسفر گنجانده شود.

آيا اهداف تعييين شده پروتكل كيوتو تحقق خواهند يافت؟