Αλιευτική πολιτική με ελληνική σφραγίδα

Η νέα νομοθεσία επιχειρεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υπεραλίευσης που σήμερα έχει περιορίσει ή και εξοντώσει πολλά είδη αλιευμάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες και ιδιαίτερα στη Μεσόγειο. Θα ισχύσει από τις αρχές του 2014 και θα έχει και ελληνική σφραγίδα, καθώς ανάγεται σε μεγάλο βαθμό στις προτάσεις που είχε υποβάλει προ ετών η Επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαμανάκη.

Όπως δηλώνει στην Deutsche Welle ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σπύρος Δανέλλης «επιχειρείται η λήψη μέτρων που περιορίζουν την αλιεία σε συγκεκριμένες περιοχές. Επιβάλλουν νέους κανονισμούς και νέα πρότυπα σε σχέση με τα αλιευτικά εργαλεία, τις αποστάσεις, το μέγεθος των ματιών και των διχτυών, τις χρονικές περιόδους στις οποίες απαγορεύεται να ψαρεύουν τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη κ.α.»

Η εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την αλιευτική πολιτική Ουλρίκε Ρόντουστ κάνει λόγο για μία «ιστορική απόφαση», η οποία, όπως υποστηρίζει διασφαλίζει για πρώτη φορά βιώσιμη αλιεία. «Η εποχή της υπεραλίευσης τελειώνει. Από δω κι εμπρός θα ισχύει η αρχή της μέγιστης απόδοσης. Aξιοποιούμε όλους τους υδάτινους πόρους, καθώς η απόρριψη αλιευμάτων στη θάλασσα θα απαγορεύεται. Επιπλέον είμαστε πιο δίκαιοι προς στις αναπτυσσόμενες χώρες, απαγορεύοντας την υπεραλίευση και στα δικά τους χωρικά ύδατα. Για όσους παραβιάζουν τους κανόνες, θα κόβονται οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις» προειδοποιεί η Γερμανίδα ευρωβουλευτής.

Τα πρακτικά προβλήματα των απαγορεύσεων

Σήμερα εκατοντάδες τόνοι βρώσιμων ψαριών που αλιεύονται ξαναρίχονται στη θάλασσα. Η πρακτική αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ελλάδα - και όχι μόνο στην Ελλάδα- αλλά θα τεθεί υπό απαγόρευση με τη νέα νομοθεσία, επισημαίνει ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Νίκος Χρυσόγελος. «Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των αλιευμάτων, που φτάνει και το 20-25% πολλές φορές, απορρίπτεται στη θάλασσα, είτε γιατί θεωρείται ότι δεν έχουν εμπορική αξία, είτε λόγω μεγέθους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε πιο επιλεκτική την αλιεία και πρέπει να υιοθετήσουμε μεθόδους και τεχνικές που να μην οδηγούν σε μεγάλες απορρίψεις» λέει ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων-Οικολόγων.

Θεωρητικά οι αρμόδιες αρχές και κυρίως το Λιμενικό θα έχουν την ευθύνη να παρακολουθούν την τήρηση της νέας νομοθεσίας. Αλλά πώς θα υλοποιηθεί πρακτικά αυτή η απαγόρευση; Δεν είναι ανέφικτο να παρακολουθούνται όλοι οι ψαράδες από τις αρχές, για να αποτραπεί η απόρριψη αλιευμάτων στη θάλασσα; Ρωτάμε τον ευρωβουλευτή Σπύρο Δανέλλη. «Ναι, πραγματικά, η πρόληψη είναι το βασικότερο και η κατανόηση από πλευράς των άμεσα ενδιαφερομένων, του γιατί πρέπει να ακολουθήσουν τους νέους κανονισμούς, όσο κι αν αυτοί είναι αυστηρότεροι από την προηγούμενη ισχύουσα νομοθεσία» τονίζει ο Έλληνας ευρωβουλευτής. «Είναι όμως προς όφελός τους κι αν το αντιληφθούν αυτό, τότε δεν χρειάζονται και τον έλεγχο...».

Τα επόμενα βήματα της αλιευτικής πολιτικής

Μπορεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ενέκρινε τη νέα αλιευτικής πολιτική, αλλά την ίδια στιγμή απέρριψε, με ισχνή πλειοψηφία, πρόταση για τη γενική απαγόρευση της αλιείας με τράτες βυθού σε ευάλωτες περιοχές. Αντ΄αυτού ενέκρινε μία μεταβατική περίοδο τεσσάρων ετών, στην οποία τα κράτη-μέλη καλούνται να εξακριβώσουν την ακριβή τοποθεσία ευαίσθητων οικοσυστημάτων και να ξανασυζητήσουν στη συνέχεια ενδεχόμενη απαγόρευση. Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης εκφράζει την απογοήτευσή του για την εξέλιξη αυτή, μιλώντας στους ξένους δημοσιογράφους.

«Είδαμε σήμερα ότι το Κοινοβούλιο ακολούθησε τις προτάσεις του αλιευτικού λόμπι και της βιομηχανίας και απέρριψε μία σημαντική και απαραίτητη απαγόρευση. Όπως γνωρίζετε αυτή η έντονη συζήτηση είχε αρχίσει στην επιτροπή Αλιείας και μάλιστα για πρώτη φορά σε αυτήν είδαμε τα λόμπι να δραστηριοποιούνται τόσο ανοιχτά και τόσο εντατικά στην Επιτροπή Αλιείας» επεσήμανε ο Έλληνας ευρωβουλευτής.

Για τους Έλληνες ψαράδες απομένει να ρυθμιστεί ένα άλλο πρόβλημα: ο αθέμιτος ανταγωνισμός που δέχονται, όπως υποστηρίζουν από τη γειτονική Τουρκία. Ο ευρωβουλευτής Σπύρος Δανέλλης τονίζει ότι δεν έχει νόημα να συμμορφώνονται οι Έλληνες, αλλά να μη συμμορφώνονται οι ψαράδες που δραστηριοποιούνται μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. «Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις δικές μας θάλασσες: ότι εντάξει, συμμορφώνεται ο δικός μας αλιευτικός κόσμος, αλλά πώς αντιμετωπίζουμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό στα διεθνή ύδατα, κυρίως από τον τουρκικό αλιευτικό στόλο;

Εδώ ασκείται μία πολύ μεγάλη πίεση από πλευράς ΕΕ και κυρίως από τη Γενική Διεύθυνση Αλιείας και από την κ.Δαμανάκη προσωπικά. Το επόμενο χρονικό διάστημα έχει και μία επίσκεψη και επίσημη συνεργασία στην Άγκυρα με την τουρκική κυβέρνηση ακριβώς γι αυτό το θέμα».

Την Πέμπτη το Ευρωκοινοβούλιο αναμένεται να εγκρίνει και τη λειτουργία του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, που θα χρηματοδοτήσει τις αλλαγές στην αλιευτική πολιτική. Η έγκριση του ταμείου δεν είναι βέβαιη, υποστηρίζει ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Νίκος Χρυσόγελος. Επισημαίνει όμως ότι αν εγκριθεί το Ταμείο, θα πρέπει να λειτουργήσει με κριτήρια διαφορετικά από εκείνα που ισχύουν σήμερα. «Να μην ενισχύσει υποδομές, όπως γινόταν παλιά, που στο όνομα τη βοήθειας προς τους ψαράδες χρησιμοποιήθηκαν πόροι για καταστροφή σκαφών και κατασκευή μαρινών. Το δεύτερο που είναι σημαντικό είναι ότι δεν θα πρέπει η δημόσια πολιτική να ενισχύει τις επενδύσεις για τις ιχθυοκαλλιέργειες μέσα από τα Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας. Όχι όταν πάθει μία ζημιά η ιχθυοκαλλιέργεια να αποζημιώνεται από αυτό το ταμείο, από τη στιγμή που ούτε οι ψαράδες δεν αποζημιώνονται».

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο
Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου