"Самае галоўнае – не баяцца"
8 августа 2007 г.
Рэгіянальны юрыст Леанід Судаленка – адзін з ахвяраў газетнай публікацыі. Ён накіраваў скаргу на імя галоўнага рэдактара ”Гомельскай праўды”. Леанід Судаленка дамагаецца, каб газета зняпраўдзіла ілжывыя звесткі пра яго і ягоную сям’ю:
"Яны абвінавачваюць мяне ў тым, што я скарыстоўваю сваё грамадскае палажэнне, накіраваў сына за мяжу. Я ім напісаў, што мой сын насамрэч навучаецца за мяжой, але па іншай праграме – ”Дзеці рэпрэсаваных бацькоў”.
Насамрэч Леанід Судаленка адчуў пераслед уладаў. Да сакавіка 2006 года ён працаваў юрыстконсультам у гомельскім упраўленні ”Белтрансгазу”. Аднак пасля ўдзелу ў прэзідэнцкай кампаніі на баку Мілінкевіча актывісту не працягнулі працоўны кантракт. Леанід Судаленка спрабаваў паразмаўляць з аўтарам газетнай публікацыі па прозвішчы Грушэнка, але такога журналіста ў ”Гомельскай праўдзе” не знайшлі:
"Я мяркую, што "Гомельская праўда" выконвае чыйсці загад, мне цяжка сказаць, чый. Яны ведаюць, што звесткі несапраўдныя, але усё адно іх падаюць".
Аўтар публікацыі ў ”Гомельскай праўдзе” наракае, што дарослыя дэмакраты выкарыстоўваюць моладзь у якасці ”гарматнага мяса” і не клапоцяцца пра ейную будучыню. Але прыклад Андрэя Цянюты сведчыць, што лёс маладых людзей вырашаюць іншыя органы.
У дзень уступнага іспыту маладзёна цягам дзвюх гадзін дапытвалі невядомыя. Яны цікавіліся дзейнасцю ”Маладога Фронта”. У выніку Андрэй разнерваваўся, праваліў іспыт і не здолеў паступіць ва універсітэт. Разабрацца ў сітуацыі Андрэй Цянюта папрасіў пракуратуру, куды накіраваў адпаведную скаргу.
Праваабаронцы заўважаюць, што гомельскія спецслужбы даволі часта гучаць у справах, звязаных з парушэннем правоў чалавека. Праваабаронца Уладзімір Лабковіч адзначае:
"Гомельскі абласны КДБ заўсёды адрозніваўся звышактыўнасцю нават тады, калі ў Менску і іншым рэгіёнах такі непрыхаваны ціск на апазіцыію лічыўся не заўсёды прымальным. У Гомельскай вобласці ён быў заўсёды больш жорсткі".
Уладзімір Лабковіч, юрыст ліквідаванага ўладамі праваабарончага цэнтра ”Вясна”, раіць грамадскім актывістам:
"Самае галоўнае –трымацца ўпэўнена і не баяцца. Трэба ведаць, што за тую дзейнасць, якую вядуць дэмакратычныя сілы, у нашай краіне няма той адказнасці, якой часта палохаюць спецслужбы ці ідэалагічныя супрацоўнікі".