Η Αθήνα είναι η πρώτη νικήτρια των Ολυμπιακών

Στην τελική ευθεία για τους Ολυμπιακούς και τα γερμανικά ΜΜΕ αφιερώνουν όλο και συχνότερα ρεπορτάζ, ντοκυμαντέρ, σχόλια και άρθρα για την Ολυμπιάδα. Ενδεικτικά αναφέρουμε δύο αφιερώματα της συντηρητικής και έγκριτης Frankfurter Allgemeine Zeitung το Σαββατοκύριακο. Το πρώτο ολοσέλιδο αφιέρωμα αφορά στη διαχρονική ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων. Το εκτενές άρθρο του Μάνφρεντ Λέμερ, ιστορικού και καθηγητή του Αθλητικού Πανεπιστημίου της Κολωνίας έχει τίτλτο: "Στέφανος ή θάνατος. Ο δεύτερος νικητής εξαφανιζόταν από την πίσω πόρτα. Η ολυμπιακή ιδέα στην αρχαιότητα δεν ενδείκνυται για νοσταλγία". Στη συνέχεια ο αρθρογράφος ενημερώνει για την κατάσταση των σύγχρονων ολυμπιακών αγώνων και επισημαίνει ότι "οι γνήσιοι Ελληνες δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί οι αγώνες μπορούν να διεξάγονται και εκτός της χώρας τους", ενώ πληροφορεί για τις προσπάθειες της οργανωτικής επιτροπής Αθήνα 2004 για επιστροφή των αγώνων στην κοιτίδα τους.

Η ίδια εφημερίδα στην χθεσινή κυριακάτικη έκδοσή της δημοσίευεσε εκτενές ρεπορτάζ για την Αθήνα: "Η Αθήνα είναι η πρώτη νικήτρια των Ολυμπιακών. Βελτιώσεις στην υποδομή και στο περιβάλλον αναδεικνύουν την ελληνική μεγαλούπολη σε ελκυστικό τόπο εργασίας". "Σοβαρός παράγοντας προσέλκυσης επισκεπτών είναι η υψηλή ασφάλεια που διαθέτει η πόλη. Τα ποσοστά εγκληματικότητας και διαρρήξεων είναι πολύ χαμηλότερα από εκείνα πολλών γερμανικών μεγαλουπόλεων. Μεγάλο πλεονέκτημα είναι επίσης οι παραλίες της που είναι προσβάσιμες εντός 45 λεπτών και με καθαρά νερά. Η Ελλάδα έχει σήμερα τις περισσότερες γαλάζιες σημαίες της ΕΕ."

Και από τους Ολυμπιακούς στην σύγχρονη ελληνική ιστορία και μάλιστα στην πιο πικρή σελίδα της, στον εμφύλιο πόλεμο. Η σημερινή Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύει άρθρο του Στέφαν Τρομπστ, καθηγητή της Ιστορίας της Μεσευρώπης στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, για τους Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Ορισμένα άγνωστα και ενδιαφέρονται στοιχεία: "Το 1950 υπήρχαν στην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία 1128 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες κυρίως από την Ηπειρο, στην πλειοψηφία τους παιδιά, 26 παιδαγωγοί και 20 δάσκαλοι. Το 1980 είχαν φθάσει επισήμως τουλάχιστον τους 1620. Η διαπαιδαγώγηση και η εκπαίδευση των παιδιών είχε ως στόχο τα ελληνόπουλα να γίνουν 'αγωνιστές - πατριώτες χρήσιμοι σε κάθε μελλοντική ταξική σύγκρουση και πάλη' στη χώρα τους. Το 1958 η πλειοψηφία των παιδιών και των νεαρών ζούσε στη Δρέσδη, στη Λειψία και στην πόλη Κάρλ-Μαρξ. Το 1959 από τους πολιτικούς πρόσφυγες εργαζόταν ως εργάτες 589, ως μηχανικοί, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και νοσοκόμοι 162, ενώ 447 ήταν φοιτητές και μαθητές σε γενικά σχολεία ή επαγγελματικές σχολές. 414 Έλληνες πρόσφυγες ήταν μέλη ή στελέχη του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος δηλαδή το ένα τρίτο των προσφύγων, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό."

Και από την Ελλάδα στην Τουρκία. Σε σημερινό της σχόλιο η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει: "Η έκφραση 'ναι, άνευ όρων' είναι στα τουρκικά ΜΜΕ αυτές τις μέρες στη μόδα. Τον Δεκέμβριο, όπως λέει το Βερολίνο, θα δοθεί στην Τουρκία ένα 'ναι υπό όρους' για την ένταξή της στην ΕΕ. Ο αποφασιστικός όμως πρωθυπουργός Ερντογάν αντέκρουσε τη γερμανική θέση με αγανάκτηση λέγοντας ότι θέλει ένα 'ναι, άνευ όρων'. Αυτή η εμμονή του Τούρκου πρωθυπουργού πρέπει να βάλει σε σκέψεις όσους ονειρεύονται ότι με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα περάσουν τουλάχιστον 10 χρόνια και 'θα κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι', όπως λένε. Οπως φαίνεται, εάν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα, δεν πρόκειται να μας αφήσουν σε ησυχία. Τώρα οι αντίπαλοι της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ελπίζουν να μην είναι τόσο ενθαρρυντικό το πόρισμα της ειδικής επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου για τις προόδους της Τουρκίας. Ο Ερντογάν όμως είμαστε βέβαιοι ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πετύχει όσο το δυνατόν καλύτερες προυποθέσεις, έστω και τυπικά."