۱۴ نوامبر ۱۸۵۹: سازنده بیسکویت‌های پردوام
۱۳۹۵ آبان ۲۴, دوشنبه
خانواده هِرمان بالزِن (Hermann Bahlsen) دست بلندی در زرگری و تجارت پارچه داشتند.
بالزِن پس از پایان تحصیلات متوسطه به مدرسه عالی بازرگانی ژِنِو در سوئیس رفت و پس از پایان این دوره نخست در زادگاهش و سپس در لندن مدتی در شرکت‌های مختلف بیسکویت‌پزی کار کرد و همان‌جا تصمیم گرفت این نوع شیرینی ناشناخته را به سایر اروپاییان هم معرفی کند.
۲۹ ساله بود که در هانوفر، بازاریابی برای فروش بیسکویت در آلمان را آغاز کرد و یک سال پس از آن خود "شرکت هانوفری کیک و بیسکویت بالزِن" را بنیان نهاد.
در شرکت کوچک بالزِن در آغاز ۱۰ نفر کار می‌کردند اما ۲۵ سال بعد ۱۷۰۰ کارگر و کارمند در آن شرکت مشغول به کار بودند.
توفیق بالزِن را در این می‌دانند که او برخلاف پیشینیان که بیسکویت را دانه‌ای یا درهم‌ریخته عرضه می‌کردند، برای نخستین بار آن‌ها را بسته‌بندی کرد، روی بسته‌ها نقل قولی از لایبنیتس، فیلسوف آلمانی نوشت و با واژه "جِد" به معنی ماندگار، به زبان و خط مصر باستان بسته‌ها را آراست. البته این واژه را به خط لاتین Tet نوشتند.
کار بالزِن در آلمان چنان بالا گرفت که در سال ۱۹۱۱ نهاد فرهنگستان دودِن واژه "ککس" Keks که او از واژه انگلیسی Cake گرفته و ساخته و به اصطلاح آلمانیزه کرده بود را به عنوان یک واژه آلمانی پذیرفت.
اگرچه بالزِن نخستین کارفرمایی بود که در سال ۱۹۰۵ کار متراکم پشت خط مونتاژ را باب کرد، از سوی دیگر خدمات رفاهی بسیاری برای کارگرانش در نظر گرفت. نخست این که در سال ۱۹۱۲ از اولین کسانی بود که به خواست خود بیمه درمانی برای کارکنان شرکت‌اش قائل شد. افزون بر این برای کارگران پرسابقه و کارآمد پاداش تعیین کرد. در اواخر عمرش برنامه‌ای برای ایجاد مسکن برای کارگرانش هم داشت که به انجام نرسید.
هِرمان بالزِن در ۶۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.