Junker - ostavka bez posljedica

Junker je premijer Luksemburga od 1995, što je najduži mandat jednog predsjednika vlade u EU. On je, takođe, od 2005. do početka ove godine bio na čelu evrozone - 17 zemalja koje za zajedničku valutu koriste evro. Demohrišćanski političar Junker odlučio se na taj korak pošto je njegov socijalistički koalicioni partner iz vlade povukao podršku i tražio da premijer snosi političku odgovornost za stari skandal tajne službe o špijuniranju lokalnih političara. Junker je opovrgao svoje učešće u tom skandalu.

„Junker je uveo novu eru u EU“, piše agencija DPA. „On je rukovodio pregovorima u kojima su donijeti paketi finansijske pomoći Grčkoj, Irskoj, Portugaliji i Španiji; kumovao je evropskom fondu za spas evra ESM i učestvovao u rješavanju mnogorbojnih sporova zemalja evrozone oko ispravnog načina rješavanja krize. Kao ‚Mister evro', Junker se do granica tjelesne i psihičke izdržljivosti zalagao za jedinstvenu valutu i solidarnost sa kriznim zemljama. I pri tome nije prezao ni od konfrontacije sa Berlinom. Njemačku vladu je optuživao da krizu evra stalno koristi za unutrašnjepolitičke ciljeve.“

Prokletsvo dobrog djela

„I kada se povukao iz evrogrupe, Junker je nastavio da opominje. Tako se poslije posljednjeg samita EU požalio da u toj organizaciji ne vidi mnogo ambicija koje vode u pravcu oživljavanja privrede, te da kriza još ni izdaleka nije prevaziđena. Oni koji su duže pratili rad ovog 58-godišnjaka u Briselu, lako mogu da zamisle da će – nakon povlačenja iz luksemburške vlade – otići upravo tamo: 2014. će neko morati da naslijedi neharizmatičnog Hermana van Rompeja na funkciji predsjednika Savjeta EU.“

„Nije malo onih koji kažu da Junkera prati prokletstvo dobrog djela“, piše list Braunšvajger cajtung: „kao više puta izabrani šef evrogrupe, je sa mirom, znanjem, diplomatskim umijećem i ličnim zalaganjem učinio mnogo da evropska valuta izdrži najtežu probu svog postojanja. Za tim su poslovi u Luksemburgu očigledno zaostajali.“

„Kao veliki Evropljanin, u sopstvenoj državi pokazao se kao neodlučan i nedosljedan. Skandal? – Svejedno. Eto tako izgledaju luksemburške prilike“, piše list Vestfeliše nahrihten.

Prisluškivanje bez ikakvih posljedica

„Hiljadu puta smo ga gledali kako izlazi iz uglancanih državničkih limuzina. Uvijek se nalazio u centru evropske politike: Žan Klod Junker je svakako zaslužan za Evropu. To pokazuju i desetine priznanja koja je dobio, između ostalih i renomirana Karlova nagrada grada Ahena. Ali, i pored toga, ‚Mister evro' nije bezgrješan“, tvrdi list Noje osnabriker cajtung: „Jedno je sigurno. U aferi oko ilegalnog prisluškivanja u Luksemburgu, Junker je ispustio uzde iz ruku. Tajna služba je uspjela da se neomatano osamostali, pa je prisluškivala čak i šefa vlade, a da to godinama nije imalo nikakvih posljedica.“

„Veliko razočaranje predstavlja činjenica da jedan tako oštroumni političar kao što je Junker nije shvatio koliko su ti postupci bili skandalozni. Njegov – dosad besprijekoran – imidž sada je narušen. Doduše, on ne mora pretjerano da brine za svoju političku budućnost. Time što je priznao grešku, smanjio je mogućnosti kritičara da ga napadaju. Tom treba dodati njegove zasluge za Evropu i njegov međunarodni ugled, koji govore u prilog davanja novih šansi ovom političaru.“

Pripremio: Saša Bojić

Odgovorni urednik: Svetozar Savić