1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ελληνικές παρουσίες και βραβεύσεις στην Art Cologne

22 Απριλίου 2010

Για 44η φορά διοργανώθηκε στην Κολωνία η Art Cologne. Συμμετέχουν 180 γκαλερί από όλο τον κόσμο, φέτος υπήρξαν δυο ελληνικές παρουσίες, αλλά και μάι σημαντική βράβευση.

https://p.dw.com/p/N2nt
Εικόνα: picture alliance/dpa

‘Είναι σα να βγάζει η γη τη γλώσσα της στον ουρανό. Σα να του λέει, κοίτα εγώ ρυθμίζω τα πράγματα και ο άνθρωπος ανήμπορος απλώς περιμένει’. Κάπως έτσι περιγράφει την κατάσταση με το χάος στην εναέρια κυκλοφορία τις τελευταίες ημέρες ο 30χρονος καλλιτέχνης Μιχάλης Πυργελής και ξέρει καλά για τι μιλάει. Φτιάχνει γλυπτά από παλιά αεροπλάνα και η περίφημη γερμανική γκαλερί Sprüth - Magers παρουσιάζει τα έργα του στην 44η Art Cologne. Έργα που προκάλεσαν αίσθηση, έτσι ώστε ο Πυργελής να τιμηθεί και με το βραβείο New Positions - Νέες Θέσεις της έκθεσης, πρώτος μεταξύ 25 νεαρών καλλιτεχνών που είχαν επιλεγεί από 12 χώρες.O Μιχάλης Πυργελής, παιδί Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, ο οποίος σπούδασε στη Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντίσελντορφ, πηγαίνει μέχρι την Αριζόνα για να βρει τα κομμάτια από τα αεροπλάνα που χρειάζεται.

Courtesy Sprüth Magers Berlin London
'Κάψουλα', έργο του Μιχάλη ΠυργελήΕικόνα: Michail Pirgelis

Στην Ευρώπη δεν είναι εύκολο να βρει παλιά αεροπλάνα. Γιατί όμως αυτή η εμμονή με τα αεροπλάνα; «Τα αεροπλάνα είναι η μόνη κατασκευή που υπάρχει για να μεταφέρει τον άνθρωπο μέσω του αέρα. Ο άνθρωπος αφήνει τη γη και βρίσκεται μέσα σε αυτό το κλουβί, σε αυτό το σώμα. Μετά όμως από 15 – 20 χρόνια το αποσύρουν από την κανονική κυκλοφορία και το καταστρέφουν. Αυτό όμως έχει μια τέτοια ιστορία. Έχει μια αύρα. Βλέπεις τα παράθυρα, τις γρατζουνιές, τα αλουμίνια. Μια πτήση είναι όπως η ζωή» λέει ο νεαρός καλλιτέχνης.

Οι ‘κλασικοί – μοντέρνοι’, οι αιώνιοι κερδισμένοι

Το ταξίδι με το αεροπλάνο δεν μπόρεσε πάντως να κάνει η γκαλερί από την Αθήνα Gazonrouge κι έτσι τουλάχιστον στα εγκαίνια δεν κατάφερε να είναι ανάμεσα στις 180 γκαλερί από όλο τον κόσμο, οι οποίες παρουσιάζουν ζωγραφική, φωτογραφία, εγκαταστάσεις και γλυπτική. Όπως μας δήλωσε πάντως ο καταξιωμένος γκαλερίστας Μίχαελ Μπεκ ο τζίρος πήγε πολύ καλά. Άλλωστε η κρίση πλήττει τους μικρομεσαίους και τους νέους καλλιτέχνες και γκαλερίστες. Ο ίδιος δεν ανήκει σε αυτούς. Πουλάει τους λεγόμενους κλασικούς – μοντέρνους, όπως Πικάσο, Μάκε αλλά και Λουίζ Μπουρζουά και είναι πάντοτε από την πλευρά των κερδισμένων.

Ο Γιάννης Κουνέλλης έχει την τιμητική του, σχεδόν όπως κάθε χρόνο, στην περίφημη γερμανική γκαλερί Greve με τρία μεγάλα έργα ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η γκαλερί Kalfayan, η οποία επέλεξε να έρθει με έργα που συνδέουν την Ελλάδα με τη Γερμανία. «Έχουμε έργα του Βλάσση Κανιάρη και του Κωνσταντίνου Ξενάκη, από την εποχή που ζούσαν στο Βερολίνο στη δεκαετία του 1970. Σκεφθήκαμε να δείξουμε κάτι που έχει σχέση με την ελληνική παρουσία στη Γερμανία. Σκεφθήκαμε ότι έργα από την περίοδο της δικτατορίας θα προκαλούσαν κάποιο ενδιαφέρον. Επίσης έχουμε έργα των συνεργατών μας Χρερ Σαρκισιάν, Αρμένιου καλλιτέχνη από τη Συρία και Ταρέκ Αλ Γκουσεϊν, Παλαιστίνιου καλλιτέχνη που ζει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα γιατί έχουμε μια ειδίκευση σε καλλιτέχνες από τη Μέση Ανατολή. Επίσης μας έχουν επιλέξει να συμμετάσχουμε για το βραβείο που αφορά τα New Positions με τον νέο μας καλλιτέχνη Αντώνη Ντόνεφ».

Μια ελληνική παρουσία με αξιοπρέπεια και σοβαρότητα

Antonis Donef Untitled , 2009
Αντώνης Ντόνεφ, χωρίς τίτλο, 2009Εικόνα: Michail Pirgelis / Courtesy Sprüth Magers Berlin London

Τα έργα του Αντώνη Ντόνεφ φτιαγμένα από παλιά βιβλία και εφημερίδες και τοποθετημένα με υπομονή πάνω στον καμβά θυμίζουν κεντήματα. Έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον και έχουν βραβευθεί σε άλλες διεθνείς εκθέσεις. Η γκαλερί Kalfayan με πολύ σοβαρότητα, επαγγελματισμό και χωρίς ίχνος της συνήθους ελληνικής μεμψιμοιρίας ότι κάποιοι άλλοι φταίνε που δεν πάμε μπροστά, επιλέγει να προβάλλει σωστά τους Έλληνες καλλιτέχνες στο εξωτερικό. «Έχουμε επενδύσει και μεγάλα ποσά οικονομικά αλλά κυρίως προσπάθεια και κόπο για να αναδείξουμε τη σύγχρονη ελληνική σκηνή στο εξωτερικό. Πιστεύουμε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Όχι ότι δεν θα επιβιώσουμε εάν παραμείνουμε στα στενά όρια της ελληνικής αγοράς. Έτσι όμως που έχει εξελιχθεί ο κόσμος και η παγκόσμια αγορά πρέπει να είμαστε παντού. Δεν φθάνει να πουλάς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ή γύρω από την πλατεία Κολωνακίου» καταλήγει ο Ρουπέν Καλφαγιάν.

Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης:Γιώργος Παππάς