Απεργία και αδιέξοδο στην Ελλάδα

«Η γενική απεργία δημιουργεί προβλήματα στις αεροπορικές συγκοινωνίες», γράφει το περιοδικό Spiegel στην ιστοσελίδα του αναφερόμενο στη σημερινή 24ωρη απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ: «Προβλήματα αναμένονται στις πτήσεις από και προς την Ελλάδα. Οι Έλληνες ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας συμμετέχουν στην απεργία με τετράωρη στάση εργασίας. Αναμένεται έτσι να ακυρωθούν δεκάδες πτήσεις στο εσωτερικό, ενώ οι περισσότερες πτήσεις εξωτερικού θα έχουν καθυστερήσεις. Ο μεγαλύτερος διοργανωτής ταξιδιών TUI ανακοίνωσε ήδη ότι θα υπάρξουν σήμερα καθυστερήσεις πτήσεων προς την Ελλάδα. Από αυτές πλήττονται γύρω στους 600 επιβάτες των αερογραμμών της TUI.»

«Μεγαλώνει η αντίσταση στην Αθήνα», γράφει η ελβετική Neue Zürcher Zeitung για τις σημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις: «Οι Έλληνες αρχίζουν να αντιστέκονται σε νέες επιπρόσθετες περικοπές. Ακόμη και στους κόλπους του κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ αυξάνεται η δυσαρέσκεια…Οι επικριτές (νέων περικοπών) υποστηρίζουν ότι το κόμμα ενδέχεται να χάσει έτσι εντελώς το κοινωνικό του προφίλ. Ακόμη και σε επίπεδο υπουργών αυξάνεται η αντίσταση.»

Το άρθρο αναφέρεται στις δηλώσεις του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λομβέρδου που έθεσε ζήτημα ψηφοφορίας του νέου προσαρμοσμένου μνημονίου με αυξημένη πλειοψηφία και όχι μόνον με τις 156 ψήφους του ΠΑΣΟΚ, καλώντας σε σύμπνοια και κοινό αγώνα τους πάντες και υπογραμμίζει:

«Η έκκληση απευθυνόταν και στα άλλα κόμματα που εκπροσωπούνται στην ελληνική βουλή.

Στη Ν.Δ., που είναι το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, αλλά απορρίπτει τη συναίνεση. Η Ν.Δ. κυβέρνησε από το 2004 μέχρι το 2009 και για πολλούς θεωρείται ο βασικός υπεύθυνος για την δημοσιονομική καταστροφή της χώρας…αλλά και στα άλλα τρία μικρά κόμματα, στο ΚΚΕ, τον αριστερό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ και το δεξιό ΛΑ.ΟΣ δεν υπάρχει ίχνος συναίνεσης. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΛΑ.ΟΣ ζήτησαν την προηγούμενη εβδομάδα από την κυβέρνηση να παραιτηθεί.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε μάλιστα λόγο για σχεδιασμένο έγκλημα, υπονοώντας την έγκριση του μνημονίου από την κυβέρνηση.»

«Η ανέφικτη διάσωση», είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt για την Ελλάδα: «Η ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της Ελλάδας, που συνίσταται από πρόγραμμα περικοπών και όλο και περισσότερες πιστώσεις δισεκατομμυρίων, απέτυχε. Η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται, τα χρέη αυξάνονται. Τώρα πρέπει να εγκριθούν νέες πιστώσεις δισεκατομμυρίων. Μια πράξη απόγνωσης».

Το πρωτοσέλιδο άρθρο συνοψίζει την κατάσταση και κυρίως τη γερμανική και ευρωπαϊκή πολιτική από πέρσι τον Μάρτιο μέχρι φέτος και καταλήγει: «Οι οικονομολόγοι αρχίζουν να ανησυχούν. Τα συμπεράσματά τους θεωρούνται δυσάρεστα και γι’ αυτό δεν εισακούγονται.»

Η ίδια εφημερίδα αφιερώνει 5 σελίδες με αναλύσεις για την κατάσταση στην Ελλάδα, τις γνωστές προτάσεις για λύσεις, επαναλαμβάνει τους φόβους των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών, αλλά και της ΕΚΤ σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.

«Τα όρνια της πτώχευσης πάνω από την Ελλάδα - ατέλειωτες πιστώσεις», είναι ο τίτλος σχολίου της εναλλακτικής εφημερίδας Tageszeitung (του Γκερτ Στούμπι):

«Εδώ και καιρό υπάρχει μια συζήτηση ανάμεσα στους ειδικούς για το τι μέλει γενέσθαι με την Ελλάδα, πως και τι μπορεί να σωθεί; Στη συζήτηση αυτή διαμορφώθηκαν δύο στρατόπεδα.

Το ένα με τον Γκι Φερχόφστατ, επικεφαλής της Κ.Ο. των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο και τον Ντάνιελ Κον-Μπέντιτ, τον Πράσινο ευρωβουλευτή, εκτιμά ότι η διάσωση της Ελλάδας είναι εφικτή μόνον εάν η Ευρώπη συσπειρωθεί και δημιουργήσει μια πολιτική ένωση. Χωρίς οικονομική διακυβέρνηση και αλληλέγγυα μεταφορά κεφαλαίων, το ελληνικό δράμα ενδέχεται να έχει οδυνηρή κατάληξη, υποστηρίζουν οι ευρωπαϊστές. Αυτή η άποψη είναι όμως μειοψηφία.

Η πλειοψηφία πιστεύει ότι η λύση δεν βρίσκεται στα χέρια των Βρυξελλών, αλλά της Αθήνας και συζητά τρία μοντέλα. Μια απλή προσαρμογή στο σημερινό μνημόνιο, μια αναδιάρθρωση ή και την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Οι πιθανότητες εφαρμογής του τρίτου μοντέλου είναι μηδενικές…ενώ το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα για αναδιάρθρωση.

Επομένως απομένει η λύση της προσαρμογής του μνημονίου με πιθανή μείωση των επιτοκίων. Ως αντάλλαγμα η Ελλάδα θα πρέπει να δρομολογήσει νέες περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις.

Κατά κάποιο τρόπο και αυτό συνιστά ένα είδος αναδιάρθρωσης, αλλά μιας αναδιάρθρωσης στην οποία ορισμένοι, και κυρίως οι Έλληνες, πληρώνουν τα περισσότερα.»