1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Δάφνη Χαριζάνη: το πορτραίτο μιας Ελληνίδας σκηνοθέτριας της δεύτερης γενιάς

10 Αυγούστου 2004

Παρουσιάζουμε και σήμερα το πορτραίτο ενός μετανάστη, για την ακρίβεια μιας μετανάστριας σαν μια ακόμη κοινωνική ψηφίδα της 45χρονης μετανάστευσης. Η Δάφνη Χαριζάνη είναι γνωστή σκηνοθέτις στη Γερμανία. Είναι παιδί της δεύτερης γενιάς και γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Οι γονείς της ήρθαν μετανάστες στη Γερμανία το 1971.

https://p.dw.com/p/Avr2
Η γνωστή κινηματογραφική αίθουσα τέχνης Filmbühne ήταν και ο πρώτος κινηματογράφος που έδειξε το ντοκυμαντέρ 'Μέικ-άπ'.
Η γνωστή κινηματογραφική αίθουσα τέχνης Filmbühne ήταν και ο πρώτος κινηματογράφος που έδειξε το ντοκυμαντέρ 'Μέικ-άπ'.Εικόνα: dpa

"Μεγάλωσα στην Ελλάδα με τη γιαγιά μου. Οι γονείς μου ήρθαν στην αρχή στη Στουγγάρδη. Πήγα γερμανικό σχολείο και στο ελληνικό, το απόγευμα. Ενδιάμεσα για τρία χρόνια έζησα πάλι με τη γιαγιά μου στην Αθήνα. Μετά ήρθα στη Γερμανία."

Σπούδασε στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες σκηνοθεσία, στο Μόναχο και στο Αμβούργο πολιτική επιστήμη. Μετά το τέλος των σπουδών της άρχισε να εργάζεται στην νεανική εκπομπή 'Μοσκίτο' της κρατικής ραδιοφωνίας της Εσσης καθώς και στο 'Πολιτιστικό τμήμα' της. Το 1998 έκανε το πρώτο της φιλμ. Ένα ντοκυμαντέρ με τίτλο 'Μέικ-απ' που πήρε το 1999 'βραβείο καλύτερου σενάριου' στην Berlinale και απέσπασε τα ευνοϊκά σχόλια του γερμανικού τύπου. Το σενάριο ήταν δικό της και είχε θέμα τη δύναμη της εμφάνισης. Η επιφυλλίδα της Frankfurter Allgemeine Zeitung έγραψε τότε: "ένα εκλεπτυσμένο, έξυπνα διαρθρωμένο και σύντομο μάθημα για τη δύναμη της γυναικείας εμφάνισης και ταυτόχρονα μια κουβεντούλα μεταξύ γυναικών που αποτυπώνει την σύγχρονη εποχή". Πόσο δύσκολο είναι άραγε να γίνει μια μετανάστρια σκηνοθέτις; Η Δάφνη Χαριζάνη επιμένει ότι για όλους υπάρχουν οι ίδιες δυσκολίες: "Το μόνο που μπορώ να ισχυριστώ είναι ότι η νοοτροπία μου διαφέρει από τη γερμανική. Αυτό όμως θα δημιουργούσε έτσι κι αλλιώς μικροπροβλήματα παντού, σε κάθε τομέα της ζωής."

Πέρσι στην ταινία της 'Μαδρίτη' οι κριτικοί επεσήμαναν ξανά ότι αποπνέει τη νοοτροπία ενός κοριτσιού με μεταναστευτικό παρελθόν. Κατά πόσον είναι στίγμα ή καθήκον;

"Οχι, δεν το βλέπω σαν καθήκον. Απλώς απασχολούμαι όπως κάθε άνθρωπος με θέματα που με ενδιαφέρουν, που με προκαλούν οι αλλαγές τους, οι εξελίξεις τους. Και η μετανάστευση αλλάζει. Ακόμη και η λέξη ξένοι έχει άλλο νόημα σήμερα ή άλλο νόημα για το α και άλλο για τον β μετανάστη. Όλα αυτά εξαρτιούνται από την βιογραφία του καθενός, την προσωπική του πορεία."

Τέλος στην κοινότοπη, μα ενδεικτική ερώτηση: Τί σημαίνει για αυτήν η Ελλάδα και τί η Γερμανία; Απάντησε: "Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου. Στη Γερμανία μεγάλωσα και παρά τους δεσμούς μου με την Ελλάδα νομίζω ότι στην καθημερινή ζωή μπορώ να επιβιώσω καλύτερα στη Γερμανία".

Βιβή Παπαναγιώτου