Αποδεχόμαστε τη γενοκτονία χωρίς να επικροτούμε την υιοθέτηση του νομοσχεδίου

Η γαλλική Εθνοσυνέλευση απέδειξε ότι δεν υποκύπτει στον εκβιασμό της Άγκυρας που απειλεί με εμπάργκο γαλλικών προϊόντων, παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung. Ούτως ή άλλως οι απειλές αυτές προέρχονται από άτομα των οποίων οι απόψεις για το κράτος δικαίου προκαλούν τουλάχιστον αμφιβολίες. Τίθεται ωστόσο το ερώτημα κατά πόσο το νομοσχέδιο για το Αρμενικό, που υιοθέτησε η Γαλλική Εθνοσυνέλευση αποτελεί τελικά νίκη της δημοκρατίας. Γεγονός πάντως είναι ότι η δίωξη όλων εκείνων στη Τουρκία που μιλούν για γενοκτονία είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας.

Το νομοσχέδιο που ποινικοποιεί την αμφισβήτηση της γενοκτονίας είναι λάθος επειδή αποτελεί τροχοπέδη για εκείνους στην Τουρκία που προσπαθούν να προχωρήσουν τα πράγματα, επισημαίνει η γαλλική εφημερίδα Libération. Σίγουρο είναι ότι το γαλλικό αίτημα για αναγνώριση της γενοκτονίας από την Άγκυρα πριν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δεν σχετίζεται μόνο με τις γαλλικές εκλογές την άνοιξη. Όπως και να έχει όμως, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι για το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Αρμενίων χωρίς ωστόσο να επικροτούμε την υιοθέτηση του νομοσχεδίου από την Εθνοσυνέλευση.

Η βρετανική Financial Times προειδοποιεί ότι η τακτική της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης να αλλάξει τις πεποιθήσεις με τη βοήθεια νόμων και όχι μέσω συζητήσεων έχει αποδειχθεί λανθασμένη και στην ίδια την Τουρκία. Αντίκειται μάλιστα στην ευρωπαϊκή παράδοση της ελευθερίας του λόγου και της ανοιχτής αντιπαράθεσης.

H απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον τούρκο συγγραφέα Ορχάν Παμούκ ήταν η καλύτερη επιλογή της Σουηδικής Ακαδημίας εδώ και χρόνια, επισημαίνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Ο Παμούκ είναι εκπρόσωπος της σύγχρονης, «αμερικανοποιημένης» νεαρής ελίτ της Αγκυρας και της Κων/πολης, που αποτελεί την αιχμή του δόρατος του δυτικού τρόπου ζωής και των δυτικών πεποιθήσεων. Δεν είμαστε μόνο εμείς που πρέπει να κατανοήσουμε το Ισλάμ. Το Ισλάμ είναι εκείνο που πρέπει επιτέλους να καταλάβει εμάς. Πριν λοιπόν αρχίσουμε να μηρυκάζουμε τα περί «διαλόγου των πολιτισμών» και να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι ο Ορχάν Παμούκ συνδέει ιδανικά έναν ανατολικό τρόπο εξιστόρησης με την δυτική σκέψη πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι: Ο Παμούκ είναι η δύση, την ενσαρκώνει: όταν τουλάχιστον μιλάμε για ελευθερία, αυτονομία και ανθρωπιά.

Η τουρκική Hürriet σχολιάζει την απονομή του Νόμπελ στον Ορχάν Παμούκ υπό το πρίσμα του νομοσχεδίου για το Αρμενικό: Η διάκριση αυτή συνοδεύεται με μεγάλες ευθύνες για τον συγγραφέα. Κάθε του βήμα, κάθε του πράξη, κάθε του λέξη θα έχει από εδώ και στο εξής διαφορετικό βάρος, θα παρατηρείται με διαφορετικά μάτια. Ανήκει πια στους λίγους που έχει το δικαίωμα να πάει στη Γαλλία και να τους επισημάνει το λάθος τους. Πρέπει επομένως να πει στους Γάλλους ότι στην Τουρκία «δεν μπήκα φυλακή μολονότι είπα ότι θανατώθηκαν 1 εκ. Αρμένιοι.

Εντελώς διαφορετική έχει η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ: Δεν είμαστε χαρούμενοι, ούτε ευτυχισμένοι για το βραβείο Νόμπελ, επειδή δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι ο Ορχάν Παμούκ είναι ένας από εμάς. Ο Παμούκ μας πούλησε και μας κατηγόρησε. Εννοείται ότι επιτρέπεται στους διανοούμενους να συζητούν για την τάξη πραγμάτων στη χώρα μας. Όχι όμως να θίγουν κατά από τον τρόπο τον τουρκικό λαό.