۲۱ مارس ۱۶۸۵: پدر هارمونی و کوک سازهای کلاسیک اروپایی

از دودمان باخ در طول ۲۰۰ سال ۱۲ آهنگساز برجسته برآمده‌اند که بزرگترین و بارورترین آن‌ها یوهان سباستیان باخ پدر (Johann Sebastian Bach) بود. او خود ۲۰ فرزند داشت که سه تن از آن‌ها کار پدر را ادامه دادند.

باخ بزرگ بر خلاف دیگر باخ‌ها تنها به نوازندگی و آهنگسازی نپرداخت، بلکه تحصیلات عالیه کرد و از جمله شجره‌نامه‌ای از دودمان باخ تهیه نمود که ارزش ادبی هم دارد.

گرچه یوهان سباستیان باخ همه عمر در شمال و شرق آلمان زندگی کرد، ولی با پژوهش و مطالعه خستگی‌ناپذیری از همه سبک‌های موسیقی تا زمان خودش آگاهی کامل به دست آورد و ذوق و استعدادش را در آهنگسازی در شیوه‌های گوناگون آزمود.

گرچه آثار او در سبک قدیمی باروک خلق شده‌اند، اما هم اکنون نیز از اهمیت و تازگی آن‌ها به هیچ رو کاسته نشده و بسیاری از آثار او جزو مواد آموزشی نوازندگان و آهنگسازان به شمار می‌آیند.

مهم‌ترین کار او نوشتن ۴۸ قطعه با عنوان "ساز کلیدی خوش‌کوک" است که با استفاده از شیوه کونترپوون (Contrepoint) همه امکانات هارمونیک و ملودیک گام‌ها را اجرا و تثبیت کرده است.

یوهان سباستیان باخ ۲۷ سال آخر عمر خود را به عنوان مدیر و آموزگار مدرسه و کلیسای توماس قدیس در شهر لایپزیگ به کار پرداخت که هنوز هم از مقام‌های بلندپایه موسیقایی به شمار می‌آید.

او که در این مقام رهبر کُر کلیسا و مدرسه هم بود، آثار بی‌مانندی برای این هم‌آوایان آفرید. در این آثار که بیشتر برای چهار صدا نوشته شده‌اند، شنونده چهار آهنگ دلنشین مستقل می‌شنود که به هنگام اجرای هم‌زمان، آهنگ پنجم دلنشین دیگری هم پدید می‌آورند.

از آثار ماندگار دیگر او "غم‌نامه مسیح به روایت متای حواری" است که همه ساله بارها در آلمان و دیگر کشورهای جهان اجرا می‌شود. باخ بزرگ بی‌گمان سرمشق بیشتر آهنگسازان و موسیقی‌دانان پس از خود بوده است.

یوهان سباستیان باخ در ۶۵ سالگی در لایپزیگ در شرق آلمان درگذشت.