1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اعطای جایزه نوبل فیزیک به سه دانشمند بریتانیایی

۱۳۹۵ مهر ۱۳, سه‌شنبه

به گزارش فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد، جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۱۶ به سه دانشمند بریتانیایی تعلق گرفته است. این پژوهشگران به‌خاطر اکتشافات نظری ‌در زمینه "گذار فاز توپولوژیکی ماده" موفق به دریافت این جایزه شده‌اند.

https://p.dw.com/p/2Qr4W
Schweden Bekanntgabe Physik-Nobelpreis 2016 in Stockholm
عکس: Getty Images/AFP/J. Nackstrand

روز سه شنبه ۴ اکتبر ۲۰۱۶ ( ۱۳ مهر ۱۳۹۵) اعلام شد که صد و یکمین جایزه نوبل فیزیک به سه دانشمند بریتانیایی به نام‌های دیوید تولس، دانکن هالدین و مایکل کوسترلیتز اعطا می‌شود. پژوهش‌های این سه دانشمند در زمینه "گذار فاز توپولوژیکی ماده" درهای دنیایی ناآشنا را به روی پژوهشگران فیزیک گشوده است که در آن رفتار و واکنش مواد جامد، غیرمنتظره و نادر است. آنها به این منظور از روش‌های پیشرفته ریاضی برای بررسی فازها و یا وضعیت مواد همچون ابرسیالات و یا لایه‌های نازک مغناطیسی بهره گرفته‌اند.

از سال ۱۹۰۱ تا کنون دویست پژوهشگر که در زمینه فیزیک دستاوردهای ارزشمندی داشته‌اند موفق به دریافت جایزه نوبل شده ‌اند. اولین بار ویلهلم کنراد رونتگن، فیزیکدان آلمانی به خاطر کشف اشعه ایکس به دریافت جایزه نوبل فیزیک نائل شد. جان باردن آمریکایی تنها دانشمندی است که  دو بار این جایزه را از آن خود کرده است.

بیشتر بخوانید: تاریخچه جایزه نوبل؛ اهداکننده‌ای با وجدان ناراحت

جوان‌ترین برنده جایزه نوبل دانشمند جوان انگلیسی ویلیام لارنس براگ ۲۵ ساله بود که در سال ۱۹۱۵ به همراه پدر خود موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک به خاطر تحلیل ساختار بلوری توسط پراکندگی پرتوهای ایکس شد.

سالمندترین فیزیکدان ریموند دیویس شیمی‌دان و فیزیک‌دان آمریکایی بود که در سن ۸۸ سالگی جایزه نوبل سال ۲۰۰۱ را به خاطر کار بر روی نظریه نوترینوها دریافت کرد.

بیشتر بخوانید: دانشمند ژاپنی، یوشینوری اُسومی برنده جایزه نوبل پزشکی شد

تاکنون دو محقق زن به خاطر پژوهش‌هایشان در زمینه ساختار اتم موفق به دریافت جایزه نوبل شده اند: ماری کوری لهستانی در سال ۱۹۰۳  و ماریا گئوپرت مایر آلمانی-آمریکایی در سال ۱۹۶۳.

روز دوشنبه ۳ اکتبر ۲۰۱۶ ( ۱۲ مهر ۱۳۹۵) اعلام شد که جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۱۶  از آن یوشینوری اوسومی دانشمند ژاپنی ۷۱ ساله شده است. پژوهش ‌های او در زمینه مکانیسم تخریب و بازیافت طبیعی اجزای سلولی از دستاوردهای مهم پزشکی شناخته شده است.