"Barışa giden her yol mübah"

Washington’un Irak stratejisine ilişkin olarak bir rapor sunan Baker Hamilton Komisyonu, İran ve Suriye ile temasa geçilmesini önermişti. Bush yönetimi bu ülkelerle doğrudan ikili ilişkileri reddetse de, Irak konusunda Şam ve Tahran’ın katkısını istemeye hazır görünüyor. Ancak, bu gelişme karşısında İran, temkinli davranıyor. Zira, Washington, Irak konusunda Tahran’dan katkı talep ederken, İran’ın nükleer programına ilişkin sert çizgisini değiştirmiyor.

Amerika Birleşik Devletleri, Irak ve nükleer program meselelerini birbirinden ayrı tutmak istiyor. Buna rağmen, Irak’ın geleceği konusunda yapılan görüşmeler sırasında, Tahran ve Washington arasındaki buzların eritilmesi yönünde bir adım atılabilir. Eğer, Irak konusunda ilerleme sağlanırsa, İran’ın nükleer programına ilişkin olarak karşılıklı güvenin temellerinin atılabileceği düşünülebilir. Zira, iki ülke arasında karşılıklı güvenin eksik olduğu aşikar. Washington, Tahran’ı nükleer silah üretmek istemekle suçluyor; İran, Amerika Birleşik Devletleri’nin, ülkedeki rejimi değiştirmeye çalıştığını savunuyor.

Irak’ta istikrarın sağlanması için, tüm tarafların aynı masaya oturması çok akıllıca; hatta, bunun için geç bile kalındı. Irak’ta sorunların çözülmesi, Amerika Birleşik Devletleri ile bölge ülkelerinin yararına olacaktır. Bu sorunun çözümü için, tüm ülkeler, üzerine düşeni yapmalıdır. Aynı şey, İran’ın nükleer programı yüzünden yaşanan gerginliğin giderilmesi için de geçerli. Bu meselede çözüm, Washington ve Tahran’ın yakınlaşması ile sağlanabilir. Bunu gerçekleştirmek için de, kullanılacak her yol doğrudur.