Govori nemački da te razumem

Nemački časopis „Svet nemačkog jezika“ (Deutsche Sprachwelt) podseća da je neophodno obratiti pažnju na značaj standardnog nemačkog jezika. „Književni nemački ujedinjuje našu govornu zajednicu“, kaže glavni urednik književnog časopisa Tomas Paulvic.

Jezički stručnjaci su se pobunili protiv iskvarenog nemačkog koga nazivaju „kicdojč“ (što bi opet oni koji ne znaju dovoljno, preveli kao nemački iz komšiluka). Reč je o slengu u kome se koriste strane reči iz drugog jezika, u poslednje vreme i šatrovačke. Dakle ne radi se o nezavisnom dijalektu nego o iskvarenom nemačkom jeziku. Stručnjaci tvrde da „kicdojč“ trivijalizuje ozbiljan razvoj govora. Umesto toga, suočavamo se sa sve većim „gubljenjem“ jezika i jezičke politike. Veći deo populacije nije u stanju da dovoljno jasno iskoristi izražavanje na nemačkom jeziku. (ili što bi se jednostavnim jezikom reklo, n’ ume da govori). Ceo problem se proširuje zbog toga što se na taj način otežava pristup obrazovanju.

Neznanje jezika nije dijalekat

Paulvic kaže da „kicdojč“ nije ništa drugo nego „pidžin jezik“: „Pogrešno je jezik koji je gramatički osiromašen sa malim fondom reči, nazivati nemačkim dijalektom. Da pojasnimo, prva generacija useljenika u Nemačkoj (i ne samo u Nemačkoj) nije poznavala dovoljno dobro jezik zemlje u koju je došla, pa je ispomoć u izražavanju tražila u pojednostavljenoj jezičkoj strukturi, dakle o pojednostavljenom imigrantskom jeziku, koji tek u drugoj generaciji useljenika dobija funkcionalnu formu.

Nemački jezički stručnjaci su digli glas i kažu da je „nepristojno i arogantno“, iskvareni nemački stavljati u istu ravan sa tako bogatim, izražajnim i živopisnim dijalektima poput bavarskog, saksonskog ili švapskog. Pomalo cinično zaključuju da onaj ko kaže „Moja sestra ide bioskop“, ne govori na dijalektu nego jednostavno ima problema sa poznavanjem nemačkog jezika, (ili što bi pominjana prva generacija useljenika rekla-ne zna da pisne).

Pomoći onima koji nisu usvojili nemački

Sistematsko izostavljanje članova i predloga neće dovesti do napretka nego do regresije nemačkog. „Greške ostaju greške čak i ako se sistematski upotrebljavaju. Ko takav jezik naziva samostalnim dijalektom podržava one koji su mišljenja da u Nemačkoj ne treba da dominira nemački jezik. Praktičnost, nemar ili nestručnost u upotrebi jezika ne zaslužuju pohvale od strane jezičkih stručnjaka.“

Polvic dalje prebacuje Saveznom ministarstvu za istraživanje, da ohrabruje naučnike da etabliraju osiromašeni nemački jezik. Novac koji se ulaže u tu svrhu mogao bi se bolje uložiti. Važnije je pomoći onima koji nisu usvojili nemački: „Onaj ko govori književni nemački jezik ima sve šanse da nešto napravi od sebe.“

Autorka: Željka Bašić-Savić
Odgovorni urednik: Ivan Đerković