Amnesty International slavi 50-ti rođendan

Samo prošle godine Amnesti je imao 167 akcija, a tri miliona članova činilo je sve da stane na put nasilju i nepoštovanju ljudskih prava. Septembar 1973. – vojni puč u Čileu. Demokratski izabran, socijalistički predsjednik Salvador Aljende umro je pod nerazjašnjenim okolnostima. Vojna hunta pod vođstvom Augusta Pinočea preuzela je i zadržala moć – do kraja Hladnog rata. Ruben Ruiz dobro se sjeća u kakvoj se situaciji našao: pet ili šest vojnika sa mašinkama izvukli su ovog mladog učitelja sa nastave i uhapsili ga: „U školskom dvorištu postavili su me uza zid i očito su željeli da me ubiju. Ali imao sam sreće da je zvono označilo kraj časa, stotine đaka se našlo u dvorištu. Vojnici se nisu usudili da me ubiju pred toliko svjedoka, tako sam dospio u zatvor”.

Prve političke izbeglice

Godinu dana kasnije Ruben Ruiz je bio jedan od prvih priznatih političkih izbjeglica iz Čilea u Saveznoj Republici Njemačkoj. Ruiz je kao i mnogi drugi nedužan sjedio u zatvoru, gdje je bio i mučen. O bolu i dubokom poniženju Ruiz ne može da govori - ali zato želi da ispriča kako se dočepao Njemačke. Ponekad su stražari puštali na jedan dan zatvorenike kućama, da bi ih pratili i vidjeli sa kim su u kontaktu. Ruiz je od zatvorenika dobio jednu kontakt adresu:

“Otišao sam do te osobe. Bio je to biskup Helmut Frenc. Ispričao mi je o organizaciji kojoj je pripadao. Tako sam prvi put sa 23 godine čuo za Amnesti Internešnal. Helmut Frenc mi je rekao nešto veoma važno. “Moraš da napustiš zemlju, jer kada nekoga posjetiš, dovodiš u opasnost tu osobu”.

Biskup Frenc doveo je Ruiza u jednu kuću u kojoj su mnogi potražili utočište. Pinočeov režim mu je konačno 1974. dozvolio da bez ikakvih ličnih dokumenata napusti zemlju - pod jednim uslovom: da se nikad više ne vrati u Čile.

“U Njemačkoj sam upoznao grupu ljudi koja nas je podržavala. Zvali su se Komisija za Čile. Upoznao sam i jednu osobu po imenu Erih Dajl, koji je bio šef grupe organizacije Amnesti. Upitao sam ga da li i ja mogu da radim u toj grupi. Od tada sam dio organizacije, a sada sam i portparol grupe”.

Njemačka sekcija AI veoma aktivna

Grupa u Diseldorf-Ratingenu je do sada pomogla grupi od dvije stotine ljudi da se domognu slobode, kaže ponosno Ruiz. To se mora nastaviti, situacija sa političkim zatvorenicima nije se mnogo promijenila. Možda se sada radi o drugim zemljama, ali je posao ostao isti.

Gerd Ruge, poznati televizijski novinar u Nemačkoj, jedan od saosnivača njemačke sekcije Amnestija, podsjeća da je toj organizaciji od samog početka bilo važno da se angažuje za političke zatvorenike sa Istoka i Zapada ali i iz Trećeg svijeta:

“Amnesti ne bi trebalo da postane jednostrana organizacija koja se zauzima za određene političke grupe, određeno shvatanje svijeta. Ona treba da brani slobodu mišljenja, slobodu govora, slobodu političkog angažovanja”.

Samo prošle godine je Amnesti Internešnal sproveo 167 akcija za zatvorenike širom svijeta. Tri miliona članova radi na izbavljenju ljudi od nasilja i iz zatočeništva. Amnesti Internešnal takođe pomaže i žrtvama u slučajevima povrede ljudskih prava poput nekorektnih sudskih procesa ili protjerivanja iz sopstvene zemlje.

Autori: Sabine Riperger, Ivana Ivanović
Odg. urednica: Jasmina Rose