«پلیس نابینا» دیگر چه صیغه‌ای است!

۱۵ اکتبر (۲۳ مهر) روز عصای سفید یا روز جهانی نابینایان نام گرفته است. در روز ۷ فوریه‌ی ۱۹۳۱ یک بانوی اشراف‌زاده ی فرانسوی به نام دکتر گیلی ده اِربِمان Guilly d'herbement در حضور مقامات بلندپایه ی فرانسه به جمع کثیری از نابینایان پاریسی عصاهای سفیدی که تهیه کرده بود را تحویل داد.
به پیشنهاد او قرار شد از آن پس نابینایان این عصا را برای راهیابی و به نشان احتیاط دیگران، با خود در خیابانها همراه داشته باشند.

در روز ۱۵ اکتبر سال ۱۹۶۴ لیندن جانسون رئیس جمهور وقت آمریکا عصای سفید را رسماً نشان جهت‌یابی نابینایان در آمریکا اعلام کرد و پنج سال بعد سازمان ملل متحد این روز را روز عصای سفید و روز جهانی نابینایان، نام نهاد.

فرا رسیدن روز نابینایان مناسبتی است که موردی از توانایی‌های آنها را معرفی کنیم. رونالد آدرینسنس، کورت فان رِفِلگِم و به ویژه ساشا فان‌لو کارآگاه‌های پلیس هستند که به آنها فالگوش پلیس لقب داده‌اند. ساشا فان‌لو، چهل‌ساله، در اداره ی پلیس سراسری و ضد تروریسم در بروکسل پایتخت بلژیک به عنوان پلیس ضد شورش کار می‌کند.

فان‌لو نابینای مادرزاد است. از آنجا که نابینایان مجبورند در زندگی از حواس دیگرشان استفاده کنند، مشهور است که گوش دقیق و تیزی دارند. در مورد فان‌لو بی‌گمان اینطور هست: او تماس‌های مشکوک تلفنی را گوش می‌دهد و تا به حال کمک بزرگی برای پلیس و اداره‌ی آگاهی، در ردیابی مجرمان بوده است.

فان لو به ۷ زبان از جمله عربی تسلط دارد و حتا لهجه‌های گوناگون کشورهای عربی را هم خوب تشخیص می‌دهد. او می‌گوید: «اولین بار که سرپرستم مرا به عنوان پلیس به همکارانم معرفی کرد، همه یک‌صدا خندیدند. بعد آرام آرام به من عادت کردند و برای تشخیص صداها همیشه به سراغم می‌آمدند و می‌آیند».

ساشا فان لو باعث این شد که در اداره ی پلیس هلند و بلژیک برای به اصطلاح فالگوشی یا شنیدن صداهای مشکوک، ۳۵ نابینای دیگر هم استخدام شوند. او می‌گوید: «من نه نابینای‌ام را نادیده می‌گیرم و نه زیادی به آن بها میدهم. معلوم است که مثلاً من نمیتوانم سلاح همراه داشته باشم و در دستگیری‌ها مستقیماً شرکت کنم ولی در تشخیص صداها حتا وقتی که خیلی بد و در جای شلوغ ضبط شده باشند چرا».

اسکندر آبادی
تحریریه: فرید وحیدی