Ruanda barış arıyor

Ruanda... Bin tepeli ülke. Dünyanın en güzel coğrafyalarından birine sahip bu Orta Afrika ülkesinde henüz 10 yıl önce, 100 gün içinde 800 bin kişinin katledildiğini tahmin etmek mümkün değil. Ama görüntü yanıltıcı. Aslında Ruanda’nın her karışına katliamda akıtılan kan bulaşmış durumda.

1994 yılında yaşanan katliamın ardından Ruandalılar yeni bir ülke oluşturabilmek için harekete geçti. Tek parti sistemi ortadan kaldırıldı. Geçtiğimiz yıl ilk kez demokratik seçimler yapıldı. ”Ruanda Yurtsever Cephesi” örgütüyle katillere karşı mücadele veren Paul Kagame, 7 yılllığına devlet başkanlığı makamına getirildi. Kagame’ye görevin yüzde 95’lik gibi inanılmaz bir oy oranıyla verilmesi de Ruandalılar‘ın ülkeyi yeniden yapılandırma yönündeki çabasının tezahürü.

Ruanda Devlet Başkanı’nın barış çağrısı

Ruandalılar, Devlet Başkanı Kagame’nin kişiliğinde iç barış ve güvenliği görüyorlar. Başkan Paul Kagame, Ruanda’da Hutu, Tutsi ve Twa-Pigmelerin değil, Ruandalılar‘ın yaşadığını vurguluyor ve bir zamanlar katliamda görev almış kişilerle katliamda yakınlarını kaybetmiş olanları yeniden birarada barış içinde yaşamaya davet ediyor. Ruandalılar başkanın çağrısına uyuyor.

Aslında Kagame alternatifsiz lider olarak değerlendiriliyor. Ancak bu bakış açısının olumsuz yansımaları da oluyor. Ruanda hala demokratik tartışma kültürünü hazmedebilmiş değil. Hükümeti eleştirenlere hiç duraksamaksızın ayrılıkçı damgası vurulduğundan, öyle kolay kolay kimse sesini çıkarmıyor.

Barış bir kuşak sonra

Katliamın ardından 10 yıl geçti. Ruanda’da ilk bakışta barış hakim. Ancak insanların içlerine gömdükleri acıyı, büründükleri yası hala hissetmek mümkün. Aslında Ruandalılar arasında barışı ve uzlaşmayı sağlayan tek unsur korku; katliamın yeniden tekrarlanabilmesi korkusu. ”Bin tepeli ülkeye” gerçek barış ancak bir kuşak sonra gelecektir.