Βρετανικό δημοψήφισμα και ευρωπαϊκές ευθύνες

Στη χθεσινή απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας που έκρινε συνταγματικό το πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων ΟΜΤ της ΕΚΤ αναφέρεται η Frankfurter Allgemeine Zeitung, σημειώνοντας: «Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έδωσε λευκή επιταγή στην ΕΚΤ την οποία συνυπέγραψε τελικά και το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας, δίνοντας ουσιαστικά την ευλογία του σε ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που μπορεί να μην έχει ακόμη υλοποιηθεί, εντούτοις εξακολουθεί να υφίσταται. Η ΕΚΤ μπορεί να γιορτάζει την εξέλιξη ως συγκατάθεση σε κάθε πιθανή αγορά ομολόγων, χρεογράφων, εταιρικών και άλλων τίτλων. Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο ήταν η τελευταία ελπίδα όσων πιστεύουν στις αρχές μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης που διέπεται από δίκαιο και κοινούς κανόνες».

Άδικη η κριτική

Για το ίδιο θέμα η Welt: «Το να πρέπει να αποφασίζεις αρκετά χρόνια μετά για την απόφαση ενός ευρωπαϊκού θεσμού που ελήφθη υπό ακραίες οικονομικές συνθήκες φέρνει ακόμη και τους ανώτατους δικαστές της Γερμανίας στα όριά τους. Πόσο μάλλον που (η απόφαση αυτή) έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων ΟΜΤ του Ντράγκι δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Ούτως ή άλλως, μια αίθουσα δικαστηρίου δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για την αξιολόγηση των μέτρων που έλαβε η ΕΚΤ για την αντιμετώπιση μιας κρίσης που προκλήθηκε από την αδράνεια της πολιτικής και τις χρηματαγορές. Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη, αυτό που προσδοκούν οι ολοένα και περισσότεροι ευρωσκεπτικιστές ευρωπαίοι πολίτες είναι μια πολιτική διαμάχη για το μέλλον της Ευρώπης. Τι θέλει να είναι η Ευρώπη; Τι περιμένουν οι πολίτες από αυτή την κοινότητα αξιών; Δυστυχώς η συζήτηση αυτή δεν πραγματοποιείται».

Η ελβετική Tages-Anzeiger επισημαίνει: «Χωρίς τη σθεναρή δράση των κεντρικών τραπεζιτών η παγκόσμια οικονομία θα είχε οδηγηθεί σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση από εκείνη του 1930. Η ευρωζώνη δεν θα υπήρχε στη σημερινή της μορφή, παρότι οι τραπεζίτες δεν τα έκαναν πάντα όλα σωστά. Η κριτική είναι άδικη και για το λόγο ότι η μεγάλη επιρροή που έχουν οι κεντρικοί τραπεζίτες -κυρίως στην ευρωζώνη- οφείλεται ως επί το πλείστον στην αδράνεια των ευρωπαίων πολιτικών. Αυτοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν την κρίση με πιο έξυπνα εργαλεία. Ή να μην την αφήσουν καν να εκδηλωθεί».

«Αποκορύφωμα αδράνειας και δειλίας»

Κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του ευρωπαϊκού τύπου σήμερα το αυριανό δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ΕΕ. Η βρετανική Independent σχολιάζει: «Ναι, θα έπρεπε να ανακτήσουμε τον έλεγχο. Αυτό σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα βαθύτερα αίτια των ανησυχιών και φόβων των ανθρώπων αυτού του μεγάλου και ανοιχτού στον κόσμο έθνους και να μην δίνουμε την εντύπωση ότι η έξοδος από την ΕΕ θα οδηγούσε στο να αυξηθούν οι μισθοί, να λάμπει ο ήλιος και στο να κερδίσει η Αγγλία το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, μόνο και μόνο επειδή θα μείνει εκτός ο ‘Johnny Foreigner'. Δεν λειτουργεί έτσι ο κόσμος».

Η Süddeutsche Zeitung: «Όταν κοπάσει ο θόρυβος την Πέμπτη, όταν σταματήσουν οι εκατέρωθεν βολές και προσβολές, τότε -και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος- θα παραμείνει για τους Βρετανούς το εξής ερώτημα: ποιοι είμαστε; Ποιοι θέλουμε να είμαστε τον 21ο αιώνα; Η συζήτηση για την παραμονή στην ΕΕ ήταν συχνά άσχημη και έδειξε ένα νέο πρόσωπο της χώρας. Έφερε όμως και κάτι καλό, και συγκεκριμένα, τη διαπίστωση ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να θέσει σε νέα βάση τη συζήτηση περί εθνικής ταυτότητας».

Η γαλλική Le Monde: «Τα πράγματα δεν πάνε καλά στην ΕΕ. Διαχειριζόμενοι την ευρωκρίση και την προσφυγική κρίση οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών οδηγήθηκαν σε ένα αποκορύφωμα αδράνειας και δειλίας. Εξου και η χαμηλή στην παρούσα φάση δημοτικότητα του ευρωπαϊκού πρότζεκτ στις χώρες της ΕΕ. Τα λάθη αυτά όμως θα πρέπει να αξιολογηθούν στα συμφραζόμενα των όσων επιτεύχθηκαν τόσο επίπονα: της οικονομικής ανάκαμψης, των άνευ προηγουμένου κοινωνικών δαπανών, του μηχανισμού ειρηνικής διευθέτησης εσωτερικών συγκρούσεων. Όλα αυτά διακυβεύονται τώρα και δεν θα πρέπει να εγκαταλειφθούν».

Κώστας Συμεωνίδης