BM'nin yeni kampüsü Bonn'da
11 Temmuz 2006
Birleşmiş Milletler’in Almanya’nın Bonn kentinde yeni bir binası var artık. ‘Langer Eugen’, yani ‘Uzun Eugen’ diye bilenen bu bina, 40 yıl önce, 1966’da mimar Egon Eiermann tarafından inşa edildi. O tarihlerde, Bonn Almanya’nın başkentiydi ve bina milletvekillerinin ofislerini açmaları için tasarlanmıştı. Dönemin Meclis Başkanı ise Eugen Gerstenmeier’di. Ufak tefek biri olan Eugen Gerstenmeier’e ithafen de binaya ’Uzun Eugen’ adı verildi.
Fakat tasarlanırken, ilerisi de düşünülmüştü. Hükümetin Bonn’dan taşınabileceği göz önünde bulundurularak, bina sadece milletvekillerinin çalışma binası olarak değil de, başka amaçlara da hizmet edebilecek şekilde inşa edildi. 1999’da hükümet Berlin’e taşınınca, bina bir süreliğine ulusal ve uluslararası eğitim kurumlarını ağırladı.
Bina BM’ye tahsis edildi
Ama ’Uzun Eugen’ bundan böyle Birlemiş Milletler’ ait. Alman hükümeti 2003’te, süre kısıtlaması olmadan ve karşılığında hiç bir ücret talep etmeden, binanın BM’e tahsis edilmesine karar verdi. Böylece Bonn’da bulunan 12 BM örgütünün 11’i ’Uzun Eugen’e taşındı, bir ’BM Kampüsü’ kuruldu.
BM taşınmadan önce ise binada tadilat yapıldı. Özellikle de güvenlik önlemleri artırıldı. Binanın etrafı çelik çitlerle çevrildi. Bonnlular bu duruma kızsa da, yetkililer güvenlik gerekçeleriyle bunun neden gerekli olduğunu savunuyor.
Binanın yenileme çalışmaları için BM yaklaşık 56 milyon euro harcadı. Binada şu an için, farklı kültürlerden, farklı milletlerden gelen 640 kişi çalışıyor. Binanın iç tasarımı yapılırken bu çokkültürlülük de dikkate alındı. Örneğin binanın zemin katındaki meditasyon odası, tüm kültürlere hitap edecek şekilde düzenlendi.
Her şey düşünüldü
Kampüste yok yok. Meditasyon odasını dışında, beş kütüphane ve bir internet kafe çalışanların hizmetinde. 30 katlı binada 12 asansör bulunuyor. Restoran 29 katta. Restoran boydan boya, 60’lı yılların modasına uygun, kırmzı-yeşil kareli bir halıyla kaplı. Bina ilk inşa edildiğinde kullanılan halının aynısı bu. İç düzenlemelerde, mimar Egon Eiermann’ın tasarımlarına sadık kalınmasına özen gösterildi, her ayrıntı düşünüldü.