Wulff baskı altında

Almanya’da siyasîlerin ayağını kaydıran çok çeşitli skandallar yaşandı. Eski Başbakan Helmut Kohl dönemindeki parti bağış skandalı, Schleswig Holstein eyaleti eski başbakanı Sosyal Demokrat Partili Björn Engholm’e koltuğunu kaybettiren hafiyelik skandalı ya da aynı eyalette 16 yaşındaki bir öğrenciyle aşk yaşadığı ortaya çıkınca başbakan adaylığından çekilmek zorunda kalan Hrıstiyan Demokrat Birlik partili Christian von Boetticher. Ve tabii doktora tezinde intihal yaptığı kanıtlanınca istifa etmek zorunda kalan eski Savunma Bakanı Karl Theodor zu Gutenberg.

Ancak bir Alman politikacı için en tehlikelisi, sahip olduğu makamı kullanarak kendisini ya da çevresini zenginleştirme şüphesi. Politikacılar toplumda her ne kadar fazla itibar görmeseler de kamuoyu bu hassas konuda kılı kırk yarıyor. 1993 yılında dönemin Ekonomi Bakanı Jürgen Möllemann bir akrabasının işini görmek için resmî antetli mektup kağıdı kullanınca koltuğundan oldu. Ulaştırma Bakanı Günther Krause aynı yıl gündelikçisine İş ve İşçi Bulma Kurumu’ndan para ödettirince kendisi yeni iş aramak zorunda kaldı. 2002 yılında Savunma Bakanı Rudolf Scharping bir halkla ilişkiler ajansıyla yakın malî ilişkileri nedeniyle görevden alındı.

Kişisel çıkar sağlama konusu kamuoyunda çok daha fazla hassasiyet yaratıyor. Örneğin seyahat merakı pek çok Alman politikacıya pahalıya mal oldu. Dünya gezisi masraflarını şirketlere ödeten eyalet başbakanları, balayı seyahatini devlet kasasından karşılayanlar...

Ortaya çıkan her yeni skandal, halk arasında ‘Politikacılar sadece kendi çıkarlarını düşünür’ önyargısını doğruluyor. Ancak politikacıların çok fazla geliri olduğu gibi yanıltıcı olabilecek bir yargıya da neden oluyor.

'Doğru yanıt verdi'

Şu an eleştirilerin odağındaki Cumhurbaşkanı Christian Wulff yıllar önce verdiği bir mülakatta banka yöneticilerinin bir eyalet başbakanından daha yüksek maaş aldığını söylemişti. Nitekim Aşağı Saksonya eyaleti başbakanı olduğu dönemde 2008 yılında kendine ev alabilmek için, bir girişimcinin eşinden uygun koşullarda 500 bin euroluk kredi aldı. Eyalet parlamentosunda konu gündeme geldi ve Wulff’a bu girişimci ile iş ilişkisi bulunup bulunmadığı soruldu. Wulff’un yanıtı "hayır" oldu. Wulff şimdi ise 2008 yılında bu girişimcinin eşinden özel kredi aldığını kabul ediyor. Cumhurbaşkanlığı’ndan yapılan açıklamada, "Wulff soruya doğru yanıt vermiştir. Çünkü kendisine girişimcinin eşiyle iş ilişkisi bulunup bulunmadığı sorulmamıştır" dendi. Ancak Yeşiller ve Sosyal Demokrat Parti bu işin peşini bırakmaya niyetli değil. Sosyal Demokrat Parti Federal Meclis Grubu Genel Sekreteri Thomas Oppermann şöyle konuştu: "Christian Wulff’un tam anlamıyla gerçeği söylemediği ortada. Bir Cumhurbaşkanı için özel kriterler geçerlidir ve bu nedenle kendisinin suçlamaları tamamen aydınlatmaya büyük ilgi duyacağına eminim."

Ancak olayda çok da abartılacak bir yön bulunmadığını düşünenler de var. Anayasa hukukçusu Christian Pestalozza, "Yöneticilere yönelik daha katı, daha sert beklentiler olması tamam. Ama çok da abartmamalı. Her şeyi bilmek istiyorsanız her şeyi sormanız gerekir. Eksik soru sormuşsanız eksik yanıtla yetinmeniz gerekir" diyor.

Siyasete geri döndüler

Cumhurbaşkanı Christian Wulff soruya yanlış değil eksik yanıt verdiği için baskı altında. Ancak Alman siyasetinde çok daha ciddi skandallar da ortaya çıkarıldı. Buna rağmen siyaset sahnesine geri dönmeyi başaranlar da var. 2000 yılında kara para skandalı nedeniyle Hrıstiyan Demokrat Birlik partisi başkanlığından istifa etmek zorunda kalan Wolfgang Schaeuble şu an Maliye Bakanı. 2002 yılında maddi sıkıntı nedeniyle bir halkla ilişkiler danışmanından uygun özel kredi alan Cem Özdemir, üzerine bir de bonus milleri skandalı yaşamıştı. Özdemir iş gezilerinde topladığı bonus millerini özel seyahatlerinde kullanınca, ki bu milletvekilleri için yasak, federal meclisten ayrılmak zorunda kalmış, bir süre ABD’de yaşadıktan sonra Avrupa Parlamentosu seçimlerine girerek kazanmış, Brüksel’de geçen yılların ardından 2008’de Yeşiller eş başkanlığına seçilmişti.

© Deutsche Welle Türkçe

Bernd Graesler / Reuters/ Beklan Kulaksızoğlu

Editör: Ahmet Günaltay