«Ένα δίχτυ με χοντρούς κόμπους»

Συνεχίζονται τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της Süddeutsche Zeitung για την υπόθεση των «μαύρων ταμείων» της Siemens. «Ένα δίχτυ με χοντρούς κόμπους», είναι ο τίτλος εκτενούς άρθρου που υπογράφουν ο Κλάους Οττ, που ανέδειξε το θέμα και ο Χανς Λαϊενντέκερ, ο δημοσιογράφος που αποκάλυψε τα μαύρα ταμεία του πρώην καγκελαρίου Κολ. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι την πρακτική των «μαύρων ταμείων» και των δωροδοκιών προκειμένου να διασφαλιστούν αναθέσεις έργων σε διάφορες χώρες γνώριζαν υψηλά ιστάμενα στελέχη της Siemens και όχι μόνο ο κ. Τομάς Γκάνσβιντ, το μέλος δηλαδή του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου που συνελήφθη και προφυλακίστηκε την περασμένη Δευτέρα. Όσον αφορά την ελληνική πτυχή της υπόθεσης, το δημοσίευμα επικαλείται την κατάθεση του Ράινχαρντ Σ., του πρώην μάνατζερ, ο οποίος κατονόμασε πρόσωπα και πράγματα και ο οποίος φέρεται να είπε τα εξής: «Τα χρήματα κατεβλήθησαν προκειμένου να διασφαλιστούν αναθέσεις έργων και πληροφορίες. Το σύστημα των μαύρων ταμείων έχει περισσότερα επίπεδα από ό,τι μπορούν να φανταστούν οι μη εμπλεκόμενοι. Τα ονόματα κάποιων έργων, όπως αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας χρησιμοποιήθηκαν ως καμουφλάζ, (ως ανδρείκελο αναφέρεται). Βέβαια τα έργα αυτά είναι υπαρκτά, αλλά οι πληρωμές (σ.σ. εννοεί τα χρήματα από τα μαύρα ταμεία που συνδέονται με αυτά, χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς».

Η γαλλική Le Monde σχολιάζοντας το μερικό πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, αναφέρει: «Σε αυτό το ζήτημα, όλοι παίζουν με σημαδεμένη τράπουλα. Παρά τις μεταρρυθμίσεις στις οποίες προέβη η Άγκυρα υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν και των φίλων του, που θεωρούνται μετριοπαθείς Ισλαμιστές, η Τουρκία δεν εκπλήρωσε όσα είχε υποσχεθεί. Έπρεπε να είχε ήδη εφαρμόσει την τελωνειακή ένωση με την Κυπριακή Δημοκρατία από το 2004, κάτι που αρνείται να κάνει. Με άλλα λόγια: Θέλει να ενταχθεί σε μία ομάδα, της οποίας τα μέλη δεν αναγνωρίζει. Εάν η Τουρκία όντως είναι ο στρατηγικός εταίρος που χρειάζεται η Ευρώπη, όπως όλοι λένε, τότε πρέπει όλοι, χάριν δεοντολογίας και πραγματισμού, να παίξουν με ανοιχτά χαρτιά.

Για το ίδιο θέμα η σουηδική εφημερίδα Σβένσκα Νταγκμπλάντετ σχολιάζει:

«Πριν την Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής η Τουρκία είχε υποσχεθεί να ανοίξει ένα από τα λιμάνια της για το ελληνικό τμήμα της Κύπρου. Αυτό φυσικά δεν φτάνει. Αλλά και τι μπορεί κανείς να πει για τους έλληνες της Κύπρου, οι οποίοι επισείοντας το δικαίωμα του βέτο, συνεχώς εκφράζουν την θέλησή τους, να αφήσουν την Τουρκία για πάντα απ’ έξω; Δυστυχώς αισθάνεται κανείς ότι ακόμη και η Γερμανία και η Γαλλία κρατούν απορριπτική στάση. Και δυστυχώς η ΕΕ γίνεται έρμαιο μυωπικής πολιτικής. Η ΕΕ είναι σημαντική για την Τουρκία αλλά και η Τουρκία είναι στρατηγικά και οικονομικά σημαντική για την ΕΕ. Μπορεί να ακούγεται μονότονο, αλλά η προοπτική της ένταξης στην ΕΕ μετά από 15 ή 20 χρόνια είναι καθοριστική για τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Και αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση. Θα ήταν κρίμα εάν η δεύτερη προσπάθεια εκσυγχρονισμού στην ιστορία της Τουρκίας κατέληγε σε φιάσκο με υπαιτιότητα της ΕΕ.»