Αντίστροφη μέτρηση για τη «ζούγκλα» του Καλαί

Απόγευμα στην λεγόμενη ζούγκλα του Καλαί. Μερικοί Αφγανοί πετούν χαρταετούς σε ένα μικρό λόφο. Το αεράκι ωστόσο δεν επιτρέπει στους αυτοσχέδιους χαρταετούς να κερδίσουν ύψος. Λίγο πιο πέρα δύο πρόσφυγες παίζουν μουσική. Κανείς όμως δεν χορεύει. Σ΄ ολόκληρο τον καταυλισμό επικρατεί ανησυχία, αγωνία, παραίτηση. Παρά τις προσπάθειές τους, ακόμα και τα πολλά μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων δεν είναι σε θέση να καθησυχάσουν τους πρόσφυγες που αγωνιούν για το άμεσο μέλλον.

Οι ανακοινώσεις των γαλλικών αρχών δεν χωρούν παρερμηνείες. Επίκειται εκκένωση του καταυλισμού του Καλαί. Ήδη οι αρχές ξεκίνησαν να κατασκευάζουν τείχη για να αποκόψουν τους πρόσφυγες από το λιμάνι του Καλαί. Παράλληλα άρχισαν να μεταφέρονται στην Μεγάλη Βρετανία δεκάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι, οι οποίοι έχουν εκεί συγγενείς και κατά συνέπεια δικαίωμα χορήγησης ασύλου.

Στο δυτικό άκρο του καταυλισμού υπάρχει ένα είδος κεντρικού δρόμου με μαγαζάκια και μαγειρεία. Σε ένα από αυτά πωλούνται ψητά κοτόπουλα, τσάι και ψωμί στου λιγοστούς πελάτες, οι οποίοι ζεσταίνουν τα χέρια τους κρατώντας αχνιστές κούπες. Ο ιδιοκτήτης του μαγειρείου δεν ξέρει τι θα απογίνουν τα κουζινικά και η αυτοσχέδια κουζίνα του όταν έρθει η αστυνομία. Σηκώνει τους ώμους και συνεχίζει να ανακατεύει το τσουκάλι με φακές. Μέχρι τώρα, λέει, υπήρχε πάντα ένα αύριο, πάντα η ζωή συνεχίζονταν στον καταυλισμό. Ίσως, όταν έρθει εκείνη η ώρα, να μεταφέρει μαζί με φίλους τα σκεύη του σε ασφαλές σημείο, λέει ο ιδιοκτήτης του μαγειρείου, ο οποίος δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι σε μερικές μέρες ο καταυλισμός στο Καλαί ίσως να μην υπάρχει πια.

«Ζούμε σαν τα ζώα στις βρωμιές»

Ορισμένοι πρόσφυγες παραδέχονται ότι φοβούνται. Ο Αφγανός Νούρι εργάζονταν στην πατρίδα του ως μεταφραστής για τους Βρετανούς, οι οποίοι τον άφησαν στην τύχη του όταν αποχώρησαν: «Δεν μπορώ να επιστρέψω στο Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν απείλησαν την οικογένειά μου». Για τις συνθήκες διαβίωσης στον καταυλισμό ο Νούρι λέει: «Ζούμε σαν τα ζώα μέσα στις βρωμιές» και δείχνει τις λάσπες στα παπούτσια του. Στο ερώτημα πού θα μεταφερθεί από τους αστυνομικούς απαντά, «δεν γνωρίζουμε. Κανείς δεν μας έχει πει τίποτα».

Όμοια απαντούν μερικοί Σουδανοί που βρίσκονται πιο πέρα. Αν δεν βρουν στέγη σε άλλο καταυλισμό στη Γαλλία τότε θα κοιμούνται αναγκαστικά κάτω από γέφυρες. Από τις απαντήσεις που δίνουν είναι εμφανές ότι έχουν παραιτηθεί. Έχουν εγκαταλείψει το στόχο τους να περάσουν τη Μάγχη ως λαθρεπιβάτες σε φορτηγό. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το εγχείρημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Οκτώ πρόσφυγες έχασαν τους τελευταίους μήνες τη ζωή τους προσπαθώντας να φθάσουν στην Βρετανία. Η γαλλική αστυνομία έχει κατασκευάσει παντού τείχη για να εμποδίσει τους πρόσφυγες να φθάσουν στα φορτηγά. Οι πρόσφυγες γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ότι το όνειρο μιας ζωής στη Βρετανία είναι εφικτό μόνο με τη βοήθεια διακινητών που ζητούν περίπου 2.000 ευρώ το κεφάλι.

Μπάρμπαρα Βέζελ / Στέφανος Γεωργακόπουλος