Žrtve Wehrmachta bez odštete

"Akt dezintegracije Evrope" tako je portparol radne grupe Distomo, Martin Klingner ocijenio presudu Evropskog suda iz Luxemburga, po kojoj žrtve masakara koje su njemački vojnici počinjali za vrijeme drugog svjetskog rata nemaju pravo tužiti Njemačku. Takva zlodjela su, po odluci suda, djela ingerencije država koje su po medjunarodnom pravu iznad svega odnosno uživaju imunitet pa odštetni zahtjevi u takvim slučajevima ne podliježu nikakvom civilnom sudstvu. Tom presudom Evropskog suda je okončan dugotrajni spor što su ga, kao privatnu tužbu koja je s jednakim rezultatom prošla i pred grčkim sudovima, pokušale internacionalizirati grčke žrtve zlodjela vojnika njemačkog Wehrmachta iz vremena Drugog svjetskog rata. Konkretno se radi o grupi rodjaka 676 osoba ubijenih 1943. u grčkom planinskom selu Kalavryta koji već desetljećima pokušavaju dobiti moralnu i materijalnu satisfakciju za zločin što ga je dokazano počinio Wehrmacht. Po tzv. bruxelleskom dogovoru, na koji su se pozvali tužitelji pred evropskim sudom iz Luxemburga, za civilne žrtve ratnih sukoba bi trebalo važiti pravo izuzimanja države od njezinog imuniteta. Sud je međutim presudio da u ovom slučaju zahtjevi za odštetom nisu takva civilna nadležnost odnosno da je Wehrmacht djelovao po "višim ingerencijama" čime su ta zlodjela bila , citat "tipičan izraz državne suverenosti". U moralnu procjenu počinjenoga sud se ne upušta a time je odštetni zahtjev grčkih žrtava masakra definitivno odbačen. Interesno udruženje grčkih žrtava Wehrmachta je time, objavio je portparol Distoma, "teško razočarano"- a presuda je presedan i za druge slične slučajeve: žrtve sličnih zločina regularne vojske Trećeg Reicha na području nekadašnje Jugoslavije, Rusije i drugih država u kojima je Wehrmacht činio zločine nemaju više prava ni na kakve individualne tužbe. Ista tema se nedavno pojavila i pred njemačkim Ustavnim sudom koji je presudio slično: medjunarodno pravo ne predvidja individualna obeštećenja za žrtve sličnih zločina. Njemačka je, stoji u obrazloženju te presude, odštete ionako, poslije drugog svjetskog rata platila pogodjenim državama. U slučaju Grčke je točno dokumentirano i kako je rasporedjen taj novac: od 115 milijuna ondašnjih maraka obeštećeni su Židovi i politički proganjani za vrijeme rata. Žrtve masakara koje je u Grčkoj počinio Wehrmacht nisu dobile ništa. Što im je sada onemogućeno da se za svoja prava bore pred sudovima je odvjetnik njihove interesne zajednice u Berlinu ocijenio ne samo žalosnim presedanom za žrtve u drugim državama nego i protivno ljudskim pravima.