Signali (kasnog) upozorenja
22. avgust 2007.
Očigledno su i 10 godina posle napada u Hojesverdi i Rostoku u Nemačkoj još uvek moguće stvari koje naše društvo ne može da toleriše.
Zbog toga je bilo dobro to što premijer Saksonije, Georg Milbrat, nije oklevao ni trenutka da se na licu mesta raspita o svemu što se dešavalo i to što je jasno izrazio svoje zgražavanje. Ali na tome ne sme da ostane. Politički odgovorni u Nemačkoj moraju se zapitati da li se čini dovoljno na planu prosvećivanja i prevencije – na nivou škola, socijalnog staranja, ali i na području krivično-pravne obrade i kriminalne prevencije.
Ne radi se tu jedino o čuvanju ugleda Nemačke u svetu. Mi smo za vreme Svetskog fudbalskog prvenstva pokazali da smo dobri domaćini kod kojih su dobrodošli gosti svih boja i vera. Ali Nemačka zbog svoje sopstvene budućnosti mora da se nauči ophođenju sa strancima, pa i tamo gde nema dovoljno radnih mesta za Nemce.
No, koliko smo i u zapadnoj Nemačkoj daleko od takvog stanja, pokazuje i to što je prošlog vikenda jedan golman na utakmici igrača iz protivničkog tima, inače nemačkog reprezentativca, nazvao crnačkom svinjom.
I oni stranci koji žele da se integrišu u ovdašnji život sve češće nailaze na bolne granice. Oni koji od njih traže spremnost za integraciju, moraju biti spremni i da ih zaštite.