Δικαίωση περιμένουν τα θύματα της ακροδεξιάς

Την πλήρη διαλεύκανση των υποθέσεων δολοφονίας της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU υποσχέθηκε ο ομοσπονδιακός πρόεδρος. Ο Γιόαχιμ Γκάουκ είχε προσκαλέσει περίπου 70 συγγενείς των θυμάτων, στο Παλάτι Bellevue στο Βερολίνο καθώς και τη Συνήγορο του Πολίτη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για θέματα νεοναζιστικής τρομοκρατίας. Κάποιοι από τους συγγενείς λίγο πριν τη συνάντηση αρνήθηκαν να δουν τον κ. Γκάουκ. Σύμφωνα με πληροφορίες των ΜΜΕ δικαιολόγησαν την άρνησή τους λόγω του γεγονότος ότι δεν επιτρεπόταν να συνοδεύονται από τους δικηγόρους τους και να συζητήσουν επί της ουσίας.

Για χρόνια ολόκληρα, πριν αποκαλυφθεί όλο αυτό το κύκλωμα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, υπήρχαν πολλές προκαταλήψεις εναντίον των συγγενών. Συχνά θεωρούνταν συνένοχοι. Όπως για παράδειγμα η μητέρα της Σεμίγια Ζίμζεκ. Ο πατέρας της ήταν το πρώτο από τα εννέα θύματα. Δεκαπέντε αστυνομικοί εισέβαλαν στο σπίτι τους τον Σεπτέμβριο του 2000. Μόλις τον Νοέμβριο του 2011 αποκαλύφθηκε ότι η οργάνωση νεοναζιστών NSU ευθυνόταν για τις δολοφονίες.

Ένας υφέρπων ρατσισμός…

«Τα ΜΜΕ έκαναν λόγο για τουρκική μαφία και όλοι όσοι είχαν μεταναστευτική προέλευση λίγο πολύ θεωρούνταν ύποπτοι» λέει ο δικηγόρος Σεμπάστιαν Σάρμερ μιλώντας στην DW. O Σεμπάστιαν Σάρμερ εκπροσωπεί την Καμζέ Κουμπαζίκ. Ο πατέρας της δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου του 2006. Βρέθηκε νεκρός με σφαίρες στο κεφάλι στο περίπτερό του στο Ντόρντμουντ.

«Είναι σοκαριστικό το γεγονός, ότι βλέποντας κανείς τους φακέλους δεν έκανε τη σκέψη ότι μπορεί να επρόκειτο για πράξεις ακροδεξιών. Υπάρχει ένας υφέρπων ρατσισμός».

Ανάμεσα στα θύματα της συγκεκριμένης ακροδεξιάς βίας ήταν και ο σαρανταενός χρόνων Θεόδωρος Βουλγαρίδης. Δολοφονήθηκε στο Μόναχο στα μέσα Ιουνίου του 2005 αργά το απόγευμα χτυπημένος, όπως και οι υπόλοιποι, με σφαίρες στο κεφάλι.
Για την Μπάρμπαρα Τζον, Συνήγορο του Πολίτη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για θέματα νεοναζιστικής τρομοκρατίας, πέρα από το χαμό των δικών τους ανθρώπων το χειρότερο για τα θύματα ήταν η καχυποψία με την οποία αντιμετωπίζονταν όλα αυτά τα χρόνια. Οι αρχές τους αντιμετώπιζαν με δυσπιστία.

«Πολλοί από τους συγγενείς μέχρι την ημέρα των δολοφονιών των δικών τους ανθρώπων είχαν εμπιστοσύνη στη γερμανική δικαιοσύνη. Αργότερα αποκαλύφθηκε από την αρμόδια επιτροπή της βουλής ότι έγιναν μια σειρά από λάθη και τότε οι άνθρωποι έγιναν πολύ δύσπιστοι και απογοητεύθηκαν πολύ» λέει η Μπάρμπαρα Τζον.

Ο φόβος και η δυσπιστία είναι ακόμα ζωντανός λέει η Μπάρμπαρα Τζον. Πολλοί πιστεύουν αφού τότε δεν έκαναν τίποτε γιατί να κάνουν τώρα. Ίσως είναι κι αυτός ένα λόγος που δεν ήθελαν να δουν τον Πρόεδρο.

Andrea Grunau / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης