Pa iluzione, por jo të dorëzuar

Në çështjen qendrore, pra në mënyrën si duhet të zgjidhet kryetari i ardhshëm i qeverisë të Hongkongut, nuk ka ndryshuar asgjë. Hong-Kongu bën si zakonisht bizneset e tij të financave dhe të tregtisë. Dhe tri drejtuesit e lëvizjes studentore së shpejti duhet të përgjigjen para gjyqit për "nxitje të grumbullimit të paligjshëm".

Saktësisht një vit më parë nisën protestat masive dhe pushtimet e rrugëve në lagjen qeveritare të Hongkongut Central. Ndërhyrja e policisë me gaz lotsjellës në 28 shtator ishte një nga elementët që bëri që vala e protestave dhe uljeve demonstrative të përhapet edhe në pjesë të tjera të qytetit. Pati periudha kur në rrugë dolën rreth 100.000 vetë, mbi 70 ditë në qendrat e protestave pati gjendje të jashtëzakonshme. Qarkullimi në metropolin e financave, të turizmit dhe të tregtisë pjesërisht u ndal.

Pati përpjekje të veçuara të dhunshme të policisë dhe të huliganëve "civilë" për t'i larguar barrikadat. Por vetëm kur u bë e qartë se qeveria e Hongkongut nuk do të ishte e gatshme për asnjë kompromis në kërkesat politike dhe kur mendimi publik filloi të mos i mbështeste më protestat, sepse humbi durimi me pengimet e jetës së përditshme, pushtuesit u larguan vetë nga barrikadat.

Fjalën e fundit e thotë Pekini

A ja vlejti mundimi? Rrethanat politike janë të çimentuara pa dyshim. Zgjedhja e Kryeministrit të ardhshëm të Hong-Kongut (Chief Executive) në vitin 2017 do të kryhet njësoj si deri tani, një të drejtë më të madhe bashkëvendosëse demokratike nuk do të ketë.

Para pak kohësh Pekini e bëri edhe njëherë të qartë se nuk është i gatshëm që t'i ndikojë kompetencat e Chief Executive nga drejtësia dhe Parlamenti. Përfaqësuesi i përhershëm i Pekinit në Hong- Kong, Zhang Xiaoming, deklaroi në mes të qershorit 2015 se Chef Executive "ka një pozicion të posaçëm juridik, i cili është mbi organet e administratës, drejtësisë dhe ligjvënies" dhe se parimi i ndarjes së pushteteve nuk përshtatet me Hong-Kongun. Vërtet që kryeministri Leung Chun-ying tha pak më vonë se deklaratat e Zhangut janë "keqkuptuar", pavarësia e drejtësisë së Hong-Kongut nuk është në diskutim. Por megjithatë lëvizja e Zhangut përshtatet me linjën e Pekinit, për t'u kujtuar herë pas here hongkongasve se kush e thotë fjalën e fundit në "rajonin e administatës së posaçme".

Lëvizje të reja dhe inisiativa

Protagonistët e lëvizjes së protestës nuk duan të flasin për dorëzim. Nathan Law, zëdhënës i studentëve të Universitetit të Hong-Kongut thotë përballë DW: "Një rezultat i "lëvizjes së çadrave" është gjithsesi që opinioni publik në Hong-Kong tregon interes më të madh për politikën. Shumë grupe dhe lëvizje kanë lindur që atëherë. Ne të gjithë duam të bëjmë diçka të mirë për Hong-Kongun."

Edhe aktivistja e njohur e protestave Leticia Lee konfirmon që si rezultat i lëvizjes së protestave janë krijuar organizata të reja politike dhe lëvizje sociale. Thelbi i tyre është qëndrimi kundër: kundër qeverisë, kundër Ligjit Themelor të Hong-Kongut dhe kundër parimit "Një vend, dy sisteme". Law pranon se shumica e aktivistëve i janë kthyer jetës së mëparshme. Megjithatë, ndërgjegjia demokratike e qytetarëve është forcuar, njerëzit mendojnë më shumë për të ardhmen e demokracisë.

Por çfarë mendojnë qytetarët e Hong-Kongut përtej lëvizjeve pro dhe kundër? Një sondazh i Chinese Hong-Kong University, njërit prej tri shkollave të mëdha të larta të vendit ka nxjerrë këtë në pah: 60 përqind dëshirojnë që qeveria të kujdeset në tri vitet e ardhshme më shumë për ekonominë dhe për standardin e jetesës se sa për reforma politike. Megjithatë, 43 përqind u shprehen që qeveria duhet të ndërmarrë një përpjekje të re në procesin e reformave politike - çfarëdo kuptimi që të kenë reformat në praktikë.