Futbolda yabancı düşmanlığı

Yaklaşık 15 milyon göçmenin yaşadığı Almanya’da, göçmenlerin toplumdaki ağırlıkları da her geçen gün daha fazla dikkat çekiyor. Sinemadan tiyatroya, politikadan spora kadar her alanda göçmen kökenli kişilere rastlamak mümkün. Bir çoğu en üst seviyelere kadar yükselmeyi başarıyor. Futbol da Almanya’da göçmenlerin yoğunlukta olduğu bir alan. Örneğin Berlin’deki lisanslı futbolcuların yüzde 40’ı göçmen kökenli. Ancak, futbol karşılaşmalarında sıklıkla yaşanan taşkınlıklar çok kültürlü bir yapıya sahip olan takımlarda ırkçılık ve Yahudi karşıtlığına kadar varabiliyor.

Berlinli bayan futbol takımı El Dersimspor, “çok kültürlü bir takım“ olarak adlandırılabilecek bir yapıya sahip. Futbolcuların aileleri, Türk, Yunan, Kosovalı ya da Bielefedli. Yani takım Avrupa’nın pek çok farklı ülkesinden gelen sporculara da sahip. Alman Futbol Federasyonu Başkanı Theo Zwanziger de kısa bir süre önce, El Dersimspor takımına uyum ödülü vermişti.

20’lerindeki genç futbolcuların hepsi, kaleci Paraskewi Boras ya da namı değer Paros kadar bu çok kültürlü projeden heyecan duymuyor:

"Kısa bir süre önce bazı şeyler işitmek zorunda kaldık, çünkü bazılarımız oruç tutuyordu ve oyun çok agresifti. 'Başka ne olacak ki! Oruç tutuyorlar, karınları aç ve bu nedenle çok agresifler' diyorlardı.”

Yunan futbolcunun yaşadıkları

Paros ve diğer futbolcu kızlar, zamanla, bu tarz sözleri duymazlıktan gelmeyi öğrenmişler. Ancak bu sözler bazen ırkçılık ve halkı kışkırtma sınırını geçebiliyor. Yunan futbolcu Paros, yaşadıklarını şöyle anlatıyor:

"Magdeburg’da bir kez şöyle bir şey işittim: 'Toplama kampına geri dön, seni kahrolası Türk!’ Ben Yunan’ım ama ne fark eder?"

Berlin Futbol Federasyonu, kentteki göçmen kökenli futbolcuların oranının yüzde 40 olduğunu tahmin ediyor. Çoğu Berlin’de doğup büyümüş.

Yahudi karşıtı söylemler

Berlin’in Yahudi futbol takımı Makkabi de dışlamalara maruz kalmış. Kulüp, 100 yıldan daha eski bir geçmişe sahip. Ancak oyuncu Odi Zahavi'nin yaşamak zorunda kaldığı bir olay, sınırların ne kadar zorlanabileceğini açıkça gösteriyor:

"Rakip oyuncuyla ikili bir mücadelede, örneğin “büyükannemin Auschwitz’de öldüğü, kemiklerinden sabun yapıldığı” gibi ifadeler kullanıldı. Ailemin bazı üyeleri gerçekten de toplama kampındaydı. Doğal olarak insan kendini kötü hissediyor ve “bu nedir“ diye kendi kendine soruyor.“

Bu olayın üzerinden yaklaşık iki yıl geçmiş olmasına karşın Odi, yaşadıklarını hâlâ unutamıyor.

Hadiselerin bu şekilde çığırından çıkması, takımları da harekete geçirdi. Bir kaç yıldır, ırkçı ve Yahudi karşıtı ifade ve davranışların bildirilmesi çağrısı yapıyorlar.

Futbolcular iyimser

Peki, böyle olayların ardından hâlâ barış içinde beraberlik umudu var mı? Daha önce benzeri bir ayrımcılığa maruz kalan Makkabili bir diğer futbolcu Moshico Saban ve Paros, iyimserliklerini koruyorlar:

"Olayların beş, altı yıl öncesi kadar aşırı olmadığını söyleyebilirim.“

"Son yıllarda çoğu şeyin değiştiğine inanıyorum. Kesinlikle daha iyi bir hale geldiğini düşünüyorum. Tabii kendini bilmez birilerine rastladığımız bir iki oyun dışında.”

© Deutsche Welle Türkçe

Philipp Büchner / Çeviren: Başak Sezen

Editör: Ahmet Günaltay