"Bauštelac": Jochen Wörz iz Gruibingena

Kad Jochen Wörz počne svoj dan ispijajući šolju kafe i pušeći cigaretu, kroz prozor gleda na autoput A8. Ovaj autoput je glavna žila kucavica juga Njemačke, na potezu od Štutgarta do Minhena. Na tom putu se nalazi i gradilište na kojem će danas raditi, skupa sa svojim kolegama. Njegov stan se nalazi na drugom spratu jedne zgrade na brežuljku u Gruibingenu, mjestašcu sa oko 2.500 stanovnika koje se nalazi u saveznoj zemlji Baden-Württemberg.

Samohrani otac

Prije nego što Jochen u 6.30 krene na posao, probudi svog devetogodišnjeg sina i daje mu uputstva za dan koji ih čeka. Razveo se 2001.godine. Njegova bivša supruga živi u blizini i oboje se brinu o sinu. U blizini žive i Jochanova majka i sestra. I one pomažu u staranju oko sina. Nekoliko stotina metara od stana se nalazi i sjedište firme Moll. Wörz je tamo počeo raditi prije 27 godina, a sada je poslovođa. Iz sjedišta firme se kreće prema gradilištu, koje može da bude udaljeno i do 40 kilometara.

Wörz i njegovi radnici su zaduženi za asfaltiranje puteva. Njegov posao počinje onda kada drugi završe grube radove na cesti. Radi se u teškim uslovima. Kada počne da se nanosi, asfalt ima temperaturu od 160 stepeni celzijusa. Težak rad je lakši kad se začini humorom i vicevima koje razmjenjuje s kolegama.

Kratke pauze i dug radni dan

U 10.30 je pauza. Jochen iz kutije vadi sendvič, voće, komade sira i salame. Nakon pola sata se nastavlja s radom sve do kasno predveče. Nekad se radi i po dvanaest sati dnevno - sve dok ne padne mrak. I tako sve od aprila, pa do novembra. Od decembra se radovi prekidaju zbog niskih temperatura. Tada Wörz i njegove kolege dobijaju novac od Agencije za rad, i to 60 odsto od iznosa plate. Ipak, to je dovoljno za godišnji odmor sa sinom. On je Jochenu sve na svijetu. Najvažnije je da Julian dobije dobro obrazovanje i završi školu. Sam Jochen se takođe nada da će tokom života naći novu ljubav.

Najveću radost za njega predstavlja kad se uveče vrati kući i zna da ga tamo čeka njegov sin. Onda jedu omiljeno jelo: leću sa "špeclama" - jednom vrstom tjestenine. To je tipično jelo za ovaj dio Njemačke. Wörz ponekad ode i u gostionicu u blizini. Vlasnik je Jochenov školski drug. Tamo sretne svoje prijatelje. Tu su svi jednaki: ulični radnici i šefovi, službenici i prodavači. Wörz obožava rok muziku i rado bi ponekad otišao i na neki koncert. Nažalost, rijetko koji bend "navrati" u njihovo malo mjesto. Ipak, Jochen Wörz ni za šta na svijetu ne bi napustio svoj Gruibingen.

Autori: Ali Amjad / Azer Slanjankić

Odg. urednica: Marina Martinović