گونتر گراس و نمايشگاه آثار نقاشى او
۱۳۸۳ اردیبهشت ۱۸, جمعه
هنرهاى تجسمى و آثار ادبى وى قرار گرفته است.
اين نمايشگاه خط مرزى ست ميان قلمرو واژه و تصوير، ميان ادبيات و حضور ادبيات در هنر تصويرى گونتر گراس. اما آنچه كه در اين نمايشگاه تازگى دارد، حضور نقاشى هاى يوهان ولفگانگ فون گوته، شاعر بزرگ همه ى دوران آلمان است كه در كنار آثار گونتر گراس به نمايش گذارده شده اند. بدين گونه نشان داده مى شود كه ميان اين دو ابر مرد ادبيات آلمان، نه تنها در قلمرو واژه كه در هنر نقاشى نيز وجوه مشتركى ديده مى شود.
يكى از منتقدان هنرى در همين پيوند و شايد هم با ظنز مى نويسد: يك شاعر آلمانى كه جايزه ى نوبل را دريافت مى كند، گويا زمان را مناسب مى داند تا دست به سنجش خود با غولان ادبيات بزند. و مى نويسد: اكنون گونتر گراس بر آن شده است تا با گوته پهلو زند، چه در سال ۱۹۹۵ كه تاريخ انتشار رمانش را بنام «يك ميدان گسترده» با تاريخ زادروز گوته برابر كرد و يا اكنون كه بنظر مى رسد به عنوان هنرمند هنرهاى تجسمى خود را همپايه ى گوته نشان مى دهد.
گوته و گراس نگارگران منظره نام نمايشگاهى ست كه در آن ۴۰ قطعه از آثار گراس و ۵۰ تابلو در قطعهاى كوچك از نقاشى هاى گوته در كنار يكديگر به نمايش گذارده شده اند.
نقاشى هاى گوته كه پيش از سفرش به ايتاليا، در اثناء سفر و پس از بازگشت او آفريده شده اند، با زيبايى سنگين و نورهاى درخشان بازديدكننده را به شگفتى وامى دارد. در برابر نقاشى هاى گوته، طرحها و نگاره هايى از گونتر گراس نهاده شده اند كه بيشتر به مناظر زباله ها در كلكته پرداخته است.
در كارهاى گراس پيوند گسسته ى انسان با طبيعت و در آثار گوته طبيعت دلپذيربخش بازتاب يافته است كه احساس ناهمگون در بيننده بيدار مى كنند، بويژه تابلوهاى انتقادى گراس در پيوند با محيط زيست، نشان از بيگانگى انسان با طبيعت دارد.
پرويز حمزوى