Leipzig'de mülteci gerilimi
16 Temmuz 2012
Almanya'nın Leipzig kentindeki mültecilerin yaşam koşulları iyileştiriliyor. Mülteciler artık toplu halde yaşadıkları yurtlara değil, şehrin çeşitli yerlerindeki küçük apartman dairelerine yerleştirilecek. Uzmanlar mültecilerin daha hızlı uyum sağlayabileceklerini belirterek yeni uygulamayı destekliyor. Ancak Leipzig halkı yeni mülteci politikasından rahatsız. Kentte bu nedenle haftalardır protesto gösterileri düzenleniyor.
Leipzig Belediyesi'nin Sosyal İşler Sorumlusu Thomas Fabian iki aydan fazla bir süredir yollarda. Fabian'ın, geliştirilen yeni konsept doğrultusunda 670 mülteciye barınmaları için yeni mekanlar bulması gerekiyor. Mültecileri kentin farklı noktalarına yerleştirmek fikri önceleri hayli destek bulmuştu. Ancak bazı Leipzigliler mülteci komşuları olacağını anlayınca uygulamaya tepki göstermeye başladı. Thomas Fabian:
"Son haftalarda bazı yerlerde göçmen ve mültecilere karşı çekincelerin dile getirilmesi beni üzdü. Söylenenlerin bazıları hiç hoş değil ve sert. Ama sesini çıkarmadan bize destek verenler de var. Kanımca onlar çoğunlukta.“
"Yurt arazisine talip var!"
Somalili mülteci Sahardid Cemal Ahmed on yıldır mülteci yurdunda yaşıyor. Torgau sokağındaki mülteci yurdunda kendisi gibi 200 kişi daha barınıyor ve bunların çoğu bekâr erkekler. Belediye bu bakımsız, iki kez çitle çevrilmiş prefabrik yapıları artık insanlık dışı buluyor ve kapatmak istiyor. Cemal Ahmed ise büyük bir şirketin araziyi satın almak istediğini, aslında ekonomik çıkarların söz konusu olduğunu söylüyor. Ana dili gibi Almanca konuşan Ahmed, kendilerine tepki gösteren Leipziglilere aldırmıyor:
"Doğrudan ya da dolaylı olsun, ben ayrımcılığa alıştım. Ama insanlar beni tanıyınca hakkımdaki düşünceleri 180 derece değişiyor. Nasıl denir: Eğer bir şeyi iyi tanımıyorsanız, daha dikkatli olursunuz!”
40 yaşındaki Ahmed kendine ait bir evde yalnız yaşamak istiyor. Ancak Ahmed bütün mültecilerin tek başına yaşamayı başarabileceğinden şüpheli. Çünkü yurtta başka bir ülkede kendi ayakları üzerinde nasıl durabileceklerini öğrenemiyorlar. Mültecilere harçlık veriliyor ve çamaşırlarını da başkaları yıkıyor. Mülteciler, başvuruları kabul edilmediği sürece de devletin uyum olanaklarından yararlanamıyor. Cemal Ahmed ortopedi teknisyeni, ama çalışma izni yok. Dolayısıyla kalıcı sosyal bir güvencesi bulunmuyor:
"Ben burada on yıldan fazla çalıştım ve yine çalışmak istediğimi söylüyorum. Ne olduğu fark etmez. Sizin için de vergi ödeyen biri, harçlık ödemeniz gereken birinden daha makbul. Çalışmamaya birkaç yıl dayandım ama sonra içmeye başladım. O kadar sıkılıyorsunuz ki!”
Leipzig’in girişimi mültecilerin tüm sorunlarını çözmeyecek tabiî ki. Ancak her yüz kişiden sadece 6'sının yabancı olduğu Leipzig’de, bu, mültecilerle birlikte yaşam için atılmış önemli bir adım.
© Deutsche Welle Türkçe
Adrian Kriesch / Deniz Eğilmez
Editör: Hülya Köylü