Αναζητώντας πολιτική λύση για τη Λιβύη
17 Απριλίου 2011
Διαφήμιση
Μπορεί το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας να είναι στην αντιπολίτευση, αλλά ο Χανς Πέτερ Μπαρτελς είναι πολύ προσεκτικός στην κριτική του προς την κυβέρνηση Μέρκελ για το θέμα της Λίβύης. Κατ΄αρχήν συμφωνεί με την απόφασή της να μην έχει άμεση στρατιωτική εμπλοκή στη Λιβύη. Εκφράζει, όμως, επιφυλάξεις για την στάση του Βερολίνου στην ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς η Γερμανία δεν ακολούθησε τις υπόλοιπες δυτικές χώρες, με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι έχει κοινή γραμμή με τη Ρωσία και την Κίνα.
«Ως σοσιαλδημοκράτες θεωρούμε σωστό να μην συμμετέχουμε με δικά μας στρατεύματα, ούτε με επιδρομές γερμανικών πολεμικών αεροσκαφών. Τώρα το αν θα μπορούσε κανείς να τηρήσει διαφορετική στάση στο Συμβούλιο Ασφαλείας είναι άλλο ερώτημα. Εδώ υπήρχαν διαφωνίες από την αρχή, ίσως θα μπορούσε η Γερμανία να ακολουθήσει διαφορετική τακτική…»
«Πολιτική τύψεων» από τον Γκίντο Βέστερβελλε;
«Κοιτάξτε, ο Βέστερβελλε ακολουθεί μία πολιτική τύψεων, θα έλεγα. Εμείς απέχουμε, αλλά ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτούς που συμμετέχουν. Δεν αποστέλλουμε ούτε αεροσκάφη-ραντάρ στη Λιβύη, αλλά την ίδια στιγμή σπεύδουμε να διαθέσουμε αεροσκάφη-ραντάρ στο Αφγανιστάν. Και τελικά αποφασίζουμε να στείλουμε πλοία στη Λιβύη τα οποία όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για έλεγχο του εμπάργκο εναντίον της Λιβύης. Όλα αυτά δείχνουν μία πολιτική χωρίς συνοχή».
Ο Χανς Πέτερ Μπάρτελς υποστηρίζει ότι η καλύτερη λύση θα ήταν μία κοινή ευρωπαϊκή γραμμή σε συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες – έστω και με την ρητή υποσημείωση, ότι δεν υπάρχει περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής για τη Γερμανία. Τι γίνεται όμως από δω και πέρα;
«Όχι στον διχασμό των Ευρωπαίων»
«Από τη μία πλευρά θέλουμε πράγματι να εξαντλήσουμε όλα τα πολιτικά και διπλωματικά μέσα, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών κυρώσεων. Από την άλλη πλευρά όμως βλέπουμε τι γίνεται όταν ο χρόνος κυλάει μέσα από τα χέρια μας, βλέπουμε ανθρώπους να βασανίζονται, αιχμαλώτους του Καντάφι να εκτελούνται. Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι θα γινόταν στην πόλη Μιζουράτα, εάν η διεθνής κοινότητα έχανε χρόνο με διαβουλεύσεις και άφηνε 10.000 αντικαθεστωτικούς στο έλεος των στρατευμάτων του Καντάφι που πολιορκούν την πόλη…»
Από μία άποψη λοιπόν ο Γερμανός βουλευτής κατανοεί τη στάση της Γαλλίας και της Βρετανίας. Επιρρίπτει ευθύνες στον Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος, όπως υποστηρίζει, προσπάθησε να δημιουργήσει οδυνηρά τετελεσμένα γεγονότα επιτιθέμενος στον ίδιο τον λαό του. Τι θα έκανε όμως ο ίδιος, εάν βρισκόταν στη δύσκολη θέση του υπουργού Εξωτερικών;
«Δεν ωφελεί να επικρίνουμε εκείνους που έχουν αποφασίσει στρατιωτικά μέτρα και να λέμε ότι η κρίση της Λιβύης θα επιλυθεί μόνο με πολιτικά μέσα. Ασφαλώς θα επιλυθεί με πολιτικά μέσα, γιατί κάποτε θα έχουμε εκεχειρία, οπότε πρέπει να αρχίσει μία διαπραγμάτευση, να γίνουν εκλογές, να προκύψει μία νέα πολιτική πρόταση. Για πρώτη φορά η γερμανική κυβέρνηση είπε σήμερα ξεκάθαρα ότι πρέπει να φύγει ο Καντάφι. Αυτό είναι σωστό, αλλά η διεθνής κοινότητα το έλεγε εδώ και καιρό, εμείς απλώς περιοριζόμαστε στο να ακολουθούμε τις εξελίξεις».
Martin Zagatta/Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
Διαφήμιση