Svijetu treba džez

Turski umjetnici su svojim repertoarom potvrdili da je džez scena jedna od najdemokratskijih muzičkih scena danas, jer se u njoj često miješaju različiti uticaji, etno i tradicionalni zvukovi sa elektroničkom muzikom, koketirajući ponekad i sa drugim muzičkim pravcima, kao što su bluz i rok, naprimjer.

„Teško je reći kuda ide džez, u smislu njegove budućnosti, a ja ću samo navesti jedan citat Quincyja Jonesa, koja je dio naše festivalske izložbe „214 citata“ o džezu i muzici uopšte. Jones kaže da je teško odrediti u kom pravcu će se razvijati džez kao muzički pravac, 'jer sada možda negdje u nekom gradu u Džordžiji, sjedi neki klinac i vježba i kad se pojavi sve će nas uznemiriti'.

To samo govori koliko je džez otvoren za svaku vrstu uticaja, ostajući uvijek u suštini, ono što zapravo jeste“, kaže Edin Zubčević, direktor sarajevskog Jazz Festa.

Rušenje stereotipa je važna stvar

Nema sumnje da ovdašnja publika, nakon što je 13 godina, slušala i gledala u Sarajevu najveća imena svjetskog džeza, ima jednu sasvim drugačiju percepciju ove vrste art muzike: srušen je stereotip da je džez elitistička pojava, rezervisana za uži krug dobrih poznavalaca, opredijeljena za hermetične prostore klubova i nerazumljiva za šire narodne mase.

Baštinici sevdalinke i sarajevske pop-rok škole (ako je tako nešto stvarno postojalo, naime, možda je riječ samo o još jednom mitu), napunili su veliku dvoranu Bosanskog kulturnog centra do posljednjeg mjesta, a karata za ostale festivalske večeri ima još samo u tragovima.

Kad je Burhan Odžal, na kraju koncerta rekao: „To je sve ljudi“, činilo se da je težak uzdah prošao kroz gledalište. Oduševljena publika je dobila jedan bis, a onda se mali dio sretnika preselio u Pivnicu na Marindvoru gdje su domaći muzičari, koji se predstavljaju kao „Sarajevo Jazz Guerilla“, imali jam session u okviru festivalskog programa „Late Nite Stage“.

U iščekivanju flamenka

Osim vrhunskih džezista iz Turske, na ovogodišnjem Jazz Festu Sarajevo nastupaju i kvintet Davea Hollanda, Mike Stern Band sa izvrsnim francuskim džez violinistom Didierom Lockwoodom, mladi i genijalni Tigran Hamasyan iz Armenije, Egipćanin Joseph Tawadros sa svojim muzičarima iz Australije, John Scofield Trio iz SAD-a, tursko-kanadski Mercan Dede Tribal Quartet, a domaće snage predstavljaće Edin Bosnić.

Pravom se poslasticom, pak, smatra subotnji nastup umjetnika iz Španije. Gerardo Núñez Flamenca Reunion i plesačica flamenka Carmen Cortés, spremaju Sarajlijama nezaboravno veče.

„Dobro veče, džezeri“

Nakon četiri godine, dakle, Jazz Fest Sarajevo vratio je i klupski festivalski program, pa je tako oživjela i Pivnica na Marindvoru. U ovom programu domaći umjetnici okupljeni u „Sarajevo Jazz Guerillu“, zajedno sa Markom Đorđevićem, trubačem iz Beograda, sviraće svih pet festivalskih večeri koje će biti tematske i pripadaće pojedinačno, velikanima džeza, repertoarima Bennyja Golsona, Horacea Silvera, Clifforda Browna, Tadda Damerona, a peta noć rezervisana je za Charlieja Parkera.

Jazz Fest Sarajevo traje od 2. do 7. novembra, a prema interesu publike i pravoj pomami za (ne baš jeftinim!), kartama, ovaj će, po svemu sudeći biti najposjećeniji. „Ono što je najbitnije je da smo već nakon 3-4 izdanja festivala imali publiku koja je prepoznala to što mi radimo u programskom i produkcijskom smislu, i to povjerenje nam je veoma važno. Uostalom, o tome svjedoče i rasprodati koncerti“, kaže direktor festivala Edin Zubčević.

„Džez se može naći u slikarstvu, književnosti, u načinu druženja, u izboru pića i lokala, sve je to džez“, kaže poznati zagrebački džezist Boško Petrović. Ako je tako, onda svijetu treba džez. I Sarajevu, naravno.

Autorka: Ljiljana Pirolić

Odg. ur.: A. Slanjankić