„Megalomanija u Beogradu“
26. novembar 2020
„Oleg Naškarjov od avgusta skoro da nije imao slobodan dan. U glavnom gradu Srbije Beogradu ovaj čovjek iz Moskve, po obrazovanju raketni inžinjer, rukovodi podizanjem spomenika teškog 80 tona. Kad svi dijelovi od 58 tona bronze budu zavareni preko metalnog jezgra, kad proradi podzemni uređaj za klimatizaciju i svjetlo i udno spomenika bude završen prostor za posjetioce u koji staje pedeset ljudi, srednjovjekovni vožd Stefan Nemanja gledaće u nebo nad Beogradom – sa visine od 26 metara“, počinje reportaža u švajcarskom Tagesancajgeru (Tagesanzeiger).
„Biće to najveći spomenik na Balkanu“, prenosi list riječi Naškarjova. Do kraja godine bi, dodaje se, predsjednik Srbije Aleksandar Vučić mogao da otvori obnovljeni Savski trg.
-pročitajte još: Milošević, igra memorije
Najveći spomenik Balkana ujedno jedan od najspornijih
U reportaži novinara Florijana Hasela, koja je u sličnoj verziji ranije objavljena u minhenskom Zidojče cajtungu (Süddeutsche Zeitung), zgrada željezničke stanice pred kojom će biti spomenik opisuje se kao „arhitektonsko remek djelo" koje je izgrađeno 1884. i koje je bilo simbol veza nezavisne Srbije sa Evropom.
„Od prije dvije godine stanica nije u funkciji – glavno željezničko čvorište je izmješteno mnogo kilometara od centra Beograda. Na Savskom trgu će biti posađeno 250 stabala, a trgom će ubuduće dominirati monument Stefana Nemanje“, piše dalje Tagesancajger (Tagesanzeiger).
Navodeći da „svaki školarac“ u Srbiji zna istoriju Nemanjića, čija epoha u Srbiji važi kao „zlatno doba“, novinar piše da je „najveći spomenik Balkana ujedno jedan od najspornijih“.
Navodi se da na kritike da je spomenik nepriličan mestu, preveliki i groteskan, zamenik gradonačelnika Beograda Goran Vesić odgovara da bi se isto tako moglo tvrditi da su Ajfelova kula ili Kip slobode preveliki. „Ovo je veliki trg kojem treba veliki spomenik“, dodao je Vesić.
Pišući o protestu stručnjaka, Tagesancajger citira Milenu Dragićević-Šešić, profesorku Fakulteta dramskih umjetnosti, koja kaže da su u vrijeme Jugoslavije u Beogradu bili njegovani „izvanredan moderni urbanizam i javna arhitektura“. Odluke su tada, kaže, donosili pravi stručnjaci i raspisivani su pravi međunarodni konkursi.
„Nasuprot tome, danas se u Beogradu na osnovu neprozirnih odluka grade pjevajuće fontane, bezlični poslovni i tržni centri, koji bi mogli biti bilo gdje. I spomenici koji se odlikuju monumentalnošću i kičom“, dodala je Dragićević-Šešić.
- pročiajte i ovo: Bileća: Spomenik Draži Mihailoviću u želji da “pomiri” Srbe, “podijelio” BiH
Spomenik Nemanji paše u zvaničnu politiku u čije heroje se ubraja i Gavrilo Princip
List navodi da je „lično Vučić formirao žiri za raspisivanje konkursa i izbor rješenja za spomenik Stefanu Nemanji. Šef žirija nije bio kakav nezavisni stručnjak, nego Nikola Selaković, najprije Vučićev ministar pravde, nakon preseljenja u predsjedničku palatu njegov šef kabineta, a od kraja oktobra ministar spoljnih poslova Srbije."
Švajcarske novine dodaju da su rad žirija pratile kontroverze, kao kada je skulptor Miodrag Živković napustio žiri optužujući Selakovića da je na silu progurao idejno rješenje Aleksandra Rukavišnjikova. Jedan raniji rad ruskog skulptora je moskovski list Komersant nazvao „monumentalnom propagandom“, piše Tagesancajger.
List ističe da je javnosti nepoznata cijena spomenika Stefanu Nemanji, kao i to „da li će se plaćati novcem ili političkim ustupcima Rusiji“. Vesić takođe ne navodi cijenu jer je, kako kaže, taj posao vodila Vlada, a ne Grad.
Tagesancajger zaključuje da „spomenik Nemanji paše u zvaničnu politiku i istoriju“ u čije se heroje ubraja i Gavrilo Princip. „Gdje Srbi nisu heroji, ondje su žrtve. Do danas su tabu srpske svireposti u balkanskim ratovima devedesetih, bez obzira da li se radi o Hrvatskoj, Bosni, ili ubistvima i protjerivanju Albanaca na Kosovu“, zaključuje novinar Florijan Hasel.
priredio Nemanja Rujević