Berlin'in umutları sönmedi

Birleşmiş Milletler’de şu sıralar ülkeler arasında kıyasıya bir rekabet yaşanıyor. Herkes kendi ülkesinin başarılarından, ayrıcılıklarından söz ediyor, rakipler karalanıyor… İşin ucunda büyük bir ödül var: Dünyanın en güçlü kulübüne daimi üyelik kartı, Birleşmiş Milletler’in Güvenlik Konseyi’nde daimi temsilcilik. 191 ülke, büyük bir heyecanla piyangonun kime vuracağını bekliyor. Fakat galibin ne zaman açıklanacağı belli değil, daha doğrusu kesin bir tarip yok. Tartışmalar haftalar, aylar, belki yıllar boyunca sürebilir. Hatta çekişmeden birilerinin kesinlikle galip olarak ayrılacağını söylemek bile mümkün değil. 2. Dünya Savaşı’ndan zaferle çıkan ülkeler, belki bir 60 yıl daha aralarına kimseyi sokmamaya karar verebilirler çünkü.

Ama kesin olan bir şey varsa, o da Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde reform yapılmasının şart olduğu. Hiddetli tartışmaların yaşanıyor olması da normal. Zira burada dünyanın yeni güç dengeleri belirleniyor. Fakat her şeye rağmen ülke temsilcileri, nezaketi ve adalet duygularını elden bırakmamalı. Örneğin Birleşmiş Milletler’in İtalya’nın temsilcisi, her ne kadar Almanya’nın Konsey’e daimi üye olmak istemesine kızsa da, daha sağduyulu davranabilir. Temsilcinin, Almanya ve Japonya’yı, fakir ülkeleri yardımları keserek baskı altına almakla suçlaması, ucuz bir iddia. Roma’nın dişe dokunur sebepler ileri sürememesi, İtalya’nın olası bir yenilgiden, ne kadar korktuğunu gösteriyor. Kendisi dışarıda kalırken, İngiltere, Fransa ve Almanya’nın Konsey’de önemli kararlar alıyor olamanı fikri Roma’yı çileden çıkarıyor.

Her şeye rağmen, Almanya’nın önerisi, kabul edilme ihtimali en fazla olan. G-4 grubu olarak adlandırılan Brezilya, Almanya, Japonya ve Hindistan, Güvenlik Konseyi’nde toplam altı daimi temsilicik istiyor. Kendileri için dört tane, Afrika ülkeleri için de dönüşümlü olarak iki tane. Afrika ülkeleri ayrıca veto hakkı da talep ediyorlar. Ama bu talebin gerçekleşeceğine kimse ihtimal vermiyor. Yine de ara bir formül bulunabilir. Ve bu ara formül oyların üçte ikilik kısmını alabilir belki. O zaman iş beş daimi temsilcinin onayını almaya kalır. Şimdiden bu konuda kesin bir şey söylemek mümkün olmasa da, mücadele etmekten vazgeçmek için henüz çok erken. Çünkü tüm fikir ayrılıklarına rağmen, Birleşmiş Milletler sorunlarına çözüm bulmaya hiç bu kadar yaklaşmamıştı.