TÜR 2007 Presseschau II

Fransız Libération gazetesinin insanoğlunun aya ayak basışının 40. yıldönümü vesileyle yayımladığı yorum şöyle:

“40 yıl sonra Armstrong, Aldrin ve diğerleri eskilerin; 60’lı yıların, havasını veriyor. (…) 1969, Woodstock’un ve ayın keşfedilmesinin başladığı yıldı. Easy Rider ve Hair filmlerinin yılıydı. Chicago’dan Kızıl Ordu’ya Başkan Nixon’dan Yaser Arafat’a kadar şiddetli tartışma ve çekişmelerin yaşandığı yıldı. Peki, yüzyılımızın mevcut kaos ortamında aya çıkışın 40. yılı bizim için ne ifade ediyor? Ay’daki ilk adıma dair siyah-beyaz fotoğraflar bile yeni hayal ve umutları perçinliyor. Dönemin ezeli düşmanı Sovyetler Birliği artık kayboldu, ay unutuldu ve o zamanın astronotları şimdi ancak minicik adımlar atabilen yaşlı başlı insanlar. “

Barselona’da yayımlanan İspanyol El Periòdico de Catalunya gazetesinin aynı konudaki yorumunda da şu satırlar dikkat çekiyor:

“Milyonlarca insan bu tarihi ana televizyonları başında tanıklık etti. O tarihten bu yana ancak on kişi daha aya gidebildi. 1972 yılında aya uçuşlar durduruldu. Şu sıralar gelecek on yıl içinde ay’da üs kururulacağı söylense de, bu çok da umut verici bir öngörü değil. 40 yıl sonra bu olaya nostaljik bir edayla bakıyoruz. Acaba gelecek bizim için neler hazırladı?”

İtalya’nın başkenti Roma’da yayımlanan sol liberal eğlimli La Repubblica gazetesiyse bugünkü yorum sütunlarına hafta sonunda Taliban’ın, Afganistan'da kaçırdığı ABD askerinin video görüntülerini yayınlamasını taşımış:

“Yayımlanan video görüntüsü El Kaide’nin yayınladıklarından farklıymış gibi duruyor. Görüntülerde herhangi bir konuşma yer almıyor, sanki kaçıranlar Amerikan askerinin -daha çok bir savaş esiri- olduğunu, küresel cihat anlayışıyla alakalı olmadıklarını ve istedikleri tek şeyin Amerikan ordusunun Afganistan topraklarından çekilmesi olduğu mesajını vermek istiyorlar. (…) Yani neredeyse kendileriyle pazarlığa oturulabilecek kararlı bir güç ortaya koyuyor ve kutsal savaşlarını sadece müdafaa amaçlı yürüttükleri izlenimi uyandırıyorlar. Gelecekte İslamcı gruplar içinde; yenilikçi ve radikal militanlar diye bir ayrım yapmayı planlayan Obama yönetimi bu tür gelişmelere daha duyarlı yaklaşma yoluna gidebilir.”

Honduras'taki hükümet krizini çözüme kavuşturma girişimlerinde başarı sağlanamadı. Honduras'ın devrik devlet başkanı Manuel Zelaya, Kosta Rica Devlet Başkanı Oscar Arias'ın barış planı ve geçici hükümet üyeleri önerisini reddederken, Honduras'taki geçici hükümet de Zelaya'nın ülkeye dönmesi durumunda tutuklanacağını duyurdu. İsviçre'nin Zürih kentinde yayımlanan Neue Züricher Zeitung'un Honduras'taki duruma ilişkin yorumunda şu satırlar göze çarpıyor:

“Son derece fakir olan bu ülke uluslararası kalkınma yardımlarına bağımlı ve ancak bu sayede ayakta durabiliyor. Devlet Başkanı Roberto Micheletti liderliğindeki Honduras geçici yönetimi kendini uluslararası toplumdan soyutlanmış hissediyor. Zelaya'nın askeri darbeyle devrilmesi yoğun eleştirilere neden oldu. Dünya Bankası ve Amerikalar Kalkınma Bankası bu ülkeye kredi vermeyeceğini duyurdu. Ancak uluslararası toplumun Honduras'a yapılan yardımların öneminin bilincinde olduğu görülüyor. Honduras yönetiminin, dev bütçe açığını kapatıp, uzun vadeli yeni projeleri hayata geçirmek için uluslararası desteğe ihtiyacı var. Bu yüzden uluslararası toplum Honduras'ta istikrarsızlığı daha fazla tetikleyeceği için, para musluklarının kapatılmasına yanaşmayacaktır.”

Derleyen: Meltem Karagöz


Editör: Ahmet Günaltay