نبردهای خونین غزه، موضوع روز رسانه‌ها
۱۳۸۶ خرداد ۲۵, جمعه
روزنامه آلمانی درسدنر نویسته ناخریشتن در تفسیر خود درباره تحولات خاورمیانه و زدوخوردهای نوار غزه می‌نویسد: «تمام شواهد گواه است که حکومت خودگردان فلسطینی به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. آمریکا، اسرائیل و اتحادیه اروپا زمانی طولانی چنین می‌پنداشتند که با تحریم حماس و پشتیبانی از محمود عباس رئیس جمهور فلسطین به مثابه طرف گفتگوی منتخب، قادرند که پیروزی نیروهای اسلامی را به عقب رانند. اما سیاست تندی با حماس نه تنها باعث تضعیف آن نشد، بلکه بیشتر حماس را به دامن ایران انداخت. بدین دلیل، این واکنش اشتباهی خواهد بود، که به سیاست رد گفتگو از جانب حماس گردن گذاشت . پس از نوار غزه، حماس بزودی در کرانه غربی رود اردن نیز بدل به نیروی تعیین کننده خواهد شد. این سناریو را نمی توان با نیروهای سازمان ملل و نه با مداخله نیروهای اسرائیلی در نوار غزه باز داشت. تنها شانس، گفتگو با ایران و حماس است. هر راه دیگر به معنای از دست دادن گزینه سیاسی است.»
روزنامه سراسری سالتس بورگر ناخریشتن چاپ اتریش در بررسی خود از حوادث خاورمیانه به نقش آمریکا اشاره می‌کند و می‌نویسد: «کاخ سفید با سردرگمی هرچه بیشتری به اوضاع خاورمیانه، که در جبهه های مختلفی در جریان است می‌نگرد. نخستین جبهه در عراق است، زیرا این جنگ بیشترین امکانات را می‌بلعد، بی آنکه برای آمریکا نتایج دلخواه را به بار آورد.همانند عراق، وضعیت در دیگر مناطق خاورمیانه نیز در بن بست قرار گرفته است. حال آمریکا باید شاهد این واقعیت باشد که در نوار غزه ساحل امنی برای نیرو های اسلامی ،از هرقماشی، بوجود آمده است. برخلاف سخنان دولت بوش درباره جنگ عراق، در مورد اینکه به دنبال عراق دیگر کشورها نیز همچون مهره های بازی دومینو یکی پس از دیگری روند دمکراسی راپی خواهند گرفت، به نظر می‌رسد، که مهره هادر جهت دیگری برزمین می‌افتند.»
روزنامه لیبرال-چپ گاردین چاپ انگلیس در تحلیل وقایع اخیر در نوار غزه به نقش اسرائیل می‌پردازد و می‌نویسد: «فقر و تفرق در نوار غزه ناشی از زندگی در زندانی بی سقف است. از آنجاییکه اسرائیل زندانبان این زندان است، باید برای این وضعیت قبول مسئولیت کند. انتخاب ایهود باراک به عنوان رهبر جدیدحزب کارگر اسرائیل شایدباعث دلگرمی نخست وزیر اسرائیل ،ایهود اولمرت، برای دست زدن به ابتکارتازه ای، بطور مثال گفتگو با سوریه شود. بازگشت باراک، نخست وزیر سابق اسرائیل، موجب بهبود وجهه خدشه دار دولت اولمرت خواهد شد. اگر شریکی در حال حاضر برای صلح وجود ندارد، اسرائیل موظف است شرایطی فراهم آورد، تا شریکی جدیدی بیابد. اگر این به معنای مذاکره با حماس باشد، اسرائیل باید به این امر تن دهد.»
روزنامه فرانسوی لا رپوبلیک دپیرنه با اشاره به فروپاشی دولت فلسطین و اوج گیری جنگ داخلی می‌نویسد: «آرزوی دیرین دولت فلسطینی با جنگ گروه های متخاصم از بین رفته است، جنگی که در آن دیگر احترام به هیچ حقوقی گذاشته نمی شود. در نبردهای هفته گذشته بیش از ٧٠ نفر جان خود را از دست داده اند. پس از حمله افراطیان اسلام گرا به تظاهرات مسالمت آمیز، خیابان های شهر غزه از خون رنگین گشته اند. یکی از قبیله های با نفوذ و نزدیک به جنبش الفتح با ٣٠٠ عضو خود را به حماس تسلیم کرده اند. در این میان ۴٠ نفر از نیرو های امنیتی فلسطینی به مصر فرار کرده اند. جنازه یاسر عرفات رهبر پیشین فلسطین از این نبردهای بی رحمانه، که ابعاد آن هنوز روشن نیست، در قبر به خود می‌لرزد. حماس خواهان کنترل این منطقه کوچک است، که در آن حدود یک ونیم میلیون فلسطینی در فقر کامل بسر می‌برند. گروه های شبه نظامی بر آنند، تا آنچه را اسرائیل آغاز کرده بود، به نحو احسن به پایان برند.»