Ατομικό πρόγραμμα Ιράν: διαπραγματεύσεις ή σκληρή τακτική;
31 Μαρτίου 2006«Οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν με τον διάλογο, οι Αμερικανοί με τις απειλές» σχολιάζει η Die Welt με αφορμή τις συνομιλίες για το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν: «Σε αλλαγή του καθεστώτος στο Ιράν και σε μια ειρηνική επίλυση της διένεξης δεν μπορεί κανείς να ελπίζει, αν και θα ήταν η καλύτερη προοπτική. Επομένως η προοπτική της σκληρής γραμμής διαγράφεται δυστυχώς ως ρεαλιστική προοπτική.»
Η Süddeutsche Zeitung επιμένει σε διαπραγματεύσεις: «Οι Αμερικανοί πρέπει αμέσως να προχωρήσουν σε κατ’ ευθείαν διαπραγματεύσεις με το Ιράν. Πρέπει επιτέλους η Ουάσιγκτον να κάνει αυτό ακριβώς που απαιτεί από το Ιράν: να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης, γιατί η αμοιβαία δυσπιστία είναι η βασική αιτία αυτής της διένεξης. Οι ΗΠΑ έκλεισαν πρόσφατα πυρηνική συμφωνία με την Ινδία, παρά τη διεθνή δυσαρέσκεια. Γι’ αυτό τώρα θα πρέπει να προσφέρουν εχέγγυα για την ασφάλεια του Ιράν, η διαβεβαίωση των Ευρωπαίων είναι ανεπαρκής χωρίς και την αμερικανική. Επιπλέον η Δύση οφείλει να επιτρέψει τον εμπλουτισμό του ουρανίου στην ιρανική επικράτεια, διότι έτσι η Τεχεράνη διαφυλάσσει την εθνική της υπερηφάνεια. Ασφαλώς ως αντίτιμο το Ιράν πρέπει να αποδεχθεί τον διεθνή έλεγχο. Πιθανότατα όλα αυτά οι Αμερικανοί και η πλειοψηφία των Ευρωπαίων να τα θεωρούν αδιανόητα, αλλά εντελώς αδιανόητη είναι η εναλλακτική λύση που απομένει: μια κρίση τύπου Ιράκ στη Μέση Ανατολή.»
«Ο Σρέντερ στο εποπτικό συμβούλιο της Gasprom – ζήτημα στιλ ή ουσίας;» διερωτάται η Frankfurter Rundschau μετά τη χθεσινή εκλογή του πρώην Γερμανού καγκελαρίου στο εποπτικό συμβούλιο του ρωσικού ομίλου, που θα κατασκευάσει τον μελλοντικό αγωγό φυσικού αερίου από τη Ρωσία στη Γερμανία: «Από γερμανικής πλευράς, είναι μια χρήσιμη επιλογή, είχε δηλώσει ο υπουργός Εξωτερικών Στάινμαϊερ. Ίσως. Αλλά από σοσιαλδημοκρατική οπτική γωνία οι δραστηριότητες του πρώην καγκελάριου και προέδρου του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος προκαλούν τουλάχιστον αμηχανία. Κι αυτό όχι διότι το SPD είναι για λόγους αρχής εναντίον όλων αυτών των δραστηριοτήτων, ούτε γιατί είναι εναντίον του ποσού που θα εισπράττει ο κος Σρέντερ, αλλά γιατί η χρονική στιγμή είναι εντελώς ακατάλληλη. Ειδικά τώρα προσπαθούν οι σοσιαλδημοκράτες να ‘φρεσκάρουν’ το παλιό κοινωνικό προφίλ της σοσιαλδημοκρατίας και έτσι προκύπτει το ερώτημα: να τον θαυμάζουν ή να τον υποτιμούν για υπηρεσίες που προσφέρει στον ταξικό εχθρό;»
«Η μυστική παρακολούθηση βουλευτών δεν είναι απλώς μια προσβολή προς τη γερμανική βουλή και το σώμα, ούτε μια αντισυνταγματική παρέμβαση, αλλά αποτελεί ηλιθιότητα ολκής» σχολιάζει πικρόχολα η Süddeutsche Zeitung με αφορμή την παρακολούθηση μελών του Αριστερού Κόμματος από την Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος: «Η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος δημιουργεί την εντύπωση ότι επιτρέπει να την χειραγωγούν τα κόμματα που κυβερνούν στα κρατίδια για να χτυπήσουν άλλα κόμματα στην προκειμένη περίπτωση το Αριστερό Κόμμα και τον Όσκαρ Λαφοντέν. Από μια τέτοια Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος πρέπει να προστατεύσουμε εμείς το σύνταγμα. Δεν πρόκειται για κομματική πολιτική, αλλά για την αποδοχή και τήρηση θεμελιωδών δημοκρατικών θεσμών.»