Είναι οι ξένοι γιατροί χειρότεροι;

Η Αντρέα Στανισέβσκι είναι σύμβουλος στο Γερμανικό Ίδρυμα για την Προστασία των Ασθενών. Μέχρι πριν από πέντε χρόνια εργαζόταν ως νοσοκόμα. Οι ασθενείς την φώναζαν συχνά όχι μόνο γιατί χρειάζονταν κάποιο φάρμακο ή κάτι παρόμοιο αλλά και γιατί ήθελαν να μιλήσουν με κάποιον. Κυρίως ήταν οι ηλικιωμένοι που είχαν ανάγκη να μιλήσουν. Η Αντρέα παρατηρούσε συχνά τη σχέση τους με τους γιατρούς. «Γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό ότι τα προβλήματα επικοινωνίας παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στις εκθέσεις που γίνονται για αυτούς τους ανθρώπους. Πολλοί αισθάνονται ότι δεν τους καταλαβαίνουν».

Αισθάνονται ότι δεν τους καταλαβαίνουν ή δεν τους καταλαβαίνουν πράγματι; Στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων οι γιατροί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί, είναι οι άνθρωποι που κρατάνε τη ζωή τους στα χέρια τους. Τι απογοήτευση όμως όταν αυτοί οι «ήρωες» δεν μιλάνε παρά σπαστά γερμανικά. «Φυσικά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός ότι κάποιοι ασθενείς ούτως ή άλλως αντιμετωπίζουν με καχυποψία τους ξένους γενικότερα και όχι μόνο για τη γλώσσα» λέει η Αντρέα.

Προκαταλήψεις και πραγματικότητα

Συχνά όμως δεν πρόκειται περί προκαταλήψεων αλλά για την απλή αλήθεια ότι οι ασθενείς χρειάζονται κάποιον που να τους καταλαβαίνει καλά ώστε να είναι σε θέση να τους εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αγωγή που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Και είναι πολύ σημαντικό κυρίως στην Παθολογία. Εάν ο γιατρός δεν είναι σε θέση να περιγράψει ακριβώς τι συμβαίνει μπορεί να δημιουργηθεί μια λάθος κλινική εικόνα για τον ασθενή.

Το θέμα δεν είναι αδιάφορο για την Αντρέα, όχι μόνο ως συμβούλου αλλά και προσωπικά. Έζησε από κοντά πως ένας ξένος γιατρός επειδή δεν ήξερε τη γλώσσα απλά έδωσε ένα χαρτί στον πατέρα της και του είπε σε σπαστά γερμανικά «Διαβάστε τους κινδύνους και υπογράψτε».

Ειδικά μαθήματα γερμανικών

Ο Γιώργος Γοδόλιας, είναι γιατρός και ήρθε νέος πριν από 37 χρόνια από την Ελλάδα στη Γερμανία. Σήμερα είναι διευθυντής κλινικής στο νοσοκομείο της Αγίας Άννας στο Χέρνε. Το 25% των γιατρών στην ομάδα του έχουν μεταναστευτική προέλευση. «Οι Γερμανοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι χρειάζονται τους ξένους για να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στον τομέα της υγείας. Είναι όμως σημαντικό να ενταχθούν σωστά στην καθημερινότητα του νοσοκομείου. Και σε όλα τα νοσοκομεία όπου εργάζονται ξένοι γιατροί πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν ένα ελάχιστο γνώσεων».

Στη μέχρι τώρα καριέρα του δεν έχει συναντήσει περιπτώσεις ιατρικών λαθών εξαιτίας έλλειψης επαρκών γνώσεων. Στο νοσοκομείο που εργάζεται ο Γιώργος Γοδόλιας υπάρχουν πάντως από τον Οκτώβριο του 2012 ειδικά τμήματα γλώσσας. Και δεν αφορούν μόνο τα γερμανικά της καθημερινότητας αλλά κυρίως την ορολογία. Συμφωνεί πως παρά το γεγονός ότι δεν έχει συναντήσει ιατρικά λάθη λόγω γλώσσας ωστόσο θα πρέπει να γίνουν περισσότερα σε αυτόν τον τομέα. Ο ίδιος βοηθάει όσο μπορεί και προσπαθεί να είναι παρόν σε συζητήσεις μεταξύ νέων γιατρών και ασθενών.

Clara Walther / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθυνος σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος