1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Εγγυήσεις για τα ελληνικά ομόλογα;

9 Φεβρουαρίου 2010

Προτάσεις για τη λύση στο πρόβλημα των ελληνικών ελλειμμάτων δημοσιεύονται σήμερα στον γερμανικό τύπο. Δεν λείπουν όμως και τα σχόλια για επιμέρους θέματα όπως π.χ. για την ανεργία στους νέους.

https://p.dw.com/p/Lwn6
Εικόνα: picture-alliance / dpa

«Εγγύηση των ελληνικών ομολόγων είναι η καλύτερη λύση ανάγκης», είναι ο τίτλος της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt.

Η αρθρογράφος Andrea Günnen κάνει παραλληλισμό της χρηματοπιστωτικής κρίσης με την δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας και καταλήγει στις παρακάτω εκτιμήσεις: «Μία κατάρρευση της Ελλάδας με τα 290 δις ευρώ χρέη σε διεθνείς επενδυτές θα είχε δραματικότερες συνέπειες από τη χρεοκοπία της αμερικανικής τράπεζας Lehman-Brothers που είχε ένα άνοιγμα άνω των 140 δις δολαρίων.

Jahresrückblick 2008 International September USA Wirtschaft Lehman Brothers Hauptgebäude in New York
Τα κεντρικά της Lehman-BrothersΕικόνα: AP

Σε παγκόσμια κλίμακα τα κράτη εγγυήθηκαν πιστώσεις στις τράπεζες άνω των 780 δις ευρώ.

Αυτό βοήθησε τις τράπεζες, και στα κράτη εν τέλη δεν κόστισε τίποτα. Για τις εγγυήσεις πληρώνουν μία επιβάρυνση περίπου 0,5 με 2,5% του ποσού της πίστωσης. Αυτό που λειτούργησε καλά στις τράπεζες, θα ήταν και για την Ελλάδα η καλύτερη λύση: δηλαδή εγγυήσεις των άλλων χωρών της ευρωζώνης για τα ελληνικά ομόλογα.

Η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει μία επιβάρυνση για αυτό, αλλά για τη χώρα θα ήταν φτηνότερο από τα διπλάσια επιτόκια που πληρώνει αυτή τη στιγμή η Αθήνα σε σχέση με τη Γερμανία.

Η εγγύηση θα μείωνε σημαντικά το κόστος που έχει η αναχρηματοδότηση του δημοσίου για την Ελλάδα. Εκτός αυτού θα διασκεδάζονταν και οι φόβοι ότι η Ελλάδα δεν βρίσκει πλέον λεφτά από διεθνείς επενδυτές….Ταυτόχρονα οι εγγυητές θα μπορούσαν να ασκήσουν και πίεση στην Ελλάδα συνδέοντας τις εγγυήσεις με όρους για τον περιορισμό του ελληνικού δημοσίου ελλείμματος, όπως κάνει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Όλες οι άλλες προτεινόμενες λύσεις είναι χειρότερες από τη λύση της εγγύησης των ελληνικών ομολόγων.»

Να τα καταφέρει η ΕΕ χωρίς έξωθεν παρέμβαση

Herman Van Rompuy
Ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν βαν ΡομπέιΕικόνα: picture-alliance/ dpa

«Η πρώτη δοκιμασία για τον Χέρμαν βαν Ρομπέι, πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ», υπογραμμίζει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro ενόψει της έκτακτης Συνόδου Κορυφής επόμενη Πέμπτη: «Έχουν δίκιο οι Ευρωπαίοι που θέλουν να θέσουν υπό έλεγχο την κρίση εμπιστοσύνης που ξέσπασε στην ευρωζώνη εξ αιτίας των ελληνικών ελλειμμάτων. Εάν δεν κινητοποιηθούν και εμπιστευθούν το ΔΝΤ, θα σήμαινε αυτόματη παραδοχή της αδυναμίας τους και ασφαλώς θα ήταν το σύνθημα για τις επιθέσεις των κερδοσκόπων. Όμως αυτό θα ήταν η αρχή του τέλους για την ΟΝΕ, διότι μετά την Ελλάδα γιατί να μην ακολουθήσουν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία; Εάν καταφέρει ο πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ βαν Ρομπέι να πείσει και τους 27 να στηρίξουν την διαδικασία σταθεροποίησης, τότε δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.»

25% των νεαρών Ελλήνων είναι άνεργοι

Τέλος στη Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται ρεπορτάζ με τίτλο: «Οι νέοι είναι οι χαμένοι της ελληνικής κρίσης».

Athen Panorama
Αθήνα: για δεκαετίες πόλος έλξης για τους νέους της επαρχίαςΕικόνα: Bilderbox

«Πάνω από το 25% των Ελλήνων κάτω των 25 ετών είναι άνεργοι. Η κατάσταση είναι χειρότερη μόνον στην Ισπανία. Οι νέοι επιβιώνουν γιατί υποστηρίζονται οικονομικά από την οικογένεια, όπως συνηθίζεται στις μεσογειακές χώρες. Όποιος βρίσκει δουλειά, είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί πια χαμηλό ημερομίσθιο. Πριν από δέκα χρόνια καθιερώθηκε η έκφραση ‘η γενιά των 700 ευρώ’, από τότε όμως, ‘το ύψος της αμοιβής έπεσε στα 500’, λέει ο Έλληνας καθηγητής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιιο Θωμάς Μαλουτάς. Ταυτόχρονα έχουν εξανεμισθεί οι ελπίδες για μια θέση στον δημόσιο τομέα.

Επιπλέον έχει συρρικνωθεί δραματικά η κινητικότητα προς τα αστικά κέντρα. ‘Μεταπολεμικά η Αθήνα ήταν ο πόλος έλξης, όπου έβρισκαν δουλειά οι νέοι από την επαρχία και σπούδαζαν τα παιδιά της εργατικής τάξης από όλη την Ελλάδα. ‘Έτσι αναβαθμίζονταν στην κοινωνική κλίμακα’, αναφέρει ο Έλληνας καθηγητής.

Από τις αρχές του ’90 συρρικνώθηκε αυτή η κινητικότητα, αλλά τουλάχιστον τότε οι απόφοιτοι πανεπιστημίων έβρισκαν κάποια δουλειά. Η σημερινή κρίση πλήττει τους νέους, η κατάστασή τους είναι δραματική και δεν βλέπω φως στο τούνελ’, υποστηρίζει ο Έλληνας καθηγητής.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης