Δεν έχει πολιτικό θάρρος η Μέρκελ;

Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Η Γερμανία πρέπει να κάνει το καθήκον της, να κάνει ηράκλειες προσπάθειες, να μην καθίσει με τα χέρια σταυρωμένα ενώ ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο. Είναι λυπηρό ότι μια έξυπνη γυναίκα υποτιμά κατ΄ αυτό τον τρόπο το ακροατήριό της. (…) Σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζει όμως, ήταν η ίδια η καγκελάριος που έβαλε αυτή τη φορά ψηλά τον πήχη. ‘Είμαστε ένας μεγάλος συνασπισμός, για να φέρουμε σε πέρας μεγάλες αποστολές για τη Γερμανία’, υποσχέθηκε στα τέλη Νοεμβρίου. Ενώπιον της βουλής όμως δεν έδωσε απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα».

Ιδιαίτερα επικριτικό και το σχόλιο της Lausitzer Rundschau που επισημαίνει: «(…) Γιατί ανέχεται τη λεηλασία των συνταξιοδοτικών ταμείων αντί να φροντίσει για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη μέσω της φορολόγησης; (…) Γιατί συνεχίζει να δέχεται την κατασπατάληση χρήματος στο χώρο της υγείας; Η απάντηση σε αυτά και άλλα ερωτήματα είναι πάντα η εξής: γιατί η Άνγκελα Μέρκελ δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο της θέση της ως καγκελαρίου. Γιατί θέλει να παραμείνει στην εξουσία. Άλλο πράγμα όμως το πολιτικό θάρρος».

Ο Ομπάμα «έχει πρόβλημα αξιοπιστίας»

Ένα από τα θέματα που κυριαρχούν επίσης σήμερα στον γερμανικό και τον υπόλοιπο ερωπαϊκό τύπο είναι η ομιλία του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα για την κατάσταση του έθνους. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung εκτιμά ότι «είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν (η ομιλία) έδωσε στην προεδρία του την μεγάλη εκείνη ώθηση που θέλει ο ίδιος αλλά και οι Δημοκρατικοί. Οι μεγάλες εξαγγελίες και αλλαγές ανήκουν στο παρελθόν, το ζητούμενο σήμερα είναι η αλλαγή λεπτομερειών. Το εργαλείο το οποίο θέλει να χρησιμοποιεί ο Ομπάμα ακούει στο όνομα διατάγματα. Με άλλα λόγια: άσκηση πολιτικής και χωρίς το Κογκρέσο. Αυτό είναι το δίδαγμα της στασιμότητας, της αδυναμίας επίτευξης συμβιβασμού και στις δυο πλευρές και της εχθρότητας. Εντούτοις αυτό το δίδαγμα υπόσχεται περισσότερα από εκείνα που μπορεί να τηρήσει. Διότι χωρίς νόμους, δηλαδή χωρίς τη ρητή συγκατάθεση και των δυο σωμάτων του Κογκρέσου, δεν μπορεί να υλοποιήσει κανείς μεγάλα πρότζεκτ, όπως είναι η μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για τη μετανάστευση».

Στο ίδιο μήκος κύματος και το σχόλιο της ισπανικής El Pais: «Ο Ομπάμα ήθελε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως πολιτικό ηγέτη ο οποίος μπορεί να κυβερνήσει και χωρίς το Κογκρέσο, αυτό όμως είναι ουτοπικό. Τα διατάγματα δεν ενδείκνυνται ως μέσο υλοποίησης μεγάλων πολιτικών εγχειρημάτων. Πέραν τούτου ο αμερικανός πρόεδρος έχει και ένα πρόβλημα αξιοπιστίας. Από τους πολιτικούς στόχους που είχε θέσει στην προηγούμενη ομιλία του, οι περισσότεροι δεν υλοποιήθηκαν».

Ελλάδα: βραδύτητα στις μεταρρυθμίσεις

Τέλος, ένα δημοσίευμα ελληνικού ενδιαφέροντος στην ηλεκτρονική έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt που αναφέρεται στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, σημειώνοντας ότι το νομοσχέδιο πέρασε από τη βουλή με οριακή πλειοψηφία: «Το ελληνικό κοινοβούλιο έδωσε το πράσινο φως για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ. (…) Σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια δισεκατομμυρίων από τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση πολυάριθμων επιχειρήσεων, προκειμένου να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της. Μέχρι στιγμής όμως οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούσαν με εξαιρετικά βραδείς ρυθμούς. Μέχρι το 2016 θα πρέπει να πωληθούν και τμήματα της κρατικής ΔΕΗ».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου