Münstermaifeld’den postacı Roswitha Sesterhenn

İnsanların çoğu hâlâ sıcak yataklarında uyurken, Roswitha Sesterhenn’in günü başlıyor. Saat dördü yirmi geçe uyanan Sesterhenn, hemen duş yapıyor, kahvesini içiyor, yanına almak için küçük bir sandviç hazırlıyor. Postacı olduğundan kıyafet seçme derdi yok; üniformasını giymesi yetiyor.

Sesterhenn, en geç saat beş buçukta Keldung’daki evinden çıkıyor. Keldung, Rheinland-Pfalz Eyaleti’ndeki Münstermaifeld Belediyesi’ne ait, 3 bin 500 nüfuslu küçük bir yerleşim yeri. Eifel dağlık bölgesinde doğup, büyüyen Sesterhenn, hiç bir zaman için o bölgeden ayrılmayı istememiş.

Sadece ”şef” değil

Sesterhenn, 10 dakikada on altı kilometre yol katettikten sonra, iş yerine ulaşıyor. İş yeri; Mosel Nehri kıyısındaki şarapçılık merkezi Kobern-Gondorf kasabasının posta dağıtım merkezi. Burada ekip lideri olarak çalışan Sesterhenn, gelen postanın düzenli bir şekilde dağıtılması için gereken organizasyonu yapıyor. Roswitha Sesterhenn postahanedeki işine 90’lı yılların başında başlamış. 50 yaşındaki postacı, 2004 yılından burada posta dağıtım merkezinin yöneticiliğini yapıyor. Roswitha Sesterhenn, ”eğer kimse raporlu değilse, yağmur yağmamışsa, hava güzelse ve dağıtılacak posta çok fazla değilse, o zaman ideal bir iş günü oluyor” diyor.

23 bölgeden sorumlu olan posta dağıtım merkezinde yaklaşık 40 kişi çalışıyor. 50 yaşındaki postacının, işinde sabırlı olması gerekiyor zira gülerek ”tuvalet kağıdından tükenmez kaleme kadar her şey benden soruluyor” diyor.

İş arkadaşları onunla çalışmaktan memnun olduklarını dile getiriyor. Sesterhenn ekibiyle iyi anlaşıyor. Aslında sadece sabahları onların ”şefi” olarak çalışıyor. Saat dokuzdan itibaren o da postayı dağıtmak üzere yola moyuluyor. Daha öncesinde de yine herkes gibi gelen paket ve mektupları tasnif ediyor, postayı aracına yerleştiriyor.

Volkswagen Caddy marka posta aracıyla, Mosel kenarındaki yerleşim yerlerinin dar sokaklarında yol alıyor. Daha az yürümek için aracıyla dar sokaklara girmekten çekinmiyor. Buna rağmen yine de yürümesi gerekebiliyor. Ama ”biraz tembel olduğum için yürümek iyi geliyor, hareket etmiş oluyorum” diyor. Postacı Sesterhenn, hareket etmek kadar insanlarla iletişim kurmayı da önemsiyor. Her gün sabah sekizden akşam beşe kadar büroda oturmanın kendisine göre olmadığını söylüyor.

Çiçeği burnunda büyükanne

Ama 50 yaşındaki postacı, sohbete pek vakit ayırmıyor, zira elindeki postayı ne kadar çabuk dağıtırsa, evine de o kadar erken gidiyor. Evde biraz kestirdikten sonra ailesiyle ilgileniyor. Eşi Stefan ile akşam yemeğini yiyor. Eşi ”Rheinzeitung”da medya danışmanlığı yapıyor. Aynı zamanda amatör futbol takımını da çalıştırıyor.

Postacı Sesterhenn, yemek pişirmeyi pek sevmiyor. Eşi ise yemeklerinin çok güzel olduğunu söylüyor. Boş zamanlarında tarihi romanlar okumaktan veya 100 kilometre uzaklıkta oturan kız kardeşi ile telefonlaşmaktan zevk alıyor. Uzun süre baktığı annesinin ölümünden beri kız kardeşini daha sık arıyor. Dört hafta önce babaanne olduğu için ailede kendisini yeni bir görev daha bekliyor. Zira torununun babası Thomas kız arkadaşı ile birlikte komşu köyde oturuyor.

Soru: Siz hayatınız boyunca aynı yerde yaşayabilir miydiniz?

© Deutsche Welle Türkçe

Yuliya Siatkova / Çeviri: Jülide Danışman

Editör: Ahmet Günaltay