Filmske koprodukcije - uzor političarima
8. decembar 2010.
Među brojnim nominovanim i nagrađenim filmskim ostvarenjima na Evropskoj filmskoj nagradi teško da je bilo filma koji je snimila samo jedna zemlja. U kategoriji za najbolji film bili su nominovani filmovi iz nemačko-turske, francusko-nemačko-britanske, ili špansko-argentinske produkcije.
Pobedio je film Romana Polanskog „Pisac iz senke”. Film je snimljen sredstvima iz Francuske, Nemačke i Velike Britanije, a većinom je snimljen u studiju Babelsberg u Berlinu. U glavnim ulogama su jedan Škot i jedan Irac.
Koprodukcije se u Evropi snimaju već decenijama. Pre 10 ili 20 godina, filmovi koji su snimani u saradnji više zemalja bili su ismevani i nazivani „evro-puding“ filmovima. Bili su to filmovi bez autorskog pečata i identiteta, a njihova kreativnost iskazivala se u potrazi za novcem za snimanje.
Saradnja i van EU
Danas je situacija promenjena. U nemačko-turskom filmu „Med“, koji je na Berlinalu nagrađen Zlatnim lavom, reč je specifično turskoj priči, ali je film snimljen nemačkim sredstvima. Činjenica da Turska nije član Evropske unije ne suprotstavlja se u međuvremenu uspostavljenoj dobroj saradnji sa zemljama Unije.
Isto važi i za film „U vašim očima“, argentinskoj priči snimljenoj sredstvima španskih producenata, a to je slučaj i sa upečatljivom antiratnom dramom „Liban“, izraelskog reditelja, koju su svojim novcem podržali Nemci i Francuzi.
Ako producenti, reditelji, autori i evropski fondovi teže istom cilju, i svoju nacionalnu sujetu ostave sa strane, onda se dolazi do ovakvih rezultata u filmskoj industriji. Tako bi trebalo da bude i na političkoj sceni.
Autori: Johen Kurten / Željka Bašić-Savić
Odgovorni urednik: Ivan Đerković