Έξυπνος ελιγμός ή ριψοκίνδυνη προσπάθεια;

Σε πρόσφατη συνέντευξή του παραδέχθηκε ότι οι ΗΠΑ δεν κερδίζουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και άφησε να εννοηθεί ότι ο αμερικανικός στρατός θα μπορούσε να επιδιώξει συνομιλίες με μετριοπαθείς Ταλιμπάν, μια προσέγγιση που αποδείχθηκε επιτυχής με τους σουνίτες αντάρτες στο Ιράκ.

«Ένα ριψοκίνδυνο βήμα»

Οι σκέψεις του Μπάρακ Ομπάμα να συνομιλήσει ακόμη και τους Ταλιμπάν για να επιφέρει την ειρήνευση στο Αφγανιστάν δεν απασχόλησαν ιδιαίτερα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Στο επίκεντρο βρέθηκαν και χθες η οικονομική κρίση, η αύξηση της ανεργίας και η συζήτηση για την έρευνα των βλαστοκυττάρων. Οι αντιδράσεις στις δηλώσεις Ομπάμα ήταν λίγες, αλλά ουσιαστικές. Όπως υπογραμμίζει ο Στίβεν Γκραντ, από το Ινστιτούτο Brookings της Ουάσιγκτον, ένα από τα σημαντικότερα φιλελεύθερα think tanks στην αμερικανική πρωτεύουσα: "Σε πολιτικό επίπεδο είναι ένα ριψοκίνδυνο βήμα για τον Ομπάμα. Κινδυνεύεις να κατηγορηθείς από τους Ρεπουμπλικανούς ότι δεν είσαι αρκετά σκληρός και ότι θέλεις να κοιμηθείς με τον εχθρό".

Μολονότι θεωρεί ριψοκίνδυνη την κίνηση αυτή του Μπάρακ Ομπάμα, ο ειδικός παραδέχεται ότι η πολιτική στο Αφγανιστάν θα πρέπει να αλλάξει σύντομα καθώς η κατάσταση στην πολύπαθη χώρα έχει χειροτερέψει δραματικά τα δύο τελευταία χρόνια. Έτσι δεν διαφωνεί επί της αρχής με την πρόταση Ομπάμα για ενδεχόμενες συνομιλίες με μετριοπαθείς Ταλιμπάν. Άλλωστε ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει λάβει ακόμη τις τελικές του αποφάσεις. Σε κάθε περίπτωση ο ειδικός προτιμά να κατεβάσει τον πήχη των προσδοκιών: "Στο τέλος δεν θα έχεις πετύχει με τις συνομιλίες όλα αυτά που ήλπιζες. Μιλάμε για απρόβλεπτους ανθρώπους".

Ταλιμπάν: «Απρόβλεπτοι, αλλά όχι ενωμένοι»

Μπορεί οι Ταλιμπάν να είναι τελείως απρόβλεπτοι, δεν είναι όμως ενωμένοι, δεν πρόκειται για μια ομάδα, υποστηρίζει από την πλευρά της η επικεφαλής του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ στην Ουάσιγκτον, Άλμουτ Καρίμι: "Ενώ πρόκειται για πολυάριθμες ομάδες μιλάμε συνεχώς για Ταλιμπάν. Δεν είναι όμως έτσι".

Η κ. Καρίμι γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση καθώς μέχρι πριν από 3 χρόνια διηύθυνε το γραφείο του ιδρύματος στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν. Ποιοί είναι όμως οι μετριοπαθείς Ταλιμπάν με τους οποίους προτίθεται να συνεργαστεί η αμερικανική κυβέρνηση;

"Θα πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που είναι πρόθυμοι να συνομιλήσουν και εκείνων που δεν το θέλουν. Μέχρι στιγμής όμως δεν το έχει προσπαθήσει κανείς και έτσι δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν άτομα που θέλουν να συνεργαστούν από τη στιγμή που δεν το έχουμε προσπαθήσει καν".

«Ένα επιπλέον εργαλείο»

Η ίδια βλέπει θετικά τις προθέσεις του Μπάρακ Ομπάμα: "Είναι ένα επιπλέον εργαλείο που μπορεί να συνοδεύει τη στρατιωτική παρουσία, την αναπτυξιακή βοήθεια και τη διπλωματία".

Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν προσβλέπει όμως σε δίαυλο επικοινωνίας μόνον με τους Ταλιμπάν αλλά και με τη Συρία και το Ιράν: "Η επιθυμία για διάλογο είναι θεμιτή», λέει από την πλευρά του ο κ. Γκραντ, «βγάζει την Αμερική από μια παγίδα. Συχνά βάλαμε παγίδα στον εαυτό μας γιατί διαχωρίζαμε τον κόσμο μόνο σε άσπρο και σε μαύρο. Εντέλει δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, αλλά ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να το προσπαθήσει".